Walkers4Walkers.nl

2e Wandeldag
Ook vandaag ga ik met de bus naar het station en deze bus komt keurig op tijd aan. Op weg van het station naar de Wedren loopt vòòr mij iemand wel heel erg moeizaam. Ik vermoed dat het een wandelaar is die, net als ik, onderweg is naar de start op de Wedren. Ik spreek hem aan en dan blijkt hij een 50-km loper te zijn. Hij is vanmorgen vroeg gestart en heeft er, vrij snel na de start, de brui aan gegeven. Zijn knieën zijn pijnlijk bij iedere stap. Ik wens hem sterkte en hij wenst mij succes voor vandaag. Bij de start kom ik op vrijwel dezelfde tijd aan als gisteren en er staat wederom geen wachtrij, heerlijk! In de 1e kilometer zie ik Jannie, op weg naar de plek waar ze vorig jaar is uitgevallen. Met als doel om de bewoners te ontmoeten die haar vorig jaar zo fijn hebben opgevangen. We hebben weer een kort praatje. Na ongeveer 10 km geniet ik van de rust met een kop koffie en een broodje. Na Alverna, waar het als vanouds gezellig druk is, kom ik eerst langs sportcentrum Arcus, waar een rustplaats is voor militairen. Ik vind het een mooi plaatje om de Duitse militairen te zien, keurig in het gelid en met de Duitse vlag. De rose gekleurde hartvormige ballonnen die boven de groep uitsteken maken het plaatje compleet.

Daarna gaat het met een grote boog naar Wijchen, waar ik Joyce spot. Ik had haar afgelopen maandag al gezien op de Wedren maar toen nog niet zo veel gesproken. Daar is nu alle tijd voor. Ik laat Joyce mijn rose gekleurde feestbril zien en vertel haar dat ik deze pas wil opzetten in het centrum van Nijmegen waar het rose feest zijn hoogtepunt bereikt. Op aanraden van Joyce zet ik de bril nu al op. Ach, doe eens gek en het levert ook nog leuke reacties op als ik de route vervolg. Leuk om Joyce even te hebben gezien en gesproken. In Wijchen centrum is het knetterdruk. Het wandeltempo zakt hier tot 0 km/uur. Ik baal ervan dat het hier weer zo druk is en dat ik hier niet lekker kan doorlopen. Nog niet eens stapvoets, het staat hier gewoon enige tijd stil. Als dan uit de luidsprekers dansmuziek schalt komt de menigte wandelaars om mij heen in beweging. Iedereen wordt opgezweept door de aanzwellende en aanstekelijke muziek die overal om ons heen is te horen. Er wordt gehost en geklapt en heel langzaam lijkt er ook nog vooruitgang in meters te worden geboekt. Iets in mij zegt dat dit helemaal niet erg hoeft te zijn: doe gewoon mee en geniet. En dat doe ik, met volle teugen! Mijn ergernis verdwijnt, ik word opgenomen in de feestvreugde. Stilstand /stapvoets lopen is hier een feest. In dit geval vind ik het zelfs jammer dat we weer kunnen doorlopen.

Na Wijchen zijn er af en toe wat opstoppingen maar ik vind ze niet meer hinderlijk. Ik zie Elly en samen lopen we verder, op weg naar Aike die met haar camper langs de route staat, iets buiten Wijchen. We hebben er hier zo’n 26 km opzitten. Aanwezig hier zijn Corné, Petra en Marieke. Later volgen Cobie, Louise en Ate. Gezelligheid alom dus en we worden getrakteerd op iets lekkers: een broodje knakworst en een pakje drinken, jammie!!! Vanaf dit punt is het nog zo’n 14 km tot aan de finish. Corné wil liefst in 1 ruk door naar Nijmegen. Ik geef aan dat dit voor mij waarschijnlijk niet haalbaar zal zijn. Ik loop met Marieke, Cobie en Corné verder. Met Corné uiteindelijk toch het hele stuk tot aan de finish. Het loopt lekker en de behoefte aan rust is er niet. Er is veel gezelligheid op dit gedeelte en dat zorgt ervoor dat we veel afleiding hebben. Op de valreep zien we Jannie en Angelique nog op de tribunes.

