Walkers4Walkers.nl

Dank je wel Joyce, en alle anderen voor jullie reactie!

Liesie 73 en Cornelia bedankt voor de reactie maar toch denk ik dat ik er nog iets van zeggen moet. Kijk je wandelt en plots zie je de banner van A.G.S. aan overzijde van de straat.
Zeg tegen m'n wandelmaten oversteken dus onder het lint door en zeg dat we om koffie komen.
Oke ik had me voor kunnen stellen maar voor dat werd er al gezegd dat er iets verder op de controle was.
De dames hadden ook iets uitnodigend kunnen zeggen bv welkom bij de Oase.
Helaas is dit niet gebeurd maar leg het nu niet bij mij neer door me niet voor te stellen.
Overigens geen verwijt, alleen jammer dat het zo gelopen is
Ik ben in de ban van Belgie na de 100km Napoleon walk, IML Blankenberg, Nacht van Vlaanderen, DoTo nu volgende week de 4 daagse van de IJzer.

Inderdaad.
Volgend jaar voor de herkansing?

Maar wel erg leuk om te lezen.
Dappere en verstandige keuze om te stoppen. Je hebt evengoed een enorm stuk gelopen.

Vuur, vuur!

Benieuwd naar t verslag van de dodentocht zelf.

Ik had mijn verslag zondag al op FB gezet, maar hier ook nog even voor jullie, FB-loze vriendjes :

Weer thuis na het Bornem-avontuur. Een tocht met ups en downs. 100 km is niet niks, en ook al heb ik hem 5x eerder uitgelopen, het blijft een pokke-eind. Dit jaar was de 50e editie en omdat ik ook de 40e heb gedaan riep ik al een paar jaar dat ik er in 2019 ook bij zou zijn. Zo gezegd zo gedaan.

Omdat ik pas op vrijdag kon rijden hebben Aike en ik besloten een nachtje in de sporthal te slapen ipv op de gezellige camping. Geen gedoe met tent opzetten voor 1 nachtje. 
De sporthal was echter niet te vinden. Pinnen was nergens mogelijk. Welkom in België..

Na het aanmelden, een drankje met Jos en Teus, het installeren van ons bedje, een bord spaghetti eten op de camping met Elly, Louise en Jacqueline zijn we nog even gaan liggen. Nog even wat rust pakken. En kennis gemaakt met een groep politiemannen uit Twente en Drente die me steevast Almelooo noemden als ze me zagen onderweg Om kwart voor 9 zijn we naar de start gegaan die zo ongeveer voor de sporthal was. Het startterrein hier was een hele verbetering tov de straatjes in het centrum voorheen. We kregen hier nog een mooie pin als aandenken aan deze jubileumeditie.

Om 10 over 9 waren we door de start. Het begin ging langzaam. De eerste 2,5 km bestond uit twee routes en dus 2 groepen, na 2,5 km kwamen de 13.000 deelnemers samen om als 1 lint door te gaan. Ieder mens begrijpt dat dat files oplevert, zeker als we een tijd later met zn allen een smal fietspad op moeten. Daar hebben we bijna een kwartier stilgestaan. Ook later waren er nog verschillende smalle paadjes waar het vertraagde. En om het over de ondergrond maar niet te hebben. Wat veel grintpaden zaten er vandaag in!

De stukken tussen de rusten waren goed te doen en mentaal stelde ik me steeds in op slechts het volgende stuk ipv wat ik in totaal nog moest. Werkte goed! Het rijsttaartje was er nog steeds bij de 2e post, zo lekker maar ook de andere posten hadden van alles aan eten. Qua drinken mag er wat verbetering zijn, alleen maar water is na een tijd niet lekker meer.

Onderweg hadden we ook 4x de beschikking over de oase. Erik, Carla, Elly en Karin waren er om ons in de watten te leggen. Zo ontzettend fijn: een stoel, een drankje, een pannenkoek, vla of ander lekkers. En ook konden we onze tas bij Elly kwijt waardoor we vaker de beschikking hadden over onze bagage ipv de aangeboden 1x door de organisatie.

Tussen 30 en 36 km ging het niet lekker. Ik kreeg rugpijn. Hele lage rugpijn en daar had ik zo'n last van dat ik besloot bij de rust een pijnstiller te nemen en als het niet hielp bij de post daarna te stoppen. Dat zeg ik niet gauw...maar dit deed serieus zeer. Ik kon niet meer veel kracht zetten vanuit mijn benen en elke stoeprand schoot door mn rug.
Gelukkig hielpen de pijnstillers, ook de hele dag door en is de pijn licht en dus draaglijk gebleven. 

Na 72 km besloot Aike het helaas op te geven. Moeilijk maar verstandig gezien haar tempo en pijn! Ik moest helaas alleen verder. Dat is niet gezellig en mentaal veel zwaarder. Het spandoek dat ik onderweg tegenkwam met de tekst: welkom bij jezelf kreeg opeens betekenis.

Toen ik vertrok was de bezemwagen al voorbij en was ik de allerlaatste loper. Gelukkig had Carla voor me gescand want ook de scanpost was al opgedoekt. 
Ik zette het tempo erin. Het stuk was 8 km en wilde ik dat eerst opdelen in 2x 4, eenmaal lopend vloog ik over de weg en ben in een keer doorgegaan. Al het 'wrakhout' haalde ik in en voor ik wist liep ik alweer in een massa mensen. 

Ik kwam Otto en Lara tegen en tot de finish hebben we min of meer samen gelopen. 
Af en toe wat stukjes wel alleen vanwege een langere rust of sanitaire stop, maar al kletsend was het toch een stuk makkelijker lopen. Ik was mentaal sterk vandaag, had nergens veel moeite mee, tot 84 km. Het stuk daarna had ik het wel moeilijk. Ik had vanaf daar opstartproblemen en stijve spieren en liep een stuk alleen. 

Op 88 km was de oase er nog een keer en daar kwam de bezemwagen ook weer aan, we waren weer laatste. Heel apart, ik had er toch zoveel ingehaald? Maar iedereen vlak na mij mocht een stuk afsnijden en ging rechtstreeks naar st Amands. Gelukkig maar want voelt niet goed als je voor 100 km komt en een stuk niet mag doen.

De laatste 10 km gingen weer supersnel. Henk en Michel sloten bij ons aan en in een moordend tempo liepen we zelfs de laatste 5 km. 1 km voor de finish stonden Carla, Erik, Jens en Jos ons toe te juichen evenals de rest van de camping die al binnen was. 500 meter voor de finish stond Aike en zij liep mee tot de finish. Daar aangekomen was alles op behalve de medaille. Dit jaar geen peperkoek of biertje, er waren teveel mensen gefinished . Ook geen mooi certificaat maar die wordt gelukkig nagestuurd. Het is een minpunt, maar verder was deze tocht weer perfect georganiseerd met ontzettend veel lieve vrijwilligers.

Na 24 uur en 10 minuten ben ik dan eindelijk gefinished. Moe maar voldaan zijn we met Otto, Lara en Karin nog even het terras op gegaan maar na een uurtje en een broodje hamburger was het tijd om de allervervelendste kilometer te gaan lopen, die naar de sporthal. Strompelend kwam ik daar aan, en ik verwachte na de douche wel om te vallen van de slaap, maar dat viel tegen. Ik kon niet in slaap komen en was de hele nacht steeds wakker. Omdraaien deed zeer, opstaan nog meer. Om 5 uur gingen de eersten al opruimen en om 5.15 al het licht aan....belachelijke tijden.

Om 8 uur zijn wij ook maar opgestaan, hebben de boel opgeruimd en zijn op zoek gegaan naar ontbijt. 
Al cachend, om maar in beweging te blijven en niet te lang te blijven zitten om het verstijven tegen te gaan, zijn we naar huis gegaan.

Het zit erop, trots kijk ik terug op een mooi weekend. Voorlopig geen Bornem meer voor mij. Wandelvrienden die hem hebben uitgelopen en die ik niet meer gezien heb feliciteer ik bij deze alsnog!

Leuk om nog een keer te lezen en fijn dat je hem toch hebt kunnen uitlopen
En waarom Belgen niet zo veel van pinnen houden, moet jou als belastingambtenaar wel duidelijk zijn

En staat er bij inschrijven voor de sporthal er dan niet bij dat je er niet kan pinnen?
Ergens kan ik het ook wel begrijpen dat je voor evenement, wat maar 1x in het jaar plaats vind, je geen dure toestanden wilt om de gasten te kunnen laten pinnen.

Mooi verslag!

Dat heb ik nou ook met het spandoek bij de vierdaagse die op dag 3 (of 4) zegt; " remember, YOU paid to do this" .

Mooie verhalen hoor, van Aike, Carola en het begin van het verhaal van Louise smaakt ook naar meer!
Al lezend wordt mijn beeld bevestigd dat het geweldig is om mee te doen maar dat je wel een beetje gek moet zijn, een hoge pijngrens moet hebben en/of bereid moet zijn om (veel) pijnstillers te slikken.

@Aike: had je hem echt uit willen lopen, ook als je bijna twee uur te laat was gefinisht? Dan heb je hem toch eigenlijk ook niet echt uitgelopen, de afstand wel maar niet binnen de reglementaire tijd? Ik blijf je overwegingen (inclusief je rekensommetjes) en besluit om te stoppen, héél verstandig vinden. Wat zo mooi is aan je verhaal is dat je toch een supergoed weekend hebt beleefd. Dat is de juiste spirit!!

Petje af, Carola dat je de tocht hebt uitgelopen. Als laatste loper lijkt me niet echt lekker lopen, zeker niet als je weet dat je er onderweg een aantal hebt ingehaald. Mochten die dan zomaar afsnijden?

Ja op een bepaald tijdstip moet de rest van het wandellegioen verplicht een andere kant op. Dat is ons 2 jaar geleden ook overkomen. Wij hadden t niet eens door, maar misten de oase, die dus toen in dat lusje zat..

Uiteindelijk is het wel goed. De organisatie wil alleen maar zoveel mogelijk mensen laten finishen ipv ze uit de route te halen omdat ze net te laat zijn. Daarom is de eindtijd van 9 uur of half 10 ook niet zo strikt.
Maar dit keer was ik blij dat ik de volle 100 mocht lopen

Ja, achteraf overheerst wel het gevoel dat ik door had kunnen gaan. De tijd interesseert me niet, wel dat ik 100km gestapt zou hebben. Als ik nu merk hoe snel ik weer opgeknapt ben, terwijl ik toch bijna een Kennedymarsafstand heb gelopen, dan ging het dus eigenlijk heel goed. Het is goed zo, maar ik vind het wel een leermoment voor volgende keer

Je hebt gewoon jouw laatste restje "gezond verstand" aangesproken, en daar is niks mis mee. Bij de camping hebben we tegen 10 uur de laatste loper voorbij zien komen.
Ik kan je vertellen, die zag er niet gezond uit. Dus hoe die deze week naar z'n werk is gegaan wil ik niet weten.

@Carola, dank voor jouw verslag voor de fietsboeklozen.




En dan nu, PLAATJES PLUKKEN: https://www.flickr.com/photos/dotofoto/albums/page1/