Walkers4Walkers.nl

Nou, wie weet !!
En laten we W. en M. samen fietsen.

Vandaag de pater vos tocht gelopen een mooie goed gepijlde tocht met prima weer
Dit was een tocht voor het goede doel waar het inschrijfgeld niet opgeschroefd is zoals bij veel tochten voor het goede doel maar werd bij inschrijving gevraagd of je de korting wilde ...zo kan het ook

Vandaag, sinds jaren, weer eens de Paddenstoelentocht vanuit Castricum gelopen.
In het startbureau tref ik Conny en later loopt ze ons achterop en even met haar gebabbeld.
we gaan achter het station de bossen in.
Bij camping Bakkum de 1ste rust maar het is ons te vroeg dus maken alleen gebruik van het toilet.
Via het duingebied gaan we bij Strandslag 37 het strand op.
Een stukje van ruim 3 km. en bij strandslag 35 gaan we van het strand af.
Zowel de strandop- als de strandafgang is behoorlijk stevig.
Even een korte pauze met een mandarijn en dan gaan we weer de duinen in richting Egmond-binnen.
De geplande 2de rust blijkt gesloten maar even een stukje terug is de Nieuwe Westert wel open.
Hartstikke druk met dit mooie weer maar de bestelling is vlot gedaan.
Ik kan niet zeggen dat ik moe ben maar wat zijn die benen en voeten zwaar.
Toch maar een Ibuprofen ingenomen en na een half uurtje liep het al wat beter.
Even lijkt het er op dat we langs de provincialeweg moeten lopen. Dit is gelukkig maar een klein stukje om daarna een weiland in gestuurd te worden.
Vreemd glooiend gebied wat wel iets weg heeft van een ongerealiseerd golfterrein.
Daarna: bossen, duinen, zandpaden (zow zwaar) en nog meer bossen, duinen en zandpaden.
Een rust op camping Bakkum lonkt. Geen horeca voor ons. De winkel is nog open dus kopen daar iets te drinken en nemen plaats op de vele picknickbanken.
Een appje naar Conny dat zij vast allang binnen is. Ze blijkt 1,5 km. verderop te zitten dus ook zij doet het rustig aan.
Ik ben even mijn richting gevoel kwijt maar ik zie op de routebeschrijving dat we langs de auto komen (die staat achter het station).
De keuze is snel gemaakt: met de auto naar de start/finishlocatie, Ingrid even uit en in laten stappen terwijl ik in de tussentijd de auto draai.
Ik denk op de terugweg om de snelweg te nemen maar de 5 km. er heen staan we in de file.
Gelukkig kan ik nog draaien en zonder problemen rond 17.00 uur thuis.

Onder werkelijk warme weersomstandigheden genoten van de prachtige omgeving.
Toch weer op nieuwe stukken geweest en herkenbare oude stukken.
Soms toch wel een redelijk zwaar parcours. Het leek wel of ze een stuk route van de LAT geleend hadden.

Deze tocht dus ook gelopen, ook ik vond m pittig. Heerlijk van de zon genoten en 2x uitgebreid gerust, de eerste met cappuccino en appelgebak met slagroom en de tweede met een overheerlijk ijsje. Na afloop nog een drankje gedaan op het terras. Leuk om je nog gezien en gesproken te hebben Carla.

Ik heb vandaag de 51e OLAT winterserie in Helenaveen gelopen (30 km). De tocht viel me (voor de OLAT) wat tegen, ik ken de OLAT vooral van smalle paadjes en heel veel onverhard en bos, hier zaten aardig wat lange verharde stukken in en ook een recht stuk grasstrook van zo'n 2 km waar geen einde aan leek te komen.

Probleem was dat ik de 25 km en vooral de heuvels van gisteren nog teveel in m'n benen had. De laatste paar km voor de laatste rust waren al wat zwaar, maar na de rust had ik het helemaal gehad. Ik heb vrijwel heel de weg met oortjes in gelopen en een stukje na de rust kwam m'n favoriete Franse artieste toevallig voorbij. MP3-speler op repeat gezet en toen ging ik ineens weer op vleugels.

[youtube]https://www.youtube.com/watch?v=jG9h5c_dM4I[/youtube]

(jullie kennen d'r vast niet, ik denk altijd dat ik de enige Nederlander ben die d'r kent.. Ze heeft me in elk geval goed naar de finish geholpen)

Link doet het niet.

Even knippen en plakken
De naam was mij onbekend, de muziek niet

Mylène Farmer wie kent haar niet...

