Walkers4Walkers.nl

Maar willen we dat ook?

Ik niet omdat het nog zo vroeg in het seizoen is. Op 2 dagen elk 21 km is mooi zat!

Ik niet, veel te gezellig voor 42 km

Na Tina te hebben opgehaald arriveren we rond op vrijdag 20 januari rond 14.00 uur in Egmond aan zee.
Onze gastvrouw laat ons tijdelijk onderkomen zien en even wordt gedemonstreerd hoe de bedbank werkt. Wat spulletjes opruimen en dan lopen we rustig (snel kan niet vanwege Tina haar voet) richting Voorstraat.
Tina heeft nog tegoedbonnen voor koffie en een bite. Voor Tina een cappucino en voor mij een latte machiato en beide nemen we een PUNT monchoutaart. Wat een heerlijk begin van een weekend.
We schuiven langs de winkeltjes en ik weet voor een koopje een nieuwe jas te scoren met nog € 10,00 extra korting omdat het een oud model is. Duh, dat ben ik ook. Ook Tina heeft succes door de aankoop van een leuk vestje.
Ondertussen even een blik op de telefoon en zie dat ik een berichtje van Carola heb gemist. Even snel bellen om de code van het sleutelkastje door te geven. Zo kan ze evengoed in het huisje hoewel we haar liever hadden ontvangen maar het is even niet anders.
Een hartelijke begroeting volgt als we binnen komen en gemoedelijk keuvelend begint het etenstijd te worden. Tina en ik hebben ’s middags al even gekeken waar iets te eten en onze keus valt op Santiago. Hier kunnen we terecht voor vlees en vis. Op weg er naar toe, over de boulevard, even een foto aken van een prachtige lucht. De zon is al onder.
Onze keuze is het 3-gangenmenu en we nemen allemaal de kabeljauw als hoofdgerecht.
Na de maaltijd even terug naar het huisje. Carola heeft inmiddels contact met Aike en ze nodigt zichzelf en ons uit om bij hun (Elly, Louise, Gert Jan, Monique Jacqelien en Aike ) koffie te gaan drinken. Gezellig, en er is voldoende appeltaart. Na nog een glaasje fris gaan we weer terug, het is morgen weer vroeg dag.
Het heeft gevroren maar de weg is niet glad. In de sporthal is het grootste gedeelte van de groep al gearriveerd en als de nakomer zijn gearriveerd gaan we op pad.
Het is nog wat bewolkt maar een wordt een prachtige dag.
Voordat we het strand op gaan moet er even gecached worden door een paar dames maar dat geeft wel de gelegenheid om wat mooie plaatjes te maken.
Op het strand gaat het in volle vaart. We hebben een beetje de wind in de rug (z-o) en het is absoluut niet koud dus de hoofdband en de handschoen belanden bij mij al snel in de jaszakkken.
Iedereen loopt met iedereen, dat gaat als vanzelf en mooi om te ervaren hoe het weer “klikt” met de groep en de nieuwe (mee)lopers onderdompelen in een warm bad.
Bij de 1ste controle wordt bij de koffie/thee als vanouds de eierkoek van Jannie verorberd en de gekregen energiereep gaat in de tas.
Het is te koud om lang te blijven zitten dus lopen al snel door. De 2de controle is in zicht als er bij een golfbreker (palen die vanaf het strand de zee in gaan) een fotomoment is. Iedereen zet iedereen op de foto lijkt wel. Heb bij anderen mooie voorbij zien gaan.
Op naar de controlepost en meteen omhoog het duin op. Hier wordt de Schrobbeler uit de tas gehaald. De klok laat net iets over 11.00 uur zien maar wat bomt het, het is vast ergens al 12.00 uur geweest.
Dan moet toch de afdaling ingezet worden om het bos in te gaan. Een iets andere route dan voorgaande jaren maar een verandering is ook wel eens leuk en we komen uiteindelijk toch weer op bekende paden. We kunnen maar via 1 weg vanuit het bos naar Bergen aan zee.
Bij Grand café Maz willen we weer de lunch gebruiken maar zo vlot als het vorig jaar ging zo belabberd gaat het nu.
Sommigen hebben al eten en drinken terwijl anderen nog moeten bestellen. Er wordt eten gebracht wat niets besteld is en besteld eten wordt tot 3 x terug gestuurd om dat er nog steeds spekjes in zitten (en dat is niet vegetarisch).
Ik eet, drink en reken af omdat ik voor de groep wil (op)starten. Nog niet de deur uit wordt ik geroepen. Anjes(vrouw van Ruud) wil met me meelopen omdat zij langzaam wil beginnen.
Al keuvelend door de duinen sluit Ruud bij ons aan. We kijken nog even achterom of we de anderen al zien. Dat niet maar spot daardoor wel 3 Konik paarden op het duin. Dit jaar geen Schots Hooglanders op ons pad.
Inmiddels is de muziek van de controlepost bij het Woud hoorbaar en zowaar weten we een tafel en bankjes te regelen zodat we lekker aan de Glühwein/chocolademelk kunnen en natuurlijk meezingen met de blaaskapel. Angelique tovert nog wat koeken uit haar tas, het kan niet op vandaag. Omdat ik weet dat er aan het eind nog een stevig klimmetje is eet ik toch ook even een mee gebrachte boterham op. Even wat extra energie. Het is ook hier dat Charlotte bij ons aansluit. Ze zit er even doorheen omdat soep verkeerd is gevallen en het alleen lopen even zat is. Meteen wordt er afgesproken dat ze morgen gezellig met de groep mee loopt.
En dan moeten we toch aan de eindspurt beginnen richting sporthal. Door de duinen, een trap af en weer een trap op, door een poortje, over smalle paadjes maar uiteindelijk staat iedereen op het duin boven de sporthal. Een prachtig uitzicht is onze beloning want het is echt prachtig helder weer.
