Walkers4Walkers.nl

Het waren tot nu toe 2 hele enerverende dagen, vooral vandaag!
We hadden vandaag de hele dag nodig om de afstand tussen Lent en Wamel fietsend, wandelend en varend af te leggen. Er was veel te beleven onderweg.
Nu in een B&B in Alphen (aan de Maas!).

Dag 3 zit er ook op!
Wat een bijzondere dag/wandeling is het weer geweest.
Ik ga mijn best doen om (later) een verslag te schrijven. Ik weet nu nog niet of dat gaat lukken. Wat ik meemaak moet eerst wat ingedaald zijn voordat ik het kan schrijven.
Ik kan, na 3 dagen, nu al zeggen: het is een heel bijzondere ervaring tot nu toe.

Nu rust in een B & B in Bruchem (vlak bij Zaltbommel)

Jij vermaak je je wel goed lees ik .
Het weer is daar uitermare geschikt voor.
Ik wens je een prettige voortzetting van de tocht groeten Toon.

Dank je Toon.
Morgen de slotetappe van Zaltbommel naar Slot Loevestein.
Wat er morgen, naast het wandelen, verder staat te gebeuren is nu nog een verrassing.

Wat een belevenis deze 4-daagse!!!
Vanmiddag eindpunt “Slot Loevestein” bereikt.
Na een slotfestijn nu huiswaarts.
Ik ben gelukkig nog een paar dagen vrij, kan het eerst een beetje indalen allemaal.
Verslag (als het al lukt) laat zeker nog even op zich wachten.

R-4-daagse, expeditie Oost, van 30 mei t/m 2 juni, van de Millingerwaard naar Slot Loevestein
De Nijmeegse Vierdaagse biedt mij, al langere tijd, weinig tot geen uitdagingen meer en is voor mij redelijk voorspelbaar. Daarnaast ben ik op zoek naar meer avontuur.
Daarom sla ik de Nijmeegse Vierdaagse (in ieder geval dit jaar) over. De Ri-4-daagse expeditie lijkt mij een mooi alternatief. Ik schrijf me in voor expeditie Oost, in het najaar wordt expeditie West georganiseerd.
De Ri-4daagse expedities zijn ontdekkingstochten waarin te voet, met boten, sloepjes, kano's en fietsen via de Waal richting de Noordzee wordt getrokken.
Het is struinen- ieder in zijn eigen tempo, alleen of samen- door natuurgebieden langs de rivier.

Onderweg zijn er speciaal op het landschap en de reis geïnspireerde belevenissen en ontmoetingen met experts.
Dagelijks wordt in een "praatje vooraf" aangegeven welke bijzondere activiteiten er onderweg plaatsvinden. Niet alles wordt verklapt, want als je precies weet wat je te wachten staat dan is het geen verrassing meer.
Het is niet bekend welke afstand wordt gelopen op de verschillende dagen. Er is aangegeven dat je over een goede basisconditie moet beschikken om de tocht(en) te kunnen volbrengen. Als indicatie wordt vermeld dat de wandelingen tussen de 17 en 23 km lang zijn en de fietstocht is ca. 30 km lang.
Er zijn fraaie routekaarten per dag beschikbaar. Hierop staat aangegeven waar een bijzondere activiteit zal plaatsvinden en er wordt soms een verduidelijking van de route aangegeven. Voor het oversteken van geulen met bootjes zijn de vaartijden vermeld.
In zijn algemeenheid is de Waal een mooi houvast voor de af te leggen route. Zolang je de rivier aan de rechterkant houdt, kan het niet echt fout gaan. Op 3 van de 4 dagen levert dit voor mij en mijn wandelmaatje(s) toch enkele dwalingen op.
Bij deze 1e expeditie wordt gestruind, gefietst en gevaren. Bij de 2e expeditie, die in het najaar plaatsvind, wordt ook gevaren met een kano.
De route gaat veelal door ruige natuurgebieden/uiterwaarden langs de rivier de Waal en ook over rivierstranden.
Met kleine bootjes worden nevengeulen en andere wateren overgestoken en met grotere schepen wordt over de Waal gevaren.
Het is een avontuurlijke tocht met prachtige vergezichten, mooie ontmoetingen en een bijzonder belevingsprogramma.

