Walkers4Walkers.nl

Het is een erg geheimzinnig persoon die (king)Edwin geloof ik. Maar hij bestaat wel degelijk

Alle wandelkanjers van Waalwