Walkers4Walkers.nl

http://www.oerijexpeditie.nl/inleiding/

Voor de tweede keer wordt deze tocht georganiseerd. Het is van Le Champion. Er zijn 5 afstanden. Voor meer info ga naar de site in de link hierboven.

Voor mij de 26km Duin en polder.

Misschien is voor Rob de 26 stelling van Amsterdam interessant? Ik weet natuurlijk niet wat voor plannen je hebt met Hemelvaartsdag, maar aangezien je van forten houdt en er speciaal die dag een fort open is..

Ik overweeg hieraan mee te doen. Lijkt me wel leuk, er zijn veel keuzes en Le Champion organiseert het altijd goed.
26 kilometers is me teveel maar 16 lijkt me wel te doen of misschien 21? Wie is nog meer van plan hier te gaan lopen? (Cornelia? Tigelu?)

Ik twijfel nog.
Mag 'savonds nog aan het werk dus zeker niet meer dan 16 km.
Tina zeker niet, die is het land uit.

En we moeten om 16.00 uur binnen zijn, dat moet lukken.

Een collega wilde een pakket van haar kwijt dus die van mij in de aanbieding gegooid. Gelukt.

En ingeschreven voor de 16 km.
Gezellig samen met Truus op pad.

Leuk! Misschien zie ik jullie nog bij de start of finish.

Dat zou leuk zijn! Tegen die tijd even appen (ik heb je nummer).

I ben nog van de ouderwetse telefoon..

Die kan heel goed SMSen!

Duggut niet (meer). Ik moet maandag 6 mei de camper weer inleveren en werk dinsdag en woensdag gewoon. Dan weer een lang weekend om bij te komen.
Oerij staat al maanden met potlood in de agenda.

Even voor 9 uur in Castricum.
Wachtend op Truus stapte Angelique een trein eerder uit.
Gedrieën de 16 km. gelopen waarna Angelique nog een lusje van 10 km. duin mocht lopen.
Leuke route met hier en daar voorstellingen: een smid, een wilgenvlechtster (was alleen vergeten de wilgen in het water te leggen). In Uitgeest werd ouderwets de was gedaan en een boot gehakt uit een eik.
Goed gezelschap, leuke route.
Daar was ik maar wat blij mee want al voor de 1ste rust weer last van kramp in de re.kuit. En door overdreven afrollen bleef dat redelijk stabiel maar nu last van de hak
Vreselijk getroffen met het weer. Vlak voor de start nog een spat regen maar tijdens de wandeling niets gehad.
Weer 16 kms. in de pocket.

Leuk om Truus en Carla te zien. Helemaal vergeten dst zij ook gingen lopen, lees het nu terug in dit topic..

Verslag volgt morgen!

Hier is een kort beeldverslag te vinden: https://photos.app.goo.gl/Wp3wac7nopMgKDHi1

Was gezellig lopen met z’n drieën. Deze organisator weet hoe ze wandelevenementen moet organiseren. Veel vrijwilligers op de been en wij hebben ons van alles door hen laten vertellen. Dus echt iets voor mensen die van ‘beleven’ houden, geen kilometervreters of tempoversnellers.

Wat een geweldige tocht! Ik hoop deze volgend jaar met mijn moeder en zus te kunnen lopen. Misschien zelfs met mijn vader, aangezien hij vorig jaar ook de dam-tot dam loop heeft gelopen en voor het grootste gedeelte kan hij prima met zijn stok lopen. (Hij loopt tegenwoordig met een wandelstok.) dan zou het de 16km worden. Loopt er niemand van hen mee, dan wil ik de 26km Stelling van Amsterdam proberen. Wel alleen polder, maar wel leukere rustplaatsen dan we nu hadden (Op de eerste post na, die doen alle afstanden aan.)

Ik heb een trein vroeger dan gepland (Komt blijkbaar ook wel eens voor, haha!) en zie Carla bij de trappen op het perron staan. Zij wacht op Truus en ik was helemaal vergeten dat zij zouden lopen. Zij gaan voor de 16km en ik kom er dan pas achter dat de 16km hetzelfde rondje doen als de 26km "Duin en polder" waarbij de laatstgenoemde na de finish nog een rondje van 10km door de duinen doen. twee lussen dus. Ik heb geen haast en we besluiten om gedrieen te starten. Er wordt nog gewaarschuwd dat het tempo niet hoog ligt, maar dat maakt voor mij niets uit. Wat ik ook nog niet wist, was dat er regelmatig mensen langs de route staan die dingen uitleggen over het gebied waar we lopen, een soort van geschiedenisles. Heel interessant!
Gelukkig heeft mijn pivearts me goed genoeg opgelapt om nagenoeg geen last van mijn been te hebben.

Het eerste stuk in de polder worden we getrakteerd op oa mensen uit de Ijstijd, een kruidenvrouwtje en iets van een smid(??) al vrij snel gvolgd door iemand die kan aanwijzen waar de kastelen hier vroeger hebben gestaan, waarvan er nu nog twee over zijn. Even verderop zien we talloze eenden en andere watervogels en op de terugweg door de polder zou ons nog veel meer wijs worden, want toen stond er een verrekijker. ook wist Carla te vertellen hoe het Cooikerhondje aan zijn naam kwam, en hoe eenden werden gevangen. Niet lang daarna zien we een " eendenvanger" staan en hij verteld dat alleen bij tamme eenden met een hondje wordt gewerkt. Bij wilde eenden (Wat hij deed) lukte dat niet.

De eerste rustpost zat op ong. 6km op een oud dorpsplein in Uitgeest. Nu ben ik alleen maar in de polders geweest van dit dorp en heb nooit geweten wat een leuk plaatsje het eigenlijk is! Wat een mooie huizen en wat een mooi hystorisch dorpsplein! Helaas was het erg druk: Alle afstanden houden hier hun eerste rust. Verder is er van alles te zien: Een dame die ouderwets de was doet, je mag het oude raadhuis naar binnen waar mensen in klederdracht bezig zijn, er is een draaiorgel en nog veel meer. We krijgen een flesje water van de organisatie en bij een oud bakkerijtje wordt krentenbrood uitgedeeld. Toen ik mijn kaart liet stempelen, tussen iedereen die 16km liep, wist de stempelaar mij te vertellen dat ik nog wel 20km moest! Hij leek nogal te schrikken. Ik verbeterde hem dat ik nog 20km MAG, en dat als het zo leuk bleef onderweg, ik het bijna jammer vond dat de route niet nog langer was.

Het volgende stuk gaat ook weer door de polder en weer wordt er van alles uitgelegd. Ook moeten we een bruggetje over waar een man om tol vraagt. Deze man is een bekende van mij, hij doet veel met toneel en theater in Haarlem, en ook ik moet tol betalen. Tenzij ik zeg dat ik van Adel ben, dan mag ik gratis.

De volgende rustpost zit 5 km verderop en hier krijgen we een sultana. Hier is weinig bijzonders te zien of te doen dus na een korte stop lopen we verder. Vanaf nu komen er bordjes in beeld met hoeveel km er nog te gaan is. Helaas alleen voor zij die de 16km doen, ik mag er nog 10km aanvastplakken dus kloppen de bordjes voor mij niet. Het weer is erg wisselvallig: Dan spetterd het wat, dan komt de zon erbij en is het ineens flink warm/benauwd, dan komt de wind erbij (vooral op de kale vlaktes) en is het weer fris, kortom: Typisch Nederlands en dito luchten. (Letterlijk en figuurlijk. haha) Ook nu wordt er vanalles verteld onderweg, zoals over een wiel (stuk water) die is ontstaan door een dijkdoorbraak, over de watervogels en nog veel meer. ook zien we op het einde nog een schilder bij een klimduin. Ik was blij dat we de klimduin niet ophoefde grapte ik nog, niet wetende wat me nog te wachten stond...

Na 16km bedankte ik de dames voor hun gezelligheid en ging ik verder. Truus twijfelde nog of ze nog een rondje mee wilde, maar ik wist niet zeker hoe de route liep, en weet uit ervaring dat de duinen hier best zwaar kunnen zijn. In haar conditie leek het me niet zo slim, en ze moest nog een flinke rit naar huis dus namen we toch afscheid. Wie weet volgende keer, Truus, je hebt het nu al zo enorm goed gedaan, je moet natuurlijk ook niet teveel in 1 willen.

Uiteindelijk bleek mijn lusje enorm mee te vallen: Voornamelijk door de bossen ipv de duinen. En de bossen zijn hier prachtig, dat weet ik ook.We kwamen langs bloemvelden waar de bloemen net geplukt werden, kwamen langs een oude kalkoven waar een man met echte paard (Fries) en wagen heen en weer reed alsof hij schelpen had gevist uit zee die nu in de oven werden gebakken voor cement, en langs nog iets hystorisch maar dat ben ik vergeten. Tussen de laatste rustpost en mijn volgende post zouden zo'n 12km zitten. ik had er nu al zo'n 5km opzitten dus zocht naar een bankje om even wat te eten en drinken. Niet wetende dat ik langs horeca zou komen, maarja, als je alles van te voren weet...

De route ging verder door en over het terrein van een psygische groep die zich hier huisvest. Hier was ook een horecagelegenheid en buiten stond een jongen brood te snijden gemaakt van graan van een molen iets verderop. hij besmeerde ze vervolgens met sinaasappelmarmalade. Iemand (Een voorbijganger, geen wandelaar) wilde een stukje kopen maar dat mochjt niet: Alleen wandelaars mochten een stukje pakken en mochten er niet voor betalen. Echt heel lief en het was heerlijk, zo vers!

Uiteindelijk na vele bospaden kwam de route uit bij Johanna's hof en bezoekerscentrum de Hoep. Ik heb altijd gedacht dat de Hoep ergens anders zat, niet bij Johanna's hof iig, maar misschien ben ik in de war? Hier was weer een rustpost ingericht waarbij we weer een flesje water en een koek kregen. Ik had nog genoeg water en bovendien kon ik in het bezoekerscentrum duinwater krijgen! Hier waren echte toiletten ipv dixies en geen rij, dus er meteen gebruik van gemaakt. Nog 5km te gaan en het zonnetje was er inmiddels weer, en goed warm.

Aan het einde waren nog bezienswaardigheden: Een oud jagershuis die als je niet oplette zo neerschoot (En nu is er ook een horecagelegenheid die " kijk uit!" heet.) een bunker uit de tweede wereldoorlog waar oa de nachtwacht en andere kunst lag verscholen zodat de Duitsers en niet bij konden, (En ik loop hier regelmatig, nooit geweten dat er zo'n banker in de bossen bij Castricum zat.) en als laatste mochten we over een ongelijke klinkerweg een flinke klim omhoog. En daarna nog een trap, echt een flink stuk klimmen. Niet erg leuk aan het eind, en zeker niet als er geen route omgeen loopt. Voor mij hoeft zo'n uitkijkpunt niet, zeker niet als er weinig te zien is: Ja, polder, industrie en nog polder en industrie. Niet echt een mooi uitzicht... Maar blijkbaar kon je hier nog het laatste stukje zien waar het Oerij,(water, waar deze wandeltocht om gaat) heeft gelopen. ook leek de gids die erbij stond weinig zin meer te ehbben om het uit te leggen. Kan ik me voorstellen na zoveel uur uitleg. Toen ik naar beneden ging kwam het me allemaal erg bekend voor: Ik liep nu op die verrekte klimduin, maar dan naar beneden! Lekker veel mul zand en het ging lekker moeizaam. Aan het eind was de schilder nog steeds bezig en eerlijk gezegd zag ik geen verschil met ruim twee uur geleden toen ik hier ook voorbij ging. Het laatste stukje heb ik blijkbaar afgesneden want ik kwam aan de verkeerde kant van de finish uit... Nouja, ik vond het mooi weest!

Een enorm leuke route, veel opgestoken onderweg en de prijs zeker waard!