Walkers4Walkers.nl

25 km in groesbeek tijdens de euregio vrijheidswandeling deze ging grotendeels over duits grondgebied met een bezoekje aan de begraafplaats en museum met prima wandelweer

Heerlijk lusje gewandeld vanaf 't Galgenveld, net buiten Borculo. Mooi weer vanochtend en ik was zo trots op mijn 2,67 kilometer in 52 minuten. Het begin is er! Ik hoop dat ik over een maand 5 kilometer kan halen en qua tempo richting 4 km/uur, hopelijk een realistisch doel.

Ik kan het me helemaal voorstellen Truus.
Na mijn auto-ongeval (inmiddels al weer ruim 10 jaar geleden) was ik ook zo trots als een pauw op mijn 1e wandeling van 3 km!!!

Netjes Truus, op naar het volgende doel. Je kunt het

Ik heb vandaag de 24 KM van de Najaarstocht van de SOB in Beek Montferland gelopen. Was een prachtige tocht, volledig door het bos, het weer was prima en onderweg ook nog een uitkijktoren beklommen. Leuk dagje dus, met prima weer. Toen ik in de auto zat op weg naar huis was er nog wel een fikse bui, maar tijdens het lopen is er geen druppel gevallen.

Wauw Truus, goed gedaan!

Wat goed, Truus! Had niet gedacht dat je nu al aan de wandel zou zijn. Je zal vast kapot zijn geweest, maar het begin is er en dat pakt niemand meer van je af!

Jullie hadden nog een verslag tegoed van zaterdag. Toen was ik in de provincie Limburg aan de wandel en wel in Neer. OA bekend om de Lindeboom brouwerij.

Vanwege werkzaamheden nog langer onderweg dan gepland, maar voor de maximale afstand (20km) mocht ik tot 12.00u starten dus hoefde niet supervroeg het bed uit. Om 11:15 was ik bij het startbureau en zag dat de 20km slechts 18.8km was. Ik vroeg om een routebeschrijving, maar deze was er niet, het was alleen bepijld. Daar hou ik normaal gesproken niet van, ik wil graag weten wat ik kan verwachten qua route en ook waar de rustpunten zitten en hoeveel rusten er zijn. Nu liet ik me maar verrassen. Tenslotte was " spoorzoekertje" vroeger mijn favoriete spelletje als kind. Gelukkig bleek de route wel goed bepijld te zijn, duidelijke feloranje pijlen en genoeg volgpijlen. Ik ben geen een keer fout gelopen, en das best knap voor mij.

De route ging al vrij snel door het bos, het Leudal. Erg mooi met veel bordjes met bezienswaardigheden. Na zo'n 8km gingen we het bos uit om op een pleintje uit te komen met verschillende sportclubs. Hier was controle en rust. Controle? Had ik een controle kaartje dan? Iig niet bij me, misschien had ik het in mijn jas gedaan die ik op de startlocatie liet hangen omdat de zon zo heerlijk scheen? gelukkig mocht ik ook zonder controle door, ik hoefde immers geen medaille/sticker oid! Wel had ik trek in iets lekkers maar er werden hier alleen kleffe broodjes ham of kaas verkocht. Maar er waren meerdere sportclubs dus even bij de tennisvereniging gekeken. Daar was de kantine nog dicht. OP naar de voetbalkantine en daar mocht alleen met munten betaald worden. Waar ik die munten dan kon halen en hoe dat in zijn werk ging was onduidelijk en mij te omslachtig dus vervolgde ik de route. Ik had nog genoeg profiant in mijn heuptas zitten, wilde alleen voor het lekkere wat anders. Toen zag ik een bordje met: "1e keer rust en 2e keer rust." Ik zou hier dus nog een keer langskomen... Toen besloot ik een bankje op te zoeken want 1x rusten op 18.8km vond ik wel genoeg.