Vanmorgen met het fietsje naar de boot naar Texel. Planning is vanaf de veerboot het eerste stuk van het Rondje Texel/Waddenwandelen/Noord-hollandpad te lopen en dan bij paal 17 eraf, naar Ecomare en daarna bekijken of er verder (terug) gelopen werd of dat ik de bus pak naar de boot.
Het werd dat laatste. Om 8:50 uur vanaf de boot gestart met het pad. Omdat het laatste Rondje Texel al weer heel wat jaren geleden is, liep ik een paar keer verkeerd. Geen punt: het is mooi weer en op deze manier pikte ik nog een (nieuwe) uitkijkpost mee en een heel stuk (natte) grasdijk met een paar overstapjes/klimmetjes. Omdat ik, nieuwsgierig als ik ben, op de verharde weg uitgekomen even ga kijken bij een informatiehokje (en stiekem hopend dat daar bosjes waren om "wild" te plassen), mis ik het volgende slingerpaadje van het WaddenWandelPad en volg een halve km de verharde weg. Tot ik bij een informatiebord kom van de Geul en de Horspolders. Met een uitkijkpost, de natuurlijk beklommen moet worden en uitgebreid alles bekeken en gelezen. Dan weer verder. Bij de uitgang van het officiele pad vind ik eindelijk een wild-plasplekje. Dat lucht op en weer door langs de verharde weg.
Na een halve km zie ik een bord. Geen aanduiding voor het WWP, maar ach, wat maakt het uit. Het blijkt de toegang te zijn voor een militair oefenterrein. Alleen te betreden bij daglicht en je mag de natuur en een ev. oefening niet storen. Het pad zag er direct al avontuurlijk uit( het WOW-pad is er geplaveid bij)en dat bleek het inderdaad te zijn: smalle paadjes tussen de struiken door, omhoog, omlaag, struikjes, mul zand, kuilen, bochten, fantastische vergezichten over de Horsmeertjes heen en op een gegeven moment kon ik zelfs Den helder, de Lange Jan en de forten en uiteraard eindelijk de zee zien.
Helaas mag ik nog ruim 3 km doorzwoegen (omdat er een geul tussen lag) over duinpaden van divers allooi voordat ik uiteindelijk via een paar sahara-achtige mulzand duinen op het strand uitkwam.
Eenmaal bij het water (eb-tegen dood tij aan) aangekomen eerst de schoenen uitgetrokken en daarna op blote voeten verder. Bij strandpaal 12 de strandtent opgezocht want ik was ondertussen wel aan rust en koffie toe. De rust heb ik gehad: het duurde 20 min voordat de bestelde koffie met appelgebak eindelijk kwam (excuus: het is erg druk vandaag, daar had men niet op gerekend dus onderbezet ). Bij het arriveren van de koffie (die kennelijk al even stond, want niet heet meer) en de rest maar direct afgerekend. Dan kon ik tenminste na verorbering direct weer verder. Heeft me uiteindelijk 45 min gekost. Dat is te lang: mijn knie protesteerde dan ook heftig toen ik om 13 uur verder ging. Maar na even lopen, ging het weer als een trein. Mooi strak zand en gaan met die banaan. Lekker dicht langs het water en regelmatig erdoor. Strandtent bij paal 15 gelaten voor wat hij was en door naar paal 17. Daar om 14 uur eraf gegaan. Op de verharde weg de voeten een beetje schoon gemaakt en de schoenen weer aangedaan. En op naar Ecomare. Daar ongeveer 2 uur doorgebracht met kijken en rondkuieren. Niet alles gezien, maar heb daar ter plekke een jaarabonnement gekocht. Tot slot even een broodje met wat lekkers erbij (koffie + Juttertje) en daarna besloten dat het mooi geweest was en om 16.30 uur de bus naar de veerboot gepakt. In Den Helder nog even bij de Thai wat te eten meegenomen want geen zin om nog te koken (en te staan).
Op afstandmeten.nl de route ingetekend en ik blijk ongeveer 20-21 km gewandeld te hebben. Het voelde aan als meer, maar dat zal door de zwaarte van, vooral het duinen)parcours komen.

Al met al een mooie dag. Zeker voor herhaling vatbaar.

ja, raar is dat. Ik heb dat knopje youtube gebruikt in de editor, maar kennelijk doet dat niets anders dan die youtube-tagjes er omheen zetten.

Mooi 'Tessels' verslag Tina.
Lange Jan heet toch Lange Jaap? Te Huisduinen!

Hmm....ik krijg, na het lezen van het verslag van Tina, ook wel weer zin in Texel. Niet het Noord-Hollandpad (dat zijn met name grasdijken) maar wel WaddenWandelen:
6 eilanden (inklusief het Duitse Borkum), 1 van de mooiste paden die ik tot nu toe heb gelopen.
Tina, goed gedaan!

Klopt helemaal! Ik was het even kwijt..dat Lange wist ik en dat het met Ja... begon..... Vulde het dus maar aan tot Jan, maar is idd Jaap

Dank je! Ikk geloof dat ik toch maar weer mijn fotoalbum activeer...heb een fors aantal mooie foto's van o.a. de km's over het oefenterrein.

Nou, niet vandaag en ook niet afgelopen weekend maar het weekend daarvoor heb ik weer een provincie aangedaan maar nog helemaal geen tijd gehad voor een verslagje.