We melden ons af en ieder gaat naar zijn/haar onderkomen. Lekker douchen nog even rustig zitten/liggen. Wij worden daarna opgehaald door Eric om bij “Angelo’s” met 18 man/vrouw (ook Wim en Marianne sluiten aan) iets te gaan eten.
Het eten smaakt goed na zo’n wandeldag maar niet te uitgebreid want vandaag is er ook al veel gedronken en gegeten.
We worden weer door Eric afgezet en zien dat het nog heerlijk vroeg is. Op ons gemak de spullen voor de volgende dag klaarleggen en ik lig er om 21.15 uur al in want afgelopen nacht slecht geslapen.
Zondag is het koud en het blijft de hele dag zo rond het vriespunt en dat levert mooie plaatjes op met stukken die wit van de vorst blijven.
De vuurtoren en de golven kleuren roze door de opkomende zon die over het duin heen piept.
Waren er gisteren zeehonden en een bultrug gesignaleerd, vandaag blijven ze de grote afwezigen. Groot gelijk, het is veeuuls te koud.
Bij de 1ste controlepost herhaalt zich het ritueel van zaterdag maar we zijn nog eerder weg dan giersten want het is te koud om lang stil te blijven staan/zitten. “Deining” lonkt met warme drankjes en wat lekkers.
Ik heb medelijden met de Mountainbiker (op het strand!!) die een lekke band moet repareren. En vlak voor “Deining” gaan een stel bikkels met kano’s de zee in. Brrrrrr, ik moet er niet aan denken. Pardoes loop ik daardoor te ver door dus even een stukje terug en dan WARMTE, heerlijk.
Na de controlepost nog even een groepsfotomomentje waarbij Anita Witzier (virtueel) nog net te zien is.
En dan gaan we de duinen in en wat voor duinen. Al de keren dat ik Egmond heb gelopen heb ik nog nooit van dit heerlijke weer gehad. Ik weet dat het tijdens de pilot wandeling, die hieraan vooraf ging, van dit weer moet zijn geweest want er kwamen toen vele wandelaars op af en nog steeds is dit wandelweekend favoriet bij vele wandel liefhebbers. Volgend jaar de 15de editie en ik hoop van de partij te zijn.
Al snel komen we op camping Bakkum en ook hier weer een tafel waarop de Glühwein/chocolademelk en allerlei versnaperingen op tafel verschijnen. Je ziet mensen kijken: wat komt daar nou weer uit die tas vandaan? Kaas, zoute koekjes, tapas hapjes en Truus tovert Bross reepjes uit haar tas (we horen dat Adèle Bloemendaal zaterdag is overleden, o.a. bekend van de Bross reclame).
Traditie getrouw staat hier een zeemanskoor die weer heerlijk meezingers ten gehore brengt, dit alles verhoogt de feestvreugde maar we moeten (mogen) nog een stukje verder.
Op naar de broodjes worst en erwtensoeppost. Helaas voor Gert Jan zijn de broodjes worst.
Cobie kan dan eindelijk zijn thermoskan met “koffie “ uit de tas halen. Heule sterke koffie want het wordt in kleine glaasjes getapt en je voelt het zo naar beneden zakken. Voor sommigen iets te sterk maar daar weet een ander wek raad mee. Jannie heeft nog wat Glühwein dus die fles wordt ook nog even uit de tas gehaald.
Na een sanitair bezoek toch maar op pad voor de laatste kms.. Met zitten blijven komen we niet in Egmond.
De uitzichten blijven prachtig, op een binnen meertje wordt geschaatst. En dan is daar toch de bewoonde wereld en met de klanken van een draaiorgel stappen we de boulevard op achter de Kenndyflat. Egmond licht blakend in het zonlicht en de vuurtoren torent daar prominent boven uit.
Op het strand is het druk met dagjes mensen die ook genieten van het prachtige weer.
Bij de strandopgang wordt op de achterblijvers gewacht en gezamenlijk gaan we naar “Santiago” om daar onze after-party te houden. We vinden het in de sporthal te druk/lawaaierig en als je daar afscheid wilt nemen van iedereen kan je ze niet vinden.
Aller aardigst en goed worden we hier geholpen, wat een verschil met gisteren in bergen aan zee. Truus besteld nog bitterballen en er komt nog wat andere snaai uit de tassen maar dan wordt het toch tijd om op te breken en de laatste km. te lopen.
Ik reserveer nog even een tafel voor 3 voor die avond want Charlotte blijft vannacht nog in Egmond dus eten Tina en ik gezellig met haar mee.
Al plannen makend voor volgend jaar (meerdere huisjes huren bij Roompot?!) vliegt de laatste km. onder onze voeten en zijn mooi bijtijds in de sporthal. Wandelboekjes worden gestempeld en plaatjes gescoord, weer 42 km. in de pocket.
Enkelen lopen nog met elkaar op de sporthal uit maar dan moeten we toch scheiden (links en rechts) en voorlopig weer afscheid nemen. Tot op Terschelling (Fjoertoer) of in Cuijk (KM).
In ons onderkomen gaan Carola en ik nog heerlijk onder de douche en kan Carola lekker op tijd richting huis. Ze heeft toch nog een rit van 2 uur voor de boeg.
Tina en ik ruimen de laatste spullen op en laden de auto in. Na afscheid van onze gastvrouw nog heerlijk gegeten bij “Santiago” maar mijn ogen waren groter dan mijn maag (en dat gebeurt mij niet veel).
Moe maar voldaan gaan we op huis aan en breng Tina naar Hoorn en ik stap even voor 21.00 uur huis weer in.
Wat een heerlijk en fantastisch weekend is het geweest. Het wandelen gaat me weer beter af en dit weekend zelfs zonder pijnstillers kunnen lopen. ‘s Avonds moest er alsnog één in maar dat was niet door pijn van het wandelen maar omdat mijn bovenbenen aan de voorkant in brand stonden. Toch iets te koud geweest zonder extra broek. ’s Morgens nergens meer last van.