Helaas was het eerste bankje compleet overwoekerd, het tweede bankje had alleen nog de " pootjes" waar de rest op zou moeten staan en toen ging de route verder over lange asfaltwegen en een grasdijkje. Later weer terug in het bos was ik inmiddels een uur verder en weer dicht bij de rustpost. Toen vond ik wel een bankje. Ik had geen idee op hoeveel km ik zat en gokte op zo'n 13km. De route ging eerst weer verder door het bos, toen kwam er een splitsing voor de 20km (Al had ik al 2 splitsingen gehad, dus dacht eigenlijk dat ik de extra kilometers al gelopen had. de 15km was 15.7, dus maar 3km minder dan de 18.8 die ik liep.) Nu bleek het verschil toch echt wel groter dan 3km te zijn want ik mocht nog een fantasieloos rondje landweggetjes doen: Je gaat op punt A uit het bos, gaat rd over de landweg, 1e weg RA, helemaal uitlopen, nogmaals RA en dan weer LA om vervolgens een paar 100 mtr verder dan waar je op punt A bent begonnen weer het bos in te gaan. Meer dan een hlfu over gedaan. En als er nu nog wat leuks/moois te zien was?! Nee hoor, gewoon kale rechte landwegen waar nog niet eens een boerderijtje oid te zien was! Ik had dat in Gelderland ook en heb daar zo'm hekel aan he! Lusjes om aan je km te komen waar niets in te beleven valt... Doe dan een extra lusje door het bos, plek zat!

Maar goed, het was supermooi weer dus zo erg was het nu ook weer niet. Vervolgens nog een stuk bos, toen waren we op de weg van het startbureau en mochten we nog een extra lus maken, om het startbureau heen via saaie landweggetjes voordat we eindelijk klaar waren. Je kan me meer vertellen, maar die 18.8km was echt wel een stukkie meer want zo langzaam liep ik nu ook weer niet! Ik teken dus gewoon 20km bij, al vermoed ik dat het er zelfs nog meer waren.

Volgende provincie wordt vermoedelijk Utrecht in oktober. Als ik de vouwfiets tenminste meeneem, wat het startbureau daar is niet met het OV toegangelijk in het weekend..

Ik heb het dit weekend (na 2 jaar afwezigheid) weer eens 'aangedurfd' om die heel lange tocht te gaan lopen.
Jawel: ik ben weer eens van Nijmegen naar Rotterdam gewandeld.
Twee jaar lang zag ik op tegen het (bijna verplichte) tempo van 7 km/h; had ik dat nog in huis, 'trek' ik dat nog? Is mijn maag nog bestand tegen zoveel 'zoetigheid'? Twijfels, vragen, getob.

Dit was al een raar wandeljaar, omdat ik tijdens de N4D nog geen vakantie had - en dus voor het eerst sinds 20 jaar verstek zou moeten laten gaan. Daar kwam in het voorjaar de Liemers Posbankloop bovenop, waar ik tijdens een lastige afdaling in het bos ongelukkig viel - wat resulteerde in uitvallen in Someren na 38 km en de 'dreigende waarschuwing' van mijn fysio: "12 weken absolute rust!".

Na de zomervakantie heb ik dus heel wat tochten 'niet' gedaan, maar tegen Amsterdam - Tilburg begon het toch weer te kriebelen: de 12 weken waren nog niet om, maar ik zou toch alvast iets kunnen probéren? Ik besloot, me in te schrijven voor Vleuten - Tilburg. 84 km, maar een goede 'test': als ik hier onderweg iets 'mis' zou voelen, zou het duidelijk zijn: einde seizoen.
Mocht het echter allemaal goed gaan, dan zou ik ook de stap wagen. Dit dus aangegeven aan de administratie van de RWV, die speciaal hiervoor de voorinschrijving tot ná Amsterdam - Tilburg open hielden. Ik kwam 'heel' in Tilburg aan en al in de kleedkamer was het bij het afscheid": "tot in Nijmegen".

