Even een kort verslagje. Ik had al een lang verslag gemaakt, maar bij versturen verdween het hele verslag.
Vrijdagochtend vroeg vertrokken. Te vroeg want bij het overhevelen van de spullen van mijn auto naar die van Bosso in Utrecht, bleef 1 tas achter in de auto. Met daarin wat kleren van de pensionhoudster, restwas van Jos uit Zweden, verjaardagscadeautje voor Jens en.... mijn wandelschoenen!
Gelukkig bleek ik in de rugzak een stel oudjes te hebben gegooid omdat de linkervoet na de Lauwersmeermars nog steeds dik was en de semileren slofjes wat aan de strakke kant waren.
Zaterdag niet zelf gelopen, maar wel aan het eind van de dag de bekende lopers Jens (huisduitser) en Klaus (non-W4W) ingehaald en naar huis gereden.
Op zondagochtend wél zelf gestart op de zeer oude sloffen. Ik had me ingeschreven voor alleen de zondag en saarvoor dit jaar voor het eerst een aparte tocht was (Gipfeltour van 42 km) georganiseert. Bij de start werd me pas duidelijk hoe die extra 4 kilometers verwerkt waren: de 60 deelnemers van deze tour startten 15 min eerder dan de 2-daagse lopers (die "slechts" 38 km mochten afleggen naar boven) en begonnen met eerst een extra lus van 4 km om daarna op het pad naar de stuwdam op de traditionele route uit te komen, maar wel een klein uur achter de andere groep aan. Al na de eerst helling (12%) was de hele groep langs me heen en liep ik als laatste loper met de laatste biker achter mij. Dat zou de rest van de dag grotendeels het geval blijven!
Toch ging het niet beroerd. Stijgen ging steeds goed, afdalen -zoals altijd- lastiger en mijn favo-stukken (not dus! want én steile afdaling, én grote keien + boomwortels én grote gaten) net zo beroerd als de voorgaande 6 keer! Maar uiteindelijk kwam ik 5 min voor Jens en Klaus om 16 uur boven op de Brocken aan.
Totaaltijd 10 uur en 15 min, warvan 5 kwartier rusttijd (met op iedere post de sloffen voorzien van een verse laag tape om uiteenvallen vóór de top te voorkomen. Dus uiteindelijk de 42 lengtekilometers (dus zonder de hoogtes!) in 9 uur afgelegd en dat is toch een gemiddelde van 4,5 km per uur. En uiteraard deden voeten en knie (oude, niet nieuwe) pijn, maar op maandag waren vrijwel alle pijntjes en stijfheid weer weg.
Wat bleef is de trots-op-mezelf én bij nader inzien niet 1 dozijn, maar zeker 2-3 dozijn muggebulten op benen, armen en gezicht.
ik ben duidelijk klaar voor de volgende uitdaging: Nacht van de Vluchteling als lid van team Rode Lantaarn - 40 km als zachte bezem en wandelende opruimploeg.