In het kader van elke maand een provincie was dit maal Utrecht aan de beurt. Elk jaar wordt er een mooie boswandeling uitgezet in Austerlitz en ik weet dat sommige van dit forum daar ook al eens gewandeld hebben. Helaas gaat er in het weekend geen bus naartoe dus moest ik wat anders verzinnen. OVfietsen waren niet te huur, mijn vouwfiets heeft eigenlijk zijn beste tijd gehad en het zou ong. 5km naar de start zijn vanaf zowel station Driebergen-Zeist als van station Maarn. Ik besloot om vanaf Driebergen-Zeist naar de start te lopen en na de wandeling door te lopen naar station Maarn. Dan maar een korter stukje georganiseert wandelen.

Ik was door mijn "HuisProRailexpert" al gewaarschuwd dat ze bij station Driebergen-Zeist bezig waren. en dat niet alles even goed begaanbaar zou zijn en waarschijnlijk de OVfietsenstalling dicht zou zijn. natuurlijk had hij gelijk: Het station was niet aan alle kanten bereikbaar en ook vanuit de trein mocht ik niet elke uitgang nemen. Hierdoor kon ik onmogelijk de weg vinden die ik moest hebben naar de start. Ik nam de gok, en kwam er na een hlf uur achter dat het de verkeerde gok was. Ik kwam een plattegrond tegen en zag dat ik helemaal de verkeerde kant op liep, juist nog verder van de start vandaan! Zo heel erg was dat niet, het was een mooie omgeving waar ik liep, genoeg te zien en ik kom hier normaal nooit. Wel moest ik erg nodig een grote boodschap doen.. Ik nam de gok naar het dichtsbijzijnde dorp, in de hoop een Horecagelegenheid te vinden. De enige die ik zag was afgehuurd de hele dag maar even later kwam ik voorbij een educatief landgoed met restaurant en... toiletten meteen naast de ingang zodat ik niet eerst met mijn inmiddels modderige wandelschoenen door het restaurant moest.

Na de sanitaire stop kwam ik een paddenstoel tegen waarop stond dat het nog steeds 5km naar Austerlitz was terwijl ik er al minstens 5 op had zitten. Ik kwam nu door een bos waar de ANWB paddenstoelen helemaal bedekt waren met een flinke korst mos waardoor ze onleesbaar waren. Op goed geluk liep ik door het bos en bij de uitgang was pas een paddenstoel weer leesbaar: Nog 1,5km. Gelukkig nu goed gegokt. OP een bankje even uitgerust, had er nu bijna 10km opzitten en het was allang al lunchtijd geweest.

Eindelijk vond ik toen de start. Helaas begon het ook wat te miezeren. Het was inmiddels al 13.00u en ik hoopte dat ik me nog in kon schrijven voor een rondje. Anders telt deze provincie namelijk niet en ik heb in oktober geen tijd meer om te wandelen dus dan zou ik me niet aan mijn deal houden van " elke maand 1 provincie" Ik mocht alleen nog een rondje van 5km lopen.. Dat vond ik wel erg weinig dus nam ook de routebeschrijving van de 10km mee die later 11km bleek te zijn. Ik kon me niet voorstellen dat de start/finish al om 15.00u sloot en ik weet hoe snel ik kan lopen en geen rust nodig heb op 11km wandelen. Eigenwijs als ik ben werd het 11km. Ik zag op de routebeschrijving dat er 2 rusten zouden zijn, wat een verwennerij! Hoefde ik niet maar wel erg luxe. Zoals verwacht ging de route door het bos die al in zijn prachtige herfstkleuren was. De eerste rustpost was van een meidenclub en ze waren net bezig met inpakken toen ik langsliep. Heb ze nog een fijne dag gewensd en ben verder gelopen. Het miezeren ging over in een serieuze regenbui en natuurlijk kwam ik er bij de finish pas achter dat ik WEL een poncho in mijn heuptas had. Dacht echt dat ik de laatste al had opgebruikt en vergeten was om het aan te vullen in de heuptas. Nouja, ik had nog een terugreis voor de boeg.

De terugreis ging gelukkig makkelijker dan de heenreis: Een heel lang fietspad door het bos volgen wat goed met paddenstoelen werd aangegeven richting Maarn. Alleen kwam ik daarna op de stationsweg en bleek het staion idd wegt... Ik volgde de weg, zag een oud stationshuisje, zag ook treinen voorbij razen, maar geen perron oid. Gevraagd aan een man die zijn hond aan het uitlaten was en toen bleek ik weer helemaal naar de andere kant te moeten. Was nog bijna een hlf uur extra lopen en natuurlijk vertrok mijn trein net toen ik het perron op kwam lopen. gelukkig wel een overdekte wachtruimte waardoor het wachten iets aangenamer werd.

Volgende provincie wordt waarschijnlijk Overijsel.