Gefeliciteerd allemaal met het uitlopen van deze KM!
Marjanneke, jij liep in een geel shirt toch? Jij liep de hele tijd vlak voor ons, ik dacht al dat jij het was.
Zelf heb ik ook weer een mooie nacht/dag gehad. Het begon met de huldiging in het gemeentehuis voor 50 kennedymarsen. Hier was het jammer genoeg niet druk. Volgens mij was er iets mis gegaan met de uitnodigingen, want ik had hem ook niet ontvangen. En er was een stel dat gehuldigd werd voor 25 kennedymarsen en er waren 3 mensen die genoemd werden omdat dit hun 30e deelname was in Haaksbergen.
Wel vind ik het jammer dat de huldiging niet tussen de wandelaars gebeurd, want ik zat in het gemeentehuis tot na half 10 en heb dus niet in het theater kunnen zien wie er allemaal mee zouden doen. Maar ik had het geluk het podium te mogen betreden met de voorzitter en de burgermeester om om 10 uur het startschot te mogen lossen
. Was een leuke ervaring! Ik kon meteen aansluiten, maar dat heb ik niet gedaan want iedereen moest langs het podium en zo kon ik alsnog zien wie er meeliepen. Toen Dirk voorbij kwam ben ik er tussen gesprongen en met hem heb ik de Km dan ook uitgelopen. Later op de dag sloten Richard en Jos van Kesteren zich bij ons aan, en zoals altijd hier is er een bepaald clubje in de achterhoede die elkaar steeds tegenkomt bij de rusten en soms ook samen oploopt. Zo waren er 2 moeders met dochters die hun 1e Km liepen, en er door de mannen doorheen gekletst werden.
De route was hetzelfde als voorheen. Ik vind het nog steeds saai, al die maisvelden in Duitsland. Maar helaas krijgen ze gewoon geen vergunningen om door de natuurgebieden heen te gaan dus moeten we er langs.
De verzorging had ik dit jaar meer problemen mee. Bij de 1e doorlooppost was ranja, bij de tweede was drinken en krentenbollen. Bij de derde was drinken, brood, banaan, mueslirepen en sultana.
Daarna was er soep met een broodje en toen waren de 42 km lopers klaar en moesten wij onszelf voorzien, leek het wel.
Op het halverwege punt was alleen een consumptie, de rust erna in Buurse was alleen een consumptie en een appel, de eerste rust in Duitsland was een kopje soep/bouillon met een kwart broodje kruidenboter en bij de tweede rust in Duitsland weer alleen een consumptie. De boerderij hierna had gelukkig een plakje suikerbrood, maar tussen 32 km en 70 km alleen een kopje soep en een appel vind ik wel erg magertjes.
Ik heb onderweg van nood dus maar een tosti en in Duitsland 'kuchen' gekocht. En had gelukkig zelf nog ontbijtkoek mee.
Op de laatste rust, 3 km voor het eind stond al het overgebleven brood, maar toen hoefde ik het niet meer.
We hebben halverwege een uur gerust en de rusten daarna ook ruim genomen, zodat we om half 6 over de finish kwamen.
Het was niet de makkelijkste KM, ik had nogal stijve kuiten, alsof er tennisballen in zaten. Elke keer opstarten was heel moeizaam en er was geen masseur aanwezig om me te masseren. Gelukkig wilde in Duitsland iemand van het rode kruis mij wel masseren, en dat verschil was meteen te voelen!
Dit was mijn 11e deelname hier, vorig jaar twijfelde ik al om nog weer te komen. Maar deze 30e editie heb ik nu toch uitgelopen, ik betwijfel of ik de 31e ook ga doen.