De grootte van de groep is 75 deelnemers. 1/3 van de groep deelnemers doet mee aan een experiment, door middel van overnachten (kamperen) op bijzondere plekken langs de rivier.
De kampeerders zijn dus 4 dagen lang volledig ondergedompeld in de natuur. Ikzelf heb dagelijks een luxe onderkomen in een hotel of in een Bed & Breakfast.
Marianne brengt mij dagelijks naar de start en haalt mij bij de finish weer op.

Ik zal per dag een verslag schrijven en proberen een beeld te geven van wat de tochten inhouden en wat ik zoal heb meegemaakt,

Dag 1. van de Millingerwaard naar Lent, 18 km wandelen

Die 18 km heb ik er zelf van gemaakt. Ik heb de route ingetekend op afstandmeten.nl, voor zover dat natuurlijk mogelijk is aangezien er op tal van plekken niet over wandelpaden is gelopen maar gestruind door de uiterwaarden. Ik heb zelf nog wat extra km's gemaakt door een dwaling in de Groenlanden.

Aankomst in Lent
Marianne en ik reizen in de vroege ochtend af naar Lent, naar café restaurant de Sprok gelegen aan de Waaldijk in Lent, op de grens met Bemmel.
Het is Hemelvaartsdag en voor veel mensen is het een verplichte vrije dag en dat is goed te merken op de weg. Het is, zo vroeg in de ochtend, vrij rustig op de snelwegen.
Het is op deze ochtend nog wat frisjes en er valt lichte regen.
Als we in Lent aankomen dan is het droog en zal het ook de rest van de dag droog blijven. De voorspellingen voor de rest van de week zien er perfect uit, met o.a. een zomerse dag op zaterdag en een tropische dag op zondag.
Bij Fort Lent, een paar honderd meter verderop, parkeert Marianne onze auto waarna zij gaat fietsen in de omgeving.
Ik maak ondertussen kennis met de al aanwezigen op het terras van de Sprok. Het is een kleine club mensen en iedereen schudt elkaar nu nog de hand. Als het straks wat drukker gaat worden dan zal dit handen schudden wel achterwege blijven vermoed ik.
Er heerst nu al een gemoedelijke sfeer. Ik mis wel de mogelijkheid om koffie te drinken, de Sprok is dicht terwijl ons wel koffie bij de start was beloofd.
Als iedereen is gearriveerd dan worden we welkom geheten door de expeditieleider en kunnen we op pad. We varen ongeveer 1 uur met een boot naar het beginpunt van de wandeling in de Millingerwaard.

Boottocht naar de Millingerwaard
Aan boord is een buffet waar koffie kan worden gehaald maar dat heeft nogal wat voeten in de aarde. Het duurt even voordat er koffie is en als ik dan bijna aan de beurt ben is de koffie alweer op. Als ik later terug kom en alsnog koffie wil bestellen, hoor ik dat op het bovendek het welkomstpraatje wordt gehouden door de expeditieleider.
De expeditieleider (M.)vertelt dat we , direct na de bootreis, ergens iets zullen gaan drinken (toch de beloofde koffie!) en ik besluit om daarop te wachten.
Op de boot maak ik kennis met H. die naast mij zit, zij is ook alleen en vindt het net zo spannend en uitdagend als ik. Later zal blijken dat H. en ik deze 4-daagse voor het grootste gedeelte reismaatjes zullen zijn. Naast H. zit N. die ook alleen aan deze expeditie is begonnen. Zij heeft zich ingeschreven voor de 1e 2 dagen van deze expeditie en loopt/fietst deze dagen voor een groot deel met ons mee. Dat zijn al 2 maatjes!
M.vertelt dat er 73 aanmeldingen zijn voor deze 4-daagse en dat 25 daarvan voor de kampeervariant hebben gekozen.
M. vertelt ook dat er sprake is van een hoogwaterpiek in de Waal. In de afgelopen week is er in het stroomgebied van de Rijn zware regenval geweest en dat is hier nu goed te merken, het water staat 1,5 meter hoger dan normaal. Vorig jaar was er laagwater en moest er een alternatief worden gevonden voor het oversteken van enkele geulen omdat de bootjes/sloepjes niet konden varen.
We varen tot Millingen en meren aan ter hoogte van de Millinger theetuin. Wat is dit een mooie plek om iets te drinken maar bovenal om de tuin te bewonderen.
In de theetuin is koffie (of thee) met zelf gebakken wortelcake/taart. Dat smaakt goed. Er is ruim voldoende tijd om in de kruiden- en beeldentuin rond te kijken en dat wordt erg gewaardeerd.
M. vertelt hier nog iets over de route van vandaag en waar we op moeten letten en op welke punten we een activiteit kunnen verwachten.
Rond 10.45 uur worden we weer bij elkaar geroepen en dan is het de bedoeling dat we in de wandel (struin) modus gaan.
In verband met de verhoogde waterstand is het advies om voor het 1e gedeelte de hoogwatervariant te kiezen.

