Walkers4Walkers.nl

Ik heb dit jaar ook weer gefikst. Helaas ging het voor mij iets minder dan voorgaande jaren. Bij het startburo kwam ik de groep W4W érs onder leiding van Marc tegen. Heel vlug kennisgemaakt met Ed, met een doos onder zijn arm, Carola, Yvonne, Syl en Gery. Doordat ik op weg was met mijn groepje was deze kennismaking te vlug.
Dit leidde de volgende dag voor wat commotie bij Syl.
Nadat het startschot was gegeven duurde het weer een kwartier voordat wij daadwerkelijk los waren.
De eerste kilometers gingen bijzonder snel. Gemiddeld 7 kilometer per uur.
Na een tijdje liep Marc mij in een nog hoger tempo voorbij. Hij verklapte dat hij de groep al na twee minuten had verlaten. Waar hebben wij dit meer gelezen.
Tijdens de nacht met een temperatuur van 11 /12 graden was het prima wandelweer. In de ochtend belde ik Syl op om te vragen hoe het ging. Zij kon vertellen dat iedereen prima liep en dat Ed goed voor zijn harem zorgde. Op dat moment liepen zij ongeveer een ruim achter mij.
Om 10.00 uur belde ik Marc om te vragen hoe het ging. Hij vertelde mij dat hij vlak voor het zestig kilometer was. Hij liep prima. Hij vertelde mij dat hij 12.30 uur in zijn hoofd had om te finishen. Op dat moment liep ik tien kilometer achter hem want tijdens het bellen met Marc passeerde ik het bord van "AL 50 km".
Hierna heb ik niets meer van hem gehoord ondanks het feit dat hij mij dit had beloofd. Maar ik las net dat hij bezig was zijn doel te bereiken en vervolgens te vermoeid was om iets te doen.
Ik finishte om 14.50. Het was al heel gezellig in Someren. Helaas het telefonisch netwerk was te veel belast. Zodat het contact met het thuis pas laat tot stand kwam.
Ik was benieuwd hoe met het Syl en de andere verging. Helaas lukte dit telefonisch niet.
Maar Syl zag wel dat ik had gebeld. Toen zij mij belde verwachtte ik dat zij wist wie ik was ( te vlugge kennismaking in het begin ) en begon heel enthousiast alles te vragen. Helaas kwam dit niet helemaal over.
Toen zij uiteindelijk wist met zij sprak vertelde zij mij dat het met haar de anderen goed ging en dat zij nog vijf kilometer moest lopen.
Syl, en andere wandelaars ( in het bijzonder gery voor de eerste keer ) gefeliciteerd met het behalen van deze KM en ik spreek met je af syl dat wij volgende week maandag hierop terug om de ervaringen uit te wisselen.

Syl had toch echt aarbeienvlaai hoor! En de appeltaart was groot en erg lekker!

Ben nu aan het werk (nou ja, nu dus even niet) dus mijn verhaal volgt. Maar wel wil ik dit even kwijt:
Het was erg gezellig met Syl, Ed, Yvonne, Pingu, Carola, Erik en Trudy. En Suus en Marc(k?) wil ik bij deze ontzettend bedanken voor hun steun op de laatste 6 kilometers. Heel fijn dat jullie erbij waren!

Ik ben blij te horen dat Suus en Marc voor jou gedaan hebben wat jij vorig jaar voor mij deed!!! Goed werk!

Zeker weten dat die taart voor mij toch echt een aardbeienvlaai was.

Haha, ja sorry Leowendy, maar ik zag alleen oproep gemist met nummer.
Praten maandag wel effies bij.

Jij bent ook echt besmet met het Kennedyvirus als ik dat allemaal zo zie! Geweldig, goed gedaan, Syl!

Mooie leider is die Marc dan... We konden nog net aan hallo en succes zeggen en weg was ie...

Leo ook gefeliciteerd, hele knappe finish tijd hoor. Bedankt voor jouw felicitatie, maar dit was niet mijn eerste KM hoor. In september vorig jaar heb ik al een keer een KM gelopen. Dit was wel de eerste keer in Someren.

