Walkers4Walkers.nl

Dat vonden we zelf ook.

29 oktober, Bentwoud Zoetermeer, 14 km
Vandaag heb ik opnieuw een wandelroute uit de gids “Wandelen in Rijnland” gelopen. Deze keer ben ik het Bentwoud ingegaan.
Het Bentwoud is een nieuw bos-natuur-recreatiegebied met een 1e aanplant van bomen in 2009. Het is dus nog een jong bos. Het gebied is ca. 800 ha. groot en bevat ca. 80 km aan wandel-en fietspaden.
Het Bentwoud ligt tussen Zoetermeer en Boskoop en maakt onderdeel uit van de groenblauwe slinger door Zuid-Holland. Deze slinger verbindt 5 natuurgebieden met elkaar en is mede ontwikkeld om te voorkomen dat de Rotterdamse en Haagse regio's aan elkaar groeien.

Vanaf station Oosterheem ( halte Randstadrail in Zoetermeer) loop ik al snel het Bentwoud in.
In de 1e kilometers loop ik eerst onder de HSL-spoorlijn door en even later loop ik door het zogeheten kinderbomenbos.
In dit bos gaan ‘levensbomen’ (Italiaanse populieren) groeien voor overleden kinderen en ‘geboortebomen’ (Haagbeuken) voor nieuwe wereldburgertjes. Het bos gaat bestaan uit vijf cirkels van ongeveer 500 bomen. Ik zie nog geen herdenkingsbomen. Mijn oog valt op stenen paddenstoelen met namen van kinderen erop. Daaronder de geboortedatum van het kind (geboorteboom) en bij een aantal ook een overlijdensdatum erop.

Op een splitsing van paden verlaat ik het verharde voetpad en dit maakt plaats voor een pad langs een sloot. Hier kun je aan weerskanten van de sloot lopen en via bruggetjes de sloot oversteken. Dit laatste doe ik een paar keer om enkele zwanen-gezinnen te ontwijken.
De ondergrond is hier behoorlijk drassig. Het pad is enkele kilometers lang.
Om nog meer zwanen te ontwijken steek ik een weiland dwars over om vervolgens uit te komen op de verharde weg.
De harde ondergrond voelt prettig aan maar dat duurt niet lang. Opnieuw gaat de route over drassige paden.

In de verte zie ik de hefbrug van Boskoop. Zover ga ik vandaag niet komen want de route buigt af, richting het landgoed Bentwoud. Hier is een gigantisch golfterrein. De wandelpaden gaan hier dwars doorheen. Het gebied van het golfterrein is opengesteld voor alle publiek.
Er volgen nog wat modderpaden en dan loop ik het Bentwoud uit en de Zoetermeerse wijk Oosterheem weer in om te eindigen bij de halte van de Randstadrail alwaar mijn auto geparkeerd staat.
In deze route zaten wat “hindernissen” die mijn coördinatievermogen flink op de proef hebben gesteld. Ik heb deze alle goed weten te doorstaan.
In verband met de verwachte regenval in de voormiddag heb ik niet gerust, maar dat vond ik geen enkel probleem. Het is tot het einde droog gebleven. Pas bij thuiskomt begon het te regenen.

Fijn dat het wandelen goed is gegaan Martin

Dat klinkt als een geslaagde wandeling, fijn voor je

Het smaakt naar “meer”. Dat komt ook wel weer. Rustig opbouwen.

Heel verstandig, mijn vader ze vroeger al, kassie an, dan breekt het lijntje niet

Afgelopen zaterdag heeft Bertus eindelijk weer eens een wandeltocht gelopen. Hij heeft met deze wandeltocht 2 hobby's van hem gekombineerd. Voor hen die het niet weten, ja wandelen is een grote hobby van hem, en tijdens dat lopen foto's maken ook, maar foto's van vrachtwagens maken is er ook eentje.Hmm, hij heeft er dus eigenlijk 3 gekombineerd. Hij is deze keer vanuit huis naar Ederveen gelopen, en weer terug, en wel zo dat hij langs plekken kwam waarvan hij wist dat hij daar vrachtwagens zou zien. Omdat dit het doel van de wandeltocht was, zijn er ook wat meer trucks in het album terecht gekomen, maar maak je maar geen zorgen, het zijn er niet te veel. Het was lekker weer zaterdag, dus hij heeft ongeveer 25km lekker gelopen. Voor de foto's, klik hier: https://myalbum.com/album/wQvPXHd2GiL9

Vandaag voor het eerst sinds 1 maart weer een georganiseerde wandeltocht gelopen, namelijk de winterserietocht van OLAT vanuit Cromvoirt. Alles volgens het dagwandelprotocol dus voorinschrijven via internet voor een bepaalde afstand en tijdslot, afstand houden, groepen van maximaal 4 personen, niet gaan lopen als je je niet lekker voelt, handen wassen et cetera. Het dorp staat vol met auto's dus er is veel belangstelling. Na afloop blijkt dat er ruim 600 wandelaars zijn gekomen.

Bij de start de per mail ontvangen barcode laten scannen en starten! Onderweg is de afstand tot andere wandelaars goed te bewaren. Bij de wagenrusten koffie of thee en een voorverpakte gevulde koek afhalen en een beetje rondhangen want er zijn geen zitplaatsen. Bij de eerste rust tref ik Pieter B. die ik vorig jaar ook al ergens was tegengekomen. Wij stellen vast dat onze wandelplannen van toen door de coronamaatregelen niet zijn gelukt maar wij zijn nu weer op stap om de coronakilo's kwijt te raken en weer in beweging te komen. Eigen tochten maken is wel leuk maar het is nog leuker om gewoon een route te volgen, medewandelaars te zien en te spreken. Ook nog even gebabbeld met de OLAT vrijwilligers. Dat is wat het rusten zo leuk maakt en wat heb ik dit toch gemist!

De 15 km bleek 16,6 km te zijn, de spieren zijn stram maar ik kijk al weer uit naar een volgende tocht.

Fijn dat dit weer mogelijk was!

Sinds 5 weken wandel ik iedere dinsdag in Spijkenisse, samen met kleinzoon Jens in de wandelwagen. Het is dan mijn oppasdag!
Aanvankelijk waren het rondjes van 4 - 6 km. Laatste 3 weken liep ik 10 - 11 km per keer.
Ik geniet daarvan en probeer steeds een ander stukje te lopen. Ik leer zo de omgeving aardig kennen.
Centraal staat meestal de Oude Maas, de Spijkenisser brug en de Hartelbrug. Daar omheen liggen parken waar het heerlijk rustig wandelen is.
De paden zijn niet overal wandelwagen vriendelijk maar ik ben niet voor 1 gat te vangen.
Zoals het veerooster van vandaag waar ik alléén overheen kon door de wandelwagen in een 45-graden-hellingsstand te houden met de voorwielen omhoog omdat alléén de achterwielen ver genoeg uit elkaar stonden om over 2 balken te kunnen balanceren.
Bij een ander veerooster lukte zelfs dàt niet en werd het millimeter werk om er over heen te komen.
Gelukkig was alle moeite niet voor niets want zowaar lagen er 4 Schotse Hooglanders langs het pad.
Of Jens er ook van geniet? Hij slaapt in ieder geval heerlijk tijdens de wandeling!

Leuk verslag Martin! Leuk dat je je lievelingsdieren gezien hebt.
En de fles na afloop gaat er weer in als koek bij Jens? Dat schreef je na een andere wandeling.

P.s. Is er naast het veerooster geen klaphekje waar je zonder problemen en met de kinderwagen doorheen kunt?
Hebben ze hier wel!

Bij thuiskomst eerst geprakte banaan en daarna de fles. Fles gaat er altijd in als koek, bij de banaan is het heel even “gekke-bek-trekken” daarna accepteert hij de banaan.
Bij deze 2 veeroosters waren geen klaphekjes. Ik denk niet dat veel (groot) ouders gebruik maken van deze 2 veeroosters.

P.s. ook voor 'gewone' wandelaars is zo'n klaphek prettiger, hoef je niet zo over het veerooster te balanceren.

Vandaag nog niet gelopen. even eten laten zakken en dan de dagelijkse lunch wandeltocht van om en nabij 3,5 km. Na werktijd om 16 uur dan nog een rondje om in ieder geval aan de 5 km te komen. Wordt dan meestal meer omdat ik altijd de tijd vergeet.

Het is weer dinsdag dus op naar Spijkenisse om op te passen op kleinzoon Jens en....als de regen is weg getrokken......een wandelwagenwandeling te maken.
Kort na het middaguur schijnt zelfs de zon dus wij er op uit.
Al snel valt er een korte maar felle hagelbui. Het is gelijk koud dus shawl en handschoenen aan en de handjes van Jens in de mouwen weg stoppen. De zon komt snel terug maar inmiddels grote plassen op de weg.
We wandelen weer een stukje verder langs de Oude Maas om vervolgens af te buigen naar de diverse parken. We hebben 5 veeroosters moeten trotseren. Alle 5 in moeilijkheidsgraad verschillend en 1x werd me zelfs hulp aangeboden. Een andere wandelaar zag me worstelen met de wagen en maakte de opmerking: “dat zijn behoorlijke uitdagingen”.
In de parken zijn we de Schotse Hooglanders gepasseerd. Deze keer ook een stukje door een woonwijk gelopen voor de variatie.
Uiteindelijk ruim 12 km gelopen. Jens heeft deze keer weinig geslapen onderweg en was volop aan het rond kijken.
Sinds mijn ziek zijn was dit de meest relaxte en aangename wandeling.