Struinen door de uiterwaarden en de 1e "survival" momenten
De natuur is prachtig en we volgen zoveel mogelijk de rivier de Waal, dwars door de uiterwaard die op sommige plekken bijzonder ruig is.
Al vrij snel moet een kleine geul worden overgestoken. Dit kan met behulp van een tak die over de geul ligt of gewoon springend. Als ik daar aankom dan valt net een deelneemster in het water. We zien haar langzaam steeds verder weg zakken totdat alleen haar hoofd nog boven water is. Het is natuurlijk erg triest dat dit nu al gebeurt maar het loopt gelukkig goed af.
Het saamhorigheidsgevoel in de groep is vrij hoog en er wordt direct van alle kanten hulp aangeboden:
1. om de te water geraakte deelneemster uit haar benarde situatie te bevrijden en
2. om deze deelneemster van een droge bovenbroek te voorzien, dat is mogelijk want 1 van de andere deelnemers had een extra broek meegenomen, TOP!
De dame in kwestie wordt geholpen zodat ze weer verder kan met haar tocht.
Inmiddels ben ik de geul al over gesprongen, dat is me goed afgegaan (had het wel eerst bij de anderen afgekeken en toen heb ik zelf de sprong gewaagd). Al met al hilarisch om te zien hoe een ieder deze hindernis neemt en droog aan de overkant probeert te komen. Een enkeling gaat op blote voeten door de geul naar de andere kant, dat kan natuurlijk ook, zo diep is het niet!
Ikzelf kom er dus goed vanaf, maar mij wacht even later een onaangename verrassing. Ik loop over een smal pad (als dit al een pad genoemd kan worden) , met hoge begroeiing aan weerszijden en een stuk prikkeldraad aan de rechterzijde. Na mijn eerdere ervaringen met prikkeldraad ben ik extra alert op het prikkeldraad naast mij. Helaas kijk ik niet op de grond, ik struikel en ben met mijn voeten verwikkeld in het prikkeldraad (wat dus op de grond ligt). Gelukkig alleen wat schrammen op de benen en een (flinke) scheur in mijn broek. Dat is dan wel de 2e broek in een paar weken tijd!
We hebben het stuk prikkeldraad maar even van het "pad" af gehaald om de nalopers van deze ellende te kunnen vrijwaren.

Hangmattensessie
Doordat het een relatief klein gezelschap is, is er onderling al heel snel contact. Vandaag loop ik dus, voor het grootste deel, samen met de dames H. en N.
Er is geen tijdsdruk, wel dient rekening te worden gehouden met de tijden van de gereserveerde lunch in de Oortjeshekken, nabij de Bizonbaai. De tijd die hiervoor beschikbaar is gesteld, is vrij ruim dus dat komt vast goed.
Ik heb geen lunch besteld en dat houdt in dat ik in niet linksaf om de Bizonbaai moet lopen, maar rechtsom. Hier is een hele mooie plek gecreëerd voor degenen die geen lunch hebben besteld. Ik kan natuurlijk ook op eigen gelegenheid gaan lunchen in de Oortjeshekken maar daar kies ik niet voor. Ik ben benieuwd naar de bijzondere plek.
En hier volgt dan voor mij een aangename verrassing want er zijn hier hangmatten tussen de bomen geplaatst!! Ik aarzel geen moment en neem 1 van de hangmatten in beslag en geniet met volle teugen van mijn rust. Er zijn zelfs dekens beschikbaar zodat ik als een mummie op de hangmat kan liggen, heerlijk zo ingepakt!!
Deze rust kan mij niet lang genoeg duren en ik benut alle tijd die daarvoor beschikbaar lijkt te zijn. Hier tref ik ook H. weer die ik kort daarvoor was kwijtgeraakt. Van N. ontbreekt op dit moment ieder spoor.

