Oke, hier is het dan, mijn verslag van gisteren:
Al om 10.15 was ik met mijn collega in Egmond aan Zee. De heenreis was zeer voorspoedig, dit in tegenstelling met de terugreis maar dat komt later. Na een verkenning van de sportzaal en de gang van zaken zijn we naar het centrum gewandeld. Ja, ja ik heb ook gewandeld die dag
. Was wel een hele kilometer! Daar hebben we een tijdje staan kijken bij de binnenkomst van de kwart marathon. Die lopers hebben het zwaar gehad. Een groot aantal was niet voor hoog water van het strand af en haalden dus natte voeten. Ook was de wind toen nog bijna stormachtig. Niet de beste omstandigheden voor een hardloopevenement. Gelukkig was het wel droog. Na een tijdje weer teruggewandeld naar de sporthal.
Ondertussen hadden wij al gehoord dat de start een uur was uitgesteld, zodat wij (en waarschijnlijk met name de cracks) met droge voeten over het strand konden huppelen. Na een lange wachttijd gingen we om 14.00 van start. Wij startten als een van de laatsten. Eerst een rondje door Egmond, waar ik rustig op gang kon komen. Ook met hardlopen moet ik rustig starten anders wordt het niets. Dit rondje was ongeveer 3 km en tot mijn grote verbazing liep ik al na 19 minuten het strand op (voor mijn gevoel was ik nl rustig gestart). Op het strand was het super. Doordat het laag water geworden was, hadden we een prachtige stevige ondergrond, dit in tegenstelling met de kwart marathon lopers. Na 1.07.nogwat bij Castricum aan zee het strand af. Daar stonden manlief en zoonslief om ons aan te moedigen (na 1,5 uur file
). Vervolgens de duinen in waar we de wind in de rug hadden. Het ging bijna vanzelf! Tot mijn grote verbazing bleef ik maar mensen inhalen. Halo, ik ben de beginner hier, dat klopt toch niet?
Tot 16 km ging het fantastisch. Daarna begon de vermoeidheid in de benen toe te slaan. Na 17 km begon het zeer te doen en vanaf 19 km deed het echt zeer. Wat een pijn in mijn bovenbenen. Even heb ik gewandeld maar ook dat deed zeer. Dan maar weer tempo maken, tenslotte ben je dan eerder bij de finish dus eerder van de pijn af. Finishen deed ik in de onverwacht goede tijd van 2.22.27. Ben toch wel apetrots als ik heel eerlijk mag zijn. Door de leuke ervaring zal ik nu niet zeggen ik doe het nooit meer, maar van de andere kant, het is best afzien. En wandelen blijft leuk en beslist gezelliger.
De terugweg was uiteindelijk het minst leuke. We hebben een uur buiten in de kou staan wachten tot we een bus in konden. De organisatie had absoluut zijn best gedaan, maar 20 tot 25 duizend man heb je niet een twee drie afgevoerd.
Wat het publiek betreft, het leek soms een klein beetje op Someren. Overal stonden groepjes mensen langs de route, waarvan sommige de lopers zeer enthousiast aanmoedigde, alsof we allemaal Kamiel Maasens of Lorna Kiplegats waren. Dat maakte het erg leuk, naast het mooie parcours. Maar de W4W-ers die in Egmond gelopen hebben weten dat natuurlijk al.
Al met al een mooie ervaring en een lang verhaal
!