Tja en nu mijn verhaal. Zoals jullie konden lezen bij Syl zijn we met zijn 7en gestart en vanaf 39 km liep Trudy (Wolfje) ook mee. Het was een fijn clubje om mee te lopen. Tot rond de 50 km hebben we samen opgelopen. Ergens daar zijn we wat uit elkaar geraakt. Pas bij de rust op 64 km kwamen we weer bij elkaar, overigens voor een paar kilometers, want al snel na de rust liepen we weer wat meer verdeeld.
Voor mij was het een zware KM. Ik begon aan deze KM met relatief weinig training en na een drukke periode, en had ook niet verwacht dat het makkelijk zou zijn. Al na 14 km kreeg ik last van de spieren in mijn bovenbenen, aan de achterkant. Op 20 km preventief de bal van mijn voet getaped. Na elke rust had ik meer moeite met opstarten. Al na 50 km deden de benen behoorlijk zeer. Gelukkig had ik op dat moment nog geen blaren. Vanaf dat moment wilde ik nog maar een ding. Naar de finish! Heb op 53 km kort gerust, omdat ik bang was dat ik anders niet op tijd de finish zou halen. En ik wilde een lange rust op 64 kilometer. Dat was mijn psychische grens. Als ik daar zou komen, zou ik het redden. En het ging daarna een tijdje best wel goed. De grootste moeite had ik op het stuk langs de vaart, vooral na de caravan, en die Boerenk*tlaan (sorry hoor). Ook deden de voeten langzamer aan meer pijn, en die pijn werd per kilometer in het kwadraat erger. Op 2 km voor de finish was ik het liefst gewoon op de grond gaan zitten, zat er helemaal doorheen. Doordat ik daar vorig jaar rondje Someren had gelopen, wist ik hoe lang die laatste kilometers waren, en daar heb ik echt enorm tegenop lopen hikken. Maar rust is pas na de finish, dus gewoon blijven lopen (op dat moment was de aanwezigheid van Suus de grootste steun om door te gaan).
Even later zag ik Ben met de jongens. Dat was wel leuk (behalve dat Ben jr. dacht dat het zou helpen als ie me duwde ). Hoe dichter ik bij de finish kwam hoe meer moeite ik had om mijn tranen van blijschap weg te knijpen. Eindelijk was ik klaar! Het lukte me om lachtend over de finish te komen, maar daarna kwamen toch ook de traantjes. Wat was ik blij dat ik erwas. Erik finishede gelijk met mij. Even later kwam ook Pingu over de finish en daarna de rest. Samen nog wat gedronken, maar iedereen wilde graag naar huis, en om 17.45 vertrokken wij uit Someren. Erg moe, maar voldaan. Medewandelaars, bedankt voor jullie gezelschap! Ben benieuw naar jullie foto's.

Een echte leider loopt voorop en dat heb ik dan ook gedaan

Ha ha ha, je hebt helemaal gelijk!

Ik vind van niet hoor hij of zij hoort achteraan te lopen.

Maar dan is het waarschijnlijk een leider met lange ij

Nee hoor dat is om het overzicht te behouden, degene die het moeilijk krijgt komt vanzelf bij de leider en andersom nooit meer.

De leider moet stimulerend en motiverend temidden van zijn groep voortgaan. Bier halen op de rustplaatsen. De zwakken opmonteren en als voorzanger optreden. Als hij/zij dan ook nog kan masseren en tapen, dan heb je een goeie

De 7 daden van wandelbarmhartigheid!!

de vermoeiden stimuleren
de erdoorheen zittenden motiveren
voor de dorstigen Bier halen
de zwakken opmonteren
voor de niet wijs kunnen houdenden als voorzanger optreden
degenen met stijve spieren masseren
de blaargevoeligen preventief intapen

O is dat alles, op dat voorzingen na wil ik daar wel voor gaan.

Hmmm, als jij het bier haalt wil ik wel voorzingen