De 2e dag zit er alweer op. Het loopt tot nu toe erg lekker. Ik ga naar mijn logeeradres. Ik heb volpension geboekt dus heb geen zorgen over het avondeten, dat is geregeld. Ik kan me in de avond terugtrekken in mijn eigen kamer, maar de meeste tijd zit ik, op uitnodiging, in de woonkamer.

Hoi Joyce, ben je van de lila/paarse kleur af?
Oh, ik snap het al! Jij reageert op Roze Woensdag!
Ik heb een leuke foto van Martin met die bril!

ik had inderdaad de kleur ff aangepast aan de rose woensdag
Postmuts die Brill van Martin was geweldig
ik heb al een oranje groene brill nu nog blauw en roze bril

Weer een leuk verslag Martin. De opstopping in Wychen ken ik wel, die was er "in mijn tijd" ook al. Ik ben heel benieuwd naar die bril. Foto?

Roze fietszadelhoesjes. Zie tekst, hihi.

Woensdag 17 juli 2024 Roze Woensdag.

Weer vroeg op! Als ik naar de bushalte loop komt de bus van 5.55 uur al aanrijden! Paar stappen op een holletje en heb ik op het nippertje de bus. Het is rustiger in de bus dan gisteren. In Nijmegen bij de vroegere kazerne uitgestapt, links af klein stukje Archipelstraat in en zie op de andere kruising de wandelaars al lopen. Een verrassing: als ik kom aanlopen ziet Martin mij al! Een selfie, een kort babbeltje en Martin veel succes gewenst.

De jongedame en haar moeder zaten al vanaf 04.00 uur op hun plek. De dochter bedankt voor de stoel van vorig jaar, dat dat door mij zeer gewaardeerd was. Ze herinnerde zich weer dat ik van daar opgehaald werd.
Om plm 06.20 uur kwam Frank voorbij met een aantal witte pleisters op zijn hoofd. “Wat heb jij nou gedaan?” Gevallen met de fiets.

De 30 km blijven kijken. Op 07.20 uur zag een vroegere collega (v, 1973) uit Den Haag mij en sprak mij aan, zij loopt voor de 30e keer. Wat later kwamen Wil, Ineke en nog veel meer bekenden langs gelopen.
Om kwart over 8 vond ik het mooi geweest en liep weer terug naar de tijdelijke bushalte bij de kazerne. In de bus zaten twee mensen met een geel polsbandje, vader en dochter? Dochter was op, in tranen en ze zijn gestopt. Sneu, jammer.

’s Middags weer met de bus naar Nijmegen. Zittend in de bus zag ik om 1 uur al een fietser, die 40 km gelopen had, gapend op weg naar Groesbeek.
In de buurt van de Wedren hadden alle (illegaal) geparkeerde fietsen een roze zadelhoes, zover het oog reikte! Geen foto gemaakt en was te eerlijk om er één te jatten, beetje spijtig achteraf.
Bij de volle tribunes gekeken waar Angelique en Johan konden zitten. Ja, gevonden! Ze zaten op hun vertrouwde plek, samen met een muzikale collega van Johan die nu vrij was van het NS-orkest.
Veel W4W-ers gezien, gezwaaid of heel even gesproken. Carola met de Douane gezien, later kwam ze naar ons toe. Vanwege de opstoppingen onderweg kregen de laatste lopers een extra kwartier en was het nog hollen!
Afscheid genomen van Angelique en Johan en naar de bushalte gelopen. Zoals altijd een volle bus! Ik kreeg een zitplaats aangeboden maar ik heb niet gelopen! Geef die zitplaats maar aan een vermoeide wandelaar, die verdient hem.
Het was weer een geslaagde dag!

Jannie, wat leuk om jouw belevenissen als supporter te lezen!

Leuk om te lezen Jannie!

Martin en Fien, dank jullie wel.

Zeker leuk om te lezen.. En ik hoop niet dat ik je heb laten schrikken met die pleister..

zoals altijd op mijn site te vinden.

Het heeft iets langer geduurd dan gepland, maar hier is het verslag van dag 2:

http://wandelenenmeer.blogspot.com/2024 ... jchen.html