De route van vandaag gaat door veel natuurgebieden in de Millingerwaard, de Ooijpolder en de Groenlanden en overal zijn wilde dieren. We passeren meerdere kuddes Konikspaarden en Schotse Hooglanders. In deze tijd van het jaar zijn alle kuddes voorzien van jong wild.
H. en ik hebben ergens een iets andere route genomen, ook dwars door de uiterwaarden zonder duidelijk begaanbare paden, later blijkt dit de verkeerde route te zijn maar we komen uiteindelijk op een dijk uit waar we enkele anderen ook weer zien. Hierdoor hebben we wel 1 van de activiteiten/verrassingen gemist.

Iets van jezelf weggeven aan een ander
Aan alle deelnemers was van te voren gevraagd om een klein licht voorwerp mee te nemen wat je graag aan een ander wilt geven, wat je zelf kwijt wilt en waar een verhaal aan vastzit. De bedoeling is dat je dit aan iemand geeft die je nog niet kent en waarmee je een gesprek aanknoopt.
B. komt naast me lopen en spreekt mij aan over het embleem wat op mijn rugzak zit, die van Santiago aan het Wad. Zij vermoedt dat ik naar Santiago de Compostella ben geweest.
Voor mij is dit een goede gelegenheid om mijn meegebrachte voorwerp uit de rugzak te halen en dit aan B. te overhandigen, met mijn verhaal erbij.
Ik geef B. de Jacobsschelp die ik enkele jaren geleden van Liana heb gekregen omdat ik destijds de intentie had om naar Santiago de Compostella te lopen. De Jacobsschelp staat symbool voor deze Pelgrimage. Mijn droom om naar Santiago de Compostella te reizen is op een laag pitje komen te staan en voor dit moment voel ik me daar goed bij, vandaar dat ik de schelp nu wil weg geven. In de hoop dat de volgende eigenaar van de schelp haar/zijn dromen wel kan verwezenlijken.
B. is uitermate verrast en vult mijn verhaal aan met het hare: Zij heeft namelijk de wens om een Rondje om de Noordzee te maken (wandelend, fietsend, varend, vliegend) en twijfelt al langere tijd of ze dit wel zal gaan doen.
De schelp lijkt haar een duwtje in de rug te geven. Ze ziet dit als een hint om het vooral toch maar te gaan doen. We gaan samen op de foto waarbij zij fier de schelp omhoog houdt.

We gaan (te?) snel
We lopen met z’n 3-en verder en zien dan in de verte De Waalbrug opdoemen en vragen ons af: nu al?
Volgens de info op de routekaart worden we rond 17.30 uur bij de Sprok verwacht, eindpunt van de etappe vandaag.
Er is echter eerst nog een aangename verrassing want pal aan de rivier staat een jonge artiest en zingt voor ons het nummer “Moon River”. Het wordt op een nogal gevoelige wijze vertolkt. Kippenvelmoment!
Omdat we nog een zee van tijd lijken te hebben, besluiten we om in een theehuis wat te gaan drinken. Daar treffen we meerdere ri-4-daagse wandelaars. Het is druk op het terras en met de bestelling wil het niet vlotten. Het personeel is niet voorbereid op de komst van zoveel mensen en weten niet zo goed hoe ze dit moeten aanpakken. Het is gewoon hilarisch wat hier allemaal gebeurt.
We blijven hier, mede ten gevolge van het uitblijven van de bestelde drankjes, lange tijd zitten.