En zo vertrok ik dus zaterdag in alle vroegte richting Nijmegen: de stations onderweg leken al 'bezaaid' met wandelaars - de meesten onderweg naar de Dam tot Dam- wandeling... (heeft Mira ook gelopen: 40 km)
In de trein trof ik Paul, die uit dezelfde richting komt: we reizen vaker samen. In Nijmegen stapten nog enkele bekenden uit,(waaronder Jaap, die met zijn 80(!) jaar de oudste deelnemer zou worden).

Vanuit het Kolpinghuis vertrokken we met een kleine 70 wandelaars naar het Kronenburgerpark, waar het officiële startsein werd gegeven. Al vrij snel waren we op pad: het weer hield zich redelijk en de sfeer heel gemoedelijk. Ik had geen moment de indruk, dat ik met aan het inspannen was.
Met ervaren voorlopers is het goed wandelen, dus iedereen was blij/verbaasd, toen juist die voorlopers te vroeg van de Oosterhoutse Dijk af wilden. . De kopgroep kwam zo plotseling middenin de groep terecht, maar niemand die zich daar erg aan stoorde.
Pal voordat de lunch in Heteren werd bereikt vielen de enige druppels van de tocht:een net-niet droge pauze was het gevolg.

Na Heteren loopt de route over de hei bij Ede, waar jaarlijks in ditzelfde weekend de Slag om Arnhem wordt herdacht. Dit gebeurt met parachutespringers en inzet van Amerikaans rollend materieel uit WO II. Toen we de parachutisten zagen, hadden die nét boven in het vliegtuig de bui afgewacht. De auto's op de grond trokken diepe sporen door de modderige paden..... waar wij even later overheen mochten..... (als ze nóg eens iets hebben, met hun 'voorkeur voor onverhard' )

De rust op de camping in Ede kwam al snel. De kantine is aan alerter personeel toe, want van het halfuur dat ik beschikbaar had voor een versnapering ging de helft op aan het wachten op een juffrouw die onhandig stond te doen met een fles cola.......
Niet meer aan denken en dóór gaat het dan weer: het volgende doel is de warme maaltijd in Leersum op 59 km. De meeste lopers zetten in deze etappe wel een tandje-bij. Op die manier heb je voldoende tijd, om niet alleen wat te eten, maar ook nog even een shirt te wisselen o.i.d. Bij aankomst in Leersum had ik ruim een uur; dat voelde als een comfortabele marge.
Voorzichtig at ik wat pasta en wat sla-zonder-dressing: mijn maag doet tijdens het lopen snel gekke dingen.
Het ijsje-na liet ik me goed smaken. Helaas moesten we in Leersum afscheid nemen van Arjan, die last kreeg van een oude blessure.

Na het eten is het écht donker: we verlaten Leersum, gaan tot Driebergen onder de A12 door tot aan station Driebergen-Zeist, waarbij we onderweg getrakteerd worden op een Rosegaarden-pad. De Nederlandse uitvinder/scheikundige heeft een lichtgevende verf ontwikkeld; hiermee was de wegmarkering van een bospad beschilderd, waardoor verder verlichting achterwege kon blijven: je kon hier in het donker zonder hoofdlamp of straatverlichting je weg vinden: mooi en heel vernuftig!
In Bunnik had ik ruim de tijd voor iets fris én een kop koffie! Dit voelde als een kleine luxe.

Hierna ging het verder naar Nieuwegein; in deze sportkantine was ik enkele weken geleden nog geweest tijdens Vleuten - Tilburg. Ik was op tijd, pikte (tijdelijk) twee stoelen in, deed even mijn schoenen uit en installeerde me in een hoekje; schoon shirt aan en even de ogen dicht: RUST!
Maar aan alle goeds komt een eind, dus op enig moment klonk de niet te vermijden stem van Loes: "Nog 5 minuten"! Snel schoenen weer aan, tas dichtgeritst en weer verder: we naderden het 100 km punt. Direct na Nieuwegein ligt er een enorm lastig fietspad in de route, waarin hobbels zijn aangebracht om de vaart uit de fietsers te halen: voor voetgangers zijn ze echter ook verre van ideaal.....

De volgende etappe heb ik gevochten tegen een mega-slaapdip: het leek wel, of ik niet vooruit te branden was. Voor mijn gevoel stond ik zo ongeveer stil. Zeker tot Montfoort heb ik niets van de omgeving meegekregen. Opgelucht bereikte ik Oudewater; we waren op 120 km. Tijd voor koffie, de ochtendupdate aan het thuisfront en: het jack kon uit: inmiddels was de temperatuur zodanig, dat alleen een trui voldoende was: de ochtendmist was opgetrokken en het beloofde zelfs warm te worden.

Het werd zelfs in de ochtenduren al zó warm, dat ik op de post in Waddinxveen, op 140 km nog mijn lange broek voor een korte heb gewisseld: we zouden zomaar in stralende zon in Rotterdam kunnen aankomen! Inmiddels liet het lijf natuurlijk al wel een tiental kilometers voelen, dat er veel inspanning werd gevraagd: 160 km doet niemand 'ongestraft'. Maar datzelfde lijf gaf geen alarmsignalen af: geen schurende plekken, geen blaren, geen krampjes..... ik word er nóg blij van!

Dan de laatste etappe: de route langs de Rotte is een véél te populaire recreatieplek bij mooi weer: we werden dus - zoals gewoonlijk - stevig gehinderd door fietsers, skeeleraars, wielrenners, hardlopers en cabrio-rijders. Maar ja: dat hoort er nou éénmaal bij. We liepen nog met een klein clubje en ik had me in mijn hoofd gezet, dat ik in ieder geval met de eerste groep om 15.30 u vanaf het verzamelpunt naar het Langepad wilde lopen: drie jaar geleden had ik juist dit moment gemist, waardoor het vertrouwen in een goede afloop een beetje was weggezakt. Ik zette dus fors aan; vraag me niet, waar ik het vandaan had, maar in de laatste kilometer vóór de 'huifkar' heb ik zomaar nog 7+ km/h gelopen! Ik arriveerde om 15.32 u en in eerste instantie vertelde men, dat de groep nét weg was......... Gelukkig bleken ze er nog te zijn: ik had tijd voor een slok cola en een rose koek en stapte mee met de finishgroep.

Vlak vóór het bereiken van het Langepad kreeg Jaap, als oudste deelnemer ooit (!) de RWV vlag overhandigd, die hij mocht binnendragen. Tussen Sabine in de handbike en Annie van der Meer liep ik de laatste meters. Dolgelukkig bereikte ik de finish: ik ben terug!

Heerlijk om re lezen en kippenvel bij je laatste woorden.
Chapeau, ook voor de andere deelnemers

Mooi verslag, Coert. Heel fijn dst je weer terug bent! Proficiat met het uitlopen van dexe monstertocht!

Mooie verslagen allebei en top gedaan

Mooie verslagen en Coert gefeliciteerd! Wat fijn voor je dat die monstertocht goed gegaan is.

Angelique en Coert: bedankt voor jullie verslagen, beide leuk om te lezen!

Ik heb vandaag de Herfstwandeling (25km) van Z.U.Th. in Gemert gelopen.

Volgens mij hadden ze een experiment, niet pijlen, maar lopen volgens de wandelknooppunten. Leuk idee. Groot voordeel, als je ergens verkeerd loopt kom je dat netwerk vanzelf wel weer tegen en kun je naar het goede knooppunt lopen.

Groot nadeel: als je je papiertje met de knooppunten kwijtraakt kun je ermee stoppen. Er zij tenslotte geen pijlen die je kunt volgen. Ik heb er dus voor alle zekerheid maar even een foto van gemaakt bij de start.

Toen ik klaar was vertelden ze me wel dat er meer mensen verkeerd waren gelopen. Ik ben op 1 punt ook verkeerd gelopen en kwam onderweg een andere man tegen die ook de weg kwijt was. Het was in elk geval een mooie wandeling en het weer was er prima voor.