31 maart, Jabikspaad, van Heerenveen naar Oldemarkt, afstand 30 kmVoor vandaag heb ik een voordeelkaart voor de trein en dat betekent dat ik vanaf 9.00 uur onbeperkt mag reizen.
Na 2,5 uur "treinen" ben ik in Heerenveen en tref ik L., mijn wandelmaatje voor vandaag. Ik heb dan al een lekkere bak koffie en een croissant op in Zwolle, waar ik voldoende overstaptijd had hiervoor.
Vanaf het station volgen L. en ik direct de wandelroute. Deze is geheel anders dan de fietsroute die ik enkele maanden geleden in omgekeerde richting heb gelopen. Dat was toen best wel een saaie route, maar nu wordt gelopen over rustige wegen in een mooi gebied.
Een markant punt wat we vandaag, na enkele kilometers, tegenkomen is een plaquette van roestvrij staal beton.
De plaquette markeert de pelgrimsroute het "Jabikspaad" die loopt van Sint Jacobiparochie naar Hasselt. Deze route maakt weer onderdeel uit van de beroemde pelgrimsroute die naar het Spaanse Santiago de Compostella loopt. Op de plaquette in De Knipe staat de pelgrimsroute aangegeven.
Terwijl L. en ik de plaquette aan het bekijken en aan het fotograferen zijn, komt een echtpaar onze kant op en raakt met ons in gesprek. De mannelijke helft is met zijn Pelgrimsroute naar Santiago bezig en laat op de Plaquette zien tot hoever hij is gekomen.
In Nederland heeft hij het Jabikspaad gelopen, gevolgd door een pelgrimsroute van Hasselt naar Nijmegen. (welke ik in april ga lopen) en daarna via de Jacobsweg naar Zuid-Limburg. (welke ik in het najaar wil lopen).
In Belgie heeft hij gekozen voor de meest gangbare route terwijl ik daar mijn eigen draai aan de route wil geven. (planning 1e helft 2017).
De man loopt de route, net als ik, in etappes. Het Nederlandse deel in etappes van 1, 2 of 3 dagen achter elkaar en vanaf de Belgische grens, vanwege de reistijd, in steeds langere stukken.
Na deze leuke ontmoeting stappen Liana en ik weer op, om onze route voor vandaag te vervolgen. Na een klein stukje verder te zijn gelopen realiseer ik me dat dit "plaquette" punt wel eens mijn 20.000 km grens kan zijn geweest.
L. heeft ter gelegenheid daarvan nog een leuke verrassing, maar ik moet nog even wachten tot de volgende rustpost. Het duurt niet lang voordat ik aan de rechterkant van de weg "stempelpost Jabikspaad" zie staan. We vinden dit uitnodigend genoeg om daar een kijkje te nemen en tegelijk een rust te pakken.
Er ligt op de toonbank een gastenboek, maar hier is al langere tijd niet in geschreven. Het is ook niet direct duidelijk dat dit boek speciaal voor de Pelgrims is bedoeld.
L. heeft dit boek maar meteen nieuw leven ingeblazen en we hebben de eigenaar geadviseerd om het gastenboek en de overzichtskaart van het Jabikspaad meer centraal op te stellen zodat het wat meer opvalt en dat hopelijk meer Pelgrims hierin iets zullen schrijven.
Ter gelegenheid van het passeren van de 20.000 km grens ligt er een mooi aandenken aan het Jabikspaad voor mij klaar. Het is een boekje met informatie over het Jabikspaad met daarin alle mogelijke stempels die er op het Jabikspaad te vergaren zijn en dat zijn er best veel!!
Ik heb er een aantal kunnen scoren, mede dankzij L., maar de meeste stempels zijn aan mijn neus voorbij gegaan. Het zijn stuk-voor-stuk hele bijzondere stempels. De stempels blijken zelfs een geliefd verzamelaarsobject te zijn. Ik heb nu mijn eigen Jabikspaad-stempelgidsje en ben daar heel blij mee!!!