Rivierexpert
Via de wandelbrug verlaten we de Ooijpolder en lopen we onder de Waalbrug door naar de dijk die ons naar de Sprok zal brengen.
Voordat we daar aankomen is er nog een mogelijkheid om onze kennis over de rivieren, de dijken en de (vroegere) hoge waterstanden te vergroten. Een expert op dat gebied vertelt heel enthousiast over de vernieuwingen die, in het kader van het project “Ruimte voor de Rivier” hebben plaatsgevonden. Met behulp van een hoge ladder, waarop meerdere markeringen zijn aangebracht, wordt weergegeven welke waterstanden uit het verleden tot problemen in dit gebied hebben geleid en welke verbeteringen daarna zijn doorgevoerd.
Zelfs een kans op een overstroming van 1 x per 1250 (!!) jaar moet in de kiem worden gesmoord. De plek waar deze uitleg wordt gegeven is op de zogeheten “drempel” die regelmatig zelf ook onderloopt bij hoog water. Als H. en ik het hele verhaal hebben aangehoord komt ook N. aangelopen met een klein groepje.

Als we bij de Sprok aankomen, nuttigen we gezamenlijk een drankje. Marianne is ook net aangekomen en maakt kennis met een aantal medelopers. Zij is vooral benieuwd aan wie ik mijn schelp heb gegeven. M. had destijds de schelp een mooi plekje gegeven: de schelp heeft jaren lang als decoratie gediend in ons toilet! Gelukkig was ik dit niet vergeten en kon de schelp een mooie nieuwe bestemming krijgen.
De kampeerders krijgen bij de Sprok een warme maaltijd voorgeschoteld en wij gaan naar hotel van der Valk, 2 km verderop.
Rond 20.00 uur eten we in het restaurant om daarna nog even bij te komen van de dag en ons voor te bereiden op de volgende dag.
We hebben een fantastisch uitzicht vanaf de 13e verdieping en hopen nog iets mee te kunnen krijgen van de Sunset March op de Oversteek die vanaf zonsondergang zal plaatsvinden. Wij zien, ondanks dat we ons op de eretribune wanen, de lichtjes van de lantaarnpalen niet aangaan.
Voor meer info over deze mars: http://www.sunsetmarch.nl/

Mooi verhaal en als Jacobus het goed vindt krijg tzt je een nieuwe schelp

Leuk verslag Martin. Dit was letterlijk struinen als je de hele dag over deze afstand mocht doen.
En je hebt wel de bijzondere plekjes uit de Ooijpolder/Millingerwaard gezien. De theetuin is absoluut een aanrader, je kunt er heerlijk lunchen (alleen op reservering, tenzij dat anders is geworden) en ook Oortjeshekken is bijzonder. Al heb je die laatste overgeslagen om van je hangmattenrust te kunnen genieten, ook bijzonder!

Ik ben benieuwd naar je volgende ervaringen, in een gebied dat minder bekend is voor mij.

Je schelp is in goede handen en wie weet kom ik er ooit weer 1-tje bij je bietsen.

Tijd zat inderdaad, dat is de 2e dag wel even anders.
De 2e theetuin was “‘t Roosje van Ooij”, ken je vast ook wel.

Dag 2. van Lent naar Wamel, per fiets, te voet en varend
De afstand die we vandaag afleggen is zo'n 30 km op de fiets en ca. 10 km te voet.

In de ochtend genieten Marianne en ik eerst van een zeer uitgebreid ontbijtbuffet in het hotel. Onze magen zijn goed gevuld.
Vervolgens pakken we de koffers in, laden de auto in en rijden dan met de auto naar de Sprok in Lent.
Deze keer kunnen de deelnemers hier wel koffie met koek krijgen maar na zo’n overweldigend ontbijt in het hotel heb ik geen behoefte om de inwendige mens nog verder te versterken.
De expeditieleider geeft ons enige informatie over wat we vandaag kunnen verwachten en waar we op moeten letten. Details worden niet verklapt anders is het geen verrassing meer wordt erbij gezegd.

