Walkers4Walkers.nl

Poepekrûs
Dit kruis is een eerbetoon aan een, volgens de overlevering,
hier ter plaatse vermoorde en beroofde Poep,
de vroegere aanduiding van een Duitse gastarbeider.
Hij was lopend op de terugweg naar zijn woonplaats

Ik kan me herinneren dat een deel van dat laatste stuk juist met een X gemarkeerd was in plaats van met een T. En die X lijkt nogal op het Andreaskruis dat wij hier gebruiken om aan te geven dat het een verkeerde richting is, ik heb daardoor echt even staan zoeken naar wat de goede richting dan wel is.

Een andere aanvulling: in 1996 vanaf Callantsoog naar Eibergen gefietst en vanaf Eibergen de gemarkeerde R1 gevolgd, LEUK! In Münster de weg kwijt en gevraagd naar het hotel. Uitleg gekregen en toen vroeg die Duitser waar of we heen wilden? "Naar Berlijn." Of we wel wisten hoe ver dat was????? Tijd zat want we hadden nog veertien dagen voor de boeg. Een stuk oostelijker zagen we een staande houten BEER! met een bord "Berlin 650 km" in z'n voorpoten. Ik dwaal af. Het waren gewone bordjes met R1 en een richtingpijl erop totdat we bij de Harz kwamen: op de bordjes stond een zwart heksje op een zwart fietsje met haar bezem liggend op de bagagedrager! Duitsers hebben toch humor. Heb er helaas niet snel een foto van want was vóór het digitale fototijdperk. Na de Harz waren het weer gewone R1 bordjes. En ja, we zijn in Berlijn aangekomen met twee keer een cultuurshock: eerst van West-Duitsland het Oosten in: haveloos, verveloos, troosteloos met wèl aardige mensen, aan hen ligt het niet. Weer een keer de weg kwijt en aan een Oostduitser de weg gevraagd. Legde ons de route uit en vroeg toen kijkend naar onze volbeladen fietsen: "Haben Sie keine Wagen." Dan weet je niet wat je moet antwoorden, twee dure fietsen (Vittorio, Heerhugowaard) bij ons, een motor (BMW) en Mini (de ECHTE!) staan thuis in de garage. "Ah, Gesundheid" gaf hij zelf het antwoord. Enigszins beschaamd vervolgden we onze weg, op naar later de tweede cultuurshock als je het rijke mondaine Berlijn in komt. Ons hotel lag aan de "Ku'damm", zoals de Berlijners zelf zeggen. Onze fietsen moesten daar een trapje op en werden geparkeerd in de kofferruimte van het hotel op de Kurfürstendamm. Na drie dagen Berlijn per trein terug naar Amsterdam en Schagen en laatste stukje fietsen naar Callantsoog.

Ik kan het wel zien als ik naar wandeltochten 2012 ga.

Schitterende platen weer en leuk verslag. Jammer dat Berenschot dicht was, is ook een erg leuke zaak met prima koffie.

Leuk Danyell, een vermoeiend dagje, wat zal jij lekker slapen.