Alle wandelmaatjes van dit weekend bedankt voor de gezelligheid en het lachen.

Dat gaan wij toch helemaal niet redden op één dag ........

Bikkels, kom d'r maar in!
Rob
Martin
Conny

Afgelopen zaterdag de 10,5 zuid + 21,1 noord was haalbaar, 14.25 uur terug in de sporthal !

Dat bedoel ik: bikkel!

Leuke uitdaging! Ik doe mee! En dan "ergens" de W4W- club zien te treffen om ze te helpen de laatste beetjes Gluhwein op te drinken!

Kijk, dit voorstel leidt nu al tot een dreigende scheiding binnen de W4W clan!

Ik zeg: de bikkels in hun eigen Roompot-huisje... kunnen ze gezamenlijk vroeg opstaan

Carla, bedankt voor je mooie verslag.

Mooi verslag Carla. En ja, wat een toeval he, hadden we het zaterdag nog over de bros,bros,bros reclame, is ze dezelfde dag nog overleden!

Ik heb ook geroepen dat ik de 42km op 1 dag wil doen, maar vind met jullie lopen ook heul,heul gezellig.. Gelukkig nog alle tidj om na te denken, en misschien kan het volgend jaar nog niet. (42km)

Hier sluit ik me bij aan

Me 2! Leuk om te lezen!

Mijn verslag is in de maak. Puntjes op i, fotootjes uitzoeken etc.