Fietsdag
Vandaag is grotendeels een fietsdag. Er wordt ruim 30 km gefietst en totaal ca. 10 km gewandeld/gestruind. Geen grote afstanden dus, al ben ik niet meer gewend om zulke afstanden te fietsen. Laatst op Texel een dagje gefietst, dat leverde behoorlijk wat zadelpijn op.
Op de dijk naast de Sprok kan iedereen een fiets uitzoeken. Ik denk slim te zijn door direct bij aankomst een fiets uit te zoeken (in plaats van 73 deelnemers tegelijk) maar mis hierdoor een deel van het welkomstpraatje van vandaag. De door mij uitgekozen fiets blijkt (achteraf) slechte remmen te hebben. Ik zoek een fiets uit met een gelzadel, dan moet het met het onderstel ook goed komen verwacht ik.
Degenen die een fiets hebben uitgezocht kunnen vertrekken. Ik wacht op de dames en dan blijkt dat wij als laatsten vertrekken.
Al snel voegt zich nog een 4e persoon bij ons (N. in de mannelijke uitvoering, hem zal ik verder Nx noemen).
Nx is , net als ik, een grote fan van LAW’s - en streekpaden en hij heeft er ook al heel wat gelopen. Gespreksstof genoeg dus tijdens het fietsen.

Route
We fietsen via de Spiegelwaal en de Oversteek richting de dijk die ons uiteindelijk in Boven-Leeuwen moet brengen. Daar kunnen we de fietsen weer afleveren. We passeren de volgende plaatsen: Weurt, Beuningen, Ewijk, Winssen, Deest, Afferden en Druten. Voor mij bekend terrein omdat de route voor een deel gelijk opgaat met de route van de Walk of Wisdom.
Vanuit Boven-Leeuwen zal via Beneden-Leeuwen naar Wamel worden gelopen.
We fietsen vooral over de dijk en met het wandelen gaan we weer de uiterwaarden in.
Het is vandaag aangenaam fietsweer, de zon schijnt flink en de temperatuur bereikt vandaag de aangename waarde van 22 graden.
Ikzelf ben al heel lang geen recreatieve fietser meer. In het verleden heb ik heel wat gefietst samen met Marianne, rondje hier, rondje daar. Heel Nederland zijn we rond gefietst en hebben daarbij alle uithoeken van Nederland gezien. Nu is mijn wens om Nederland een keer rond te lopen, oeps.... zal ik de schelp terug vragen ?....

Muzikant
Op de dijk, aan het begin van een Klompenpad, speelt G. op de trompet. G. is 1 van de (jonge) muzikanten/artiesten die de ri-4-daagse van een muzikale noot voorziet. Hij improviseert zijn eigen muziekstuk. Hij staat op een cruciaal punt want vanaf hier worden we geacht om gebruik te maken van het klompenpad. Een, daar aanwezige, wandelaar met hond is verbaasd dat wij hier komen fietsen want het is voor hem al flink uitkijken waar hij loopt, het pad is oneffen en behoorlijk begroeid. Er liggen her en der boomtakken op de grond. Niet echt een fietspad dus. Wij begrijpen dat verder fietsen niet echt handig is en stappen af om "klunend" dit pad te vervolgen. Het is een prachtig maar nogal ruig natuurgebied. De fietsen moeten over boomstronken worden getild. Een fietser achter ons bezeert zijn hoofd aan de overhangende takken en ik verzamel voor de 2e keer deze week de nodige schrammen, deze keer op mijn armen.
Na dit klompenpad rusten we wat voordat we onze fietsroute vervolgen.

We naderen de Tacitusbrug over de Waal (A50).
Ongeveer 500 meter voor de brug worden we gevraagd om onze fietsen te stallen en per benenwagen naar de brug te gaan om een eiland te bezoeken. We lopen onder de brug door en komen in een bosachtig gebied, waar we worden opgewacht door een vrijwilliger. Hij vertelt over de natuur die we hier aantreffen, de bomen, de vruchten en over het “wandelende” eiland wat er altijd schijnt te zijn geweest.
Rondom zijn 2 geulen waardoor het rivierwater bij hoge waterstanden kan worden opgevangen om wateroverlast in dit gebied te voorkomen.
Wij zijn 1 van de laatsten die hier aan komen waardoor we het begin van de uitleg hebben gemist.
Na het praatje wandelen we terug naar onze fietsen en trappen weer op de pedalen om onze fietstocht te vervolgen.
We fietsen naar Winssen waar we een bezoek willen brengen aan de Tempelhof.
We mogen het bezoek aan de Tempelhof niet missen, wordt gezegd. Nx is nog bij ons. Hij heeft een lunch gereserveerd (in de buurt van Afferden) en moet de tijd in de gaten houden.

De Tempelhof
Het gehele complex is eigendom van het kunstenaars duo Adelheid en Kortekaas. Zij hebben het icoon van de Walk of Wisdom ontworpen. Dit icoon is het symbool van de Pelgrim en staat ook afgebeeld op de stickers waarmee de route van de Walk of Wisdom is gemarkeerd.
De route van de Walk of Wisdom is hier in de buurt. De Tempelhof ligt iets van de route van de Walk of Wisdom af en deze heb ik destijds gemist.
De kunstwerken in de Tempelhof hebben dezelfde uitstraling als die van het engelen icoon van de Walk of Wisdom.
https://www.huubenadelheid-kortekaas.nl ... tempelhof/
Mijn oog valt op het Anima Mundi, een kunstwerk wat de ziel van de wereld moet verbeelden. Het kunstwerk spreekt tot mijn verbeelding.
https://www.huubenadelheid-kortekaas.nl ... ima-mundi/ . De wens is om een grotere versie van dit kunstwerk in deze of in een andere omgeving te maken maar de kunstenaars stuiten op protest van de plaatselijke bevolking.
In de Tempelhof bevindt zich ook een Watertempel, ook wel de Apocalyps genoemd en dit is het spirituele brandpunt van de tuin. De Apocalyps ademt een mystieke sfeer uit. Hier is plaats en ruimte voor bezinning.
Ik ben verrast door de aanwezigheid van G., de muzikant van eerder op de dag. Hij zit op de grond en heeft zijn trompet ingewisseld voor een fluit en speelt daarop 1 van mijn favoriete songs ever: het gevoelige nummer “Scarborough Fair”. Het klinkt waanzinnig mooi en in deze ruimte lijken het hemelse klanken. Ik ben geëmotioneerd door de manier waarop dit nummer wordt gespeeld. Kippenvel maar bovenal ontroering!!

De tijd wordt hier vergeten.....ik zoek de anderen op.
De expeditieleider laat ons weten dat weten dat we moeten vertrekken (wij zijn weer de laatsten) omdat we anders verderop wellicht in tijdsnood zullen komen.

Geen tijd meer, dan maken we tijd!
Met een zeer voldaan gevoel stappen we weer op de fiets en zijn nog onder de indruk van hetgeen we zojuist hebben gezien. Het bezoek heeft ons geraakt.
We fietsen naar Afferden. Hier wil H. naar het veer fietsen om daar het vernieuwde restaurant te bekijken.
Ik hou de tijd in de gaten. Het is 14.25 uur en de uiterlijke inlevertijd van de fietsen is 15.00 uur. Er wachten ons ook nog 2 oversteken met bootjes/sloepjes. Die bootjes varen ook niet de hele dag, ook daar zijn limieten ingesteld. Ik verzoek de dames vriendelijk om toch maar verder te fietsen.
Als we bij de dijk omhoog gaan horen N. en ik H. roepen: "het gaat niet, ik kan niet meer fietsen". We kijken om en zien dan H. stuntelen met de fiets: de ketting ligt eraf.
Een nieuwe uitdaging, zeker gezien de tijd!! Met vereende krachten wordt de ketting weer in de juiste positie aangebracht. Het resultaat zijn bloedende vingers en nieuwe schrammen bij de schrijver van dit verhaal. De vingers worden door H. provisorisch verbonden. We fietsen het laatste stuk (tot aan de Blauwe Brug bij Bovenleeuwen) en zijn dan nog op tijd om de fietsen in te leveren. Het zou nog een klein stukje lopen zijn naar de plek waar een bootje ons een geul laat oversteken.
Het blijkt toch nog een pittig stukje lopen te zijn over de dijk voordat we de sloep zien liggen waarmee we naar de overkant mogen varen. Maximaal kunnen er 5 tegelijk op het bootje en dat houdt in dat we nog even geduld moeten hebben want er staan nog een aantal mensen te wachten. De kampeerders wordt gevraagd om de niet-kampeerders voorrang te geven. De kampeerders hoeven namelijk niet met de 2e sloep mee en zodoende worden wij in de gelegenheid gesteld om de 2e sloep op tijd te kunnen bereiken.
Er was echter verzuimd te melden dat we onderweg nog een activiteit zouden tegenkomen.
Aan de Waal staan experts klaar om samen met ons experimenten te doen met water, die verband houden met de rivier en de stromingen in de rivier.
Op blote voeten want we gaan, voor het 1e experiment, de rivier in. Met ogen dicht waden we door het rivierwater en worden ons bewust van wat we voelen. Ik voel de verschillende stromingen in het water maar ik voel vooral koude voeten.
Er vinden nog enkele experimenten plaats, bij 1 daarvan wordt biologische koffiemelk ingezet om de beoogde effecten goed te kunnen waarnemen.

Varen met Sloepjes/kleine bootjes
Wederom worden we geattendeerd op de tijd maar gelukkig horen we ook dat het gehele programma iets opschuift waardoor we de bootjes nog moeten kunnen halen .
De experts willen ons nog meer vertellen maar de expeditieleider geeft aan dat we moeten vertrekken anders moeten we gaan hollen om de boot te halen. Andere optie is teruglopen naar de dijk maar dat willen we niet.
De vaartijden worden nog 1 x verlengd maar we moeten dan wel doorlopen!
Door de tijdsdruk missen we de excursie naar de wilde dieren. Onder deskundige leiding zouden we het gebied van de kudde Taurossen in mogen. Deze wilde dierensoort is in Nederland nog niet erg geliefd. Er worden regelmatig mensen aangevallen waardoor de kuddes uit sommige gebieden alweer zijn verwijderd. Met een "Taurossendeskundige" was ik zeker het avontuur aangegaan.
We versnellen onze pas richting de sloep. Desondanks neemt de expeditie leider ons mee het bos in om daar nog even een blik te kunnen werpen op een speciaal muzikaal gezelschap.
Ook hier weer mooie klanken en ik wil wel blijven luisteren maar hoe zit het dan met onze boot?
We struinen verder langs de Waal en dan zijn we bij de boot aanbeland. Op deze boot passen zo’n 15 personen en de oversteek duurt 5 minuten. Wij hebben de laatste boot van de dag!! Gehaald !!

De laatste paar kilometer loop ik samen met C., zij heeft gehoord dat ik de Walk of Wisdom heb gelopen en vraagt mij om adviezen. Een uur lang lopen we samen en praten we over de Walk of Wisdom en wat daarna nog meer ter sprake komt. Door het iets snellere tempo raken N. en H. achterop, maar blijven nog wel in het vizier. We lopen een lang stuk over een grasland, met de Waal aan onze rechterkant.
Door het praten let ik iets minder goed op de omgeving en mis ik het punt waar het Amsterdam-Rijn kanaal in de Waal uitmondt.

Ik heb vandaag een fantastische dag gehad. Het bezoek aan de Tempelhof was een hoogtepunt. Het programma voor vandaag was echter wel erg vol, waardoor we op meerdere momenten in tijdnood leken te komen en dat kan niet de bedoeling zijn van zo'n tocht. Als je van te voren weet welke activiteiten er zijn en welke tijd je daaraan kwijt zou kunnen zijn dan is het wellicht beter te doseren. Maar dat hoort weer niet bij deze expeditie, al heeft ook de expeditieleider aangegeven dat deze dag wel bomvol was met activiteiten.

Wat een mooi verslag weer van een wel heel bijzondere expeditie!

Fijn dat je dit op het forum deelt Martin, al kan ik me voorstellen dat je op een gegeven moment ook een eigen blog of pagina start waarop je al je wandelverhalen publiceert (om maar even terug te komen op het topic dat mede door mijn toedoen is ontstaan).

De expeditie vond ik ook heel bijzonder en ook de 2 volgende dagen horen daar zeker bij.
Die verslagen volgen nog.

Tja, hoe zal ik het zeggen:
Ik vind het fijn om mijn verhalen met jullie te kunnen delen. Zolang ik niet de enige ben die dit hier doet.

Wat een leuke belevenissen van deze bijzondere tocht en de schelp ligt klaar hoor