De route gaat verder en even verderop wordt weer een grens gepasseerd, geen kilometergrens of een provinciegrens, maar een Taalgrens!!
Voor L. is dit gesneden koek, voor mij aba-ca-da-bra..... al moet ik zeggen dat ik ondertussen wel wat Friese woorden heb geleerd en dat ik sommige conversaties redelijk kan volgen.
We belanden in een gebied waar Stellingswerfs wordt gesproken. Dit is een Nedersaksisch dialect dat meer lijkt op een Overijssels of Drents dialect en weinig verwant is met de Friese taal of dialect. (L. corrigeer me a.j.b. als dit niet klopt!)
Op een informatiebord staat te lezen dat aan de ene kant van het riviertje "de Tjonger" een andere taal wordt gesproken dan aan de andere kant van het water.
We lopen verder naar Wolvega alwaar we iets van de route afwijken voor een laatste kans op een binnenrust met iets lekkers. Deze keer bezoeken we een viszaak en genieten van kibbeling al of niet met een broodje erbij.
Voorbij Wolvega is er de keuze om dicht langs het water (de Linde) te lopen of via een brug de Linde over te steken en dan naar Oldemarkt te lopen.
In de routegids staat dat de rivierroute het mooist is en dat beaamt L. Wel moet er dan na ca. 2,5 km met een kettingpont het water worden overgestoken.
Of deze pont momenteel in gebruik is, wordt betwijfeld. In de routegids wordt gesproken over een winter- en een zomerdienstregeling. Op de site
http://www.voetveren.nl worden geen beperkingen genoemd.
We wagen het erop al horen we een voorbijganger zeggen dat de bediening van de pont erg zwaar is.
Na een prachtige wandeling van 2,5 km komen we bij de kettingpont aan en begin ik, heel relaxed, te zwengelen aan het kettingwiel. Het wordt na verloop van tijd wat zwaarder en L. springt bij. Met vereende krachten proberen we de kettingpont onze kant op te laten komen, maar succes blijft uit. Na 3 verwoede pogingen, waarbij we ons afvragen waarom dit niet lukt, geven we het op en schiet de katrol op eigen kracht terug.
Wij kunnen terug lopen maar volgens L. ligt verder op een sluis waar we overheen kunnen en dat blijkt te kloppen. Het "overzetten" van deze Zoetermeerse wandelaar over de Fries/Overijsselse grens laat hierdoor nog even op zich wachten.
Het stukje lopen naar Oldemarkt is daardoor afwijkend van de route, maar zeer zeker de moeite waard. De, ongeveer 3 km, extra gelopen kilometers tellen we gewoon op bij het totaal waardoor we op ruim 30 km uitkomen voor vandaag.
In Oldemarkt wil L. nog even van het toilet gebruik maken en we besluiten om nog even iets te drinken voordat L. mij met de auto in Steenwijk afzet. De korte break zal er later in resulteren dat ik de trein net voor mijn neus voorbij zie rijden.
De volgende trein is een intercity en dat betekent slechts 1 x overstappen (in Gouda) voordat Zoetermeer wordt bereikt.
L. bedankt voor de gezelligheid bij het wandelen en in het bijzonder je ondersteuning bij het slechten van grenzen(provincies, talen en kilometerstanden). Bedankt ook voor de wijze Pelgrimslessen. Bij de wandeling van vandaag waren de resultaten hiervan m.i. al merkbaar.
Ik heb nog 1 etappe van het Jabikspaad te gaan; ik hoop deze volgende week te kunnen lopen.
Op 16, 22 en 30 april wil ik van Hasselt naar Nijmegen lopen, samen met A., mede bedoeld als training voor de Kennedymars van Cuijk. Ben benieuwd of het dan nog Pelgrimeren kan worden genoemd of dat ik toch weer een kilometervreter ga worden. Misschien is er een mooie combi mogelijk!