Walkers4Walkers.nl

Zo, weer thuis (voor bepaalde waardes van thuis). We vormden al vrij snel een kopgroepje, maar doordat een pijl ontbrak vanwege een wegopbreking (ze zullen vast het asfalt met pijl en al weggehaald hebben, en als je dan geen voorlopers hebt) was dit kopgroepje al snel geen koploper mee. Toen we weer de koppositie ingenomen hadden viel het groepje al vrij snel uit elkaar, vlak na Giethoorn waren nog maar twee van de oorspronkelijke 6 mensen over. Giethoorn in de nacht was trouwens best wel bijzonder om eens te zien, maar wat een gruwelijke lange rechte voywegen zijn er nodig om daar te komen en weer weg te komen. Bij lus drie begon het gelukkig al wat lichter te worden, ik was bang dat we echt met zaklamp moesten gaan speuren naar de pijlen, maar dat viel mee. Ik moest wel weer even wennen aan de flinke stukken onverhard in de route, na Winterswijk-Arnhem half februari had ik me qua wandelen volledig toegelegd op een paar wedstrijden, waardoor ik weinig anders dan asfalt onder mijn wandelschoenen had gehad, en dat loopt toch echt wel even anders. Maar ook het weer eens ontspannen wandelen zonder prestatiedruk zorgde ervoor dat ik de hele tijd al anders liep dan de afgelopen tijd. Bij het ingaan van de vierde lus kwamen er nog mensen terug van de tweede lus, dat voelt ook wel even bizar, maar het helpt dan ook best goed dat die derde lus nog geen 17 kilometer was. De vierde lus vond ik zelf niet heel bijzonder, maar bij terugkomst was het wel leuk dat bleek dat we het nog binnen de twaalf uur gelopen hadden. Weliswaar minder dan een minuut speling, maar dat maakt toch ook niets uit. Lekker zonder te douchen ben ik op de fiets gesprongen en nu zit ik in het huis van mijn ouders (die pas rond etenstijd terugkomen). Ik ga eens een warm bad nemen en even snel een bed opzoeken, wat heb ik het toch zwaar

Stuk rustiger aan gedaan dan Herwin.... Was om 5 over één binnen....

Herwin en Erik, allebei gefeliciteerd met het uitlopen van deze KM.

Wandelmams en ik zijn na 60 km uitgestapt. Wandelmams kreeg haar bloedsuikerspiegel niet onder controle en kreeg daardoor allerlei lichamelijke klachten. Ikzelf had vreselijk zere voeten, ze brandden en tintelden vreselijk. Waarschijnlijk komt het door een aanpassing in mijn steunzolen, waardoor ik niet meer voldoende steun krijg onder de bal van mijn voet. Zelfs nu heb ik nog 2 gevoelloze tenen.

Voor de Wandelkerel was het ook erg sneu. Hij zou de laatste 40 km met ons meelopen, maar heeft dus niet meer dan 20 gelopen. Daarnaast vond hij ons helemaal niet gezellig.

Met mijn verstand weet ik dat ik de juiste beslissing heb genomen, maar mijn gevoel is het daar nog niet mee eens en ik baal dus als een stekker!!!

Herwin en Erik van harte proficiat met deze prima prestatie.
Liesie jammer, maar wel een verstandige beslissing.

Nou, ik denk dat zodra het gevoel in die twee tenen weer terug is je gevoel het opeens wel eens is met die beslissing.

Ondertussen hebben mijn verstand en mijn gevoel zich weer bij elkaar aangesloten. De tenen doen het ook weer, dus komende week 4 avonden naar Steenwijk voor de avond4daagse. (Dat speelde ook mee in mijn beslissing om te stoppen, de Wandelkerel is afhankelijk van mij om daar te kunnen starten!)

Louise een verstandige beslissing, hopelijk is je moeder weer wat bij de pinken
Herwin en Erik, prima prestatie, gefeliciteerd

Ja wandelmams doet het weer.
Ik heb met normale bloedsuikers gelopen. Het is beter als ze een beetje verhoogd zijn. Met het lopen gaan ze namelijk snel omlaag. En dat kan ik niet hebben.

Fijn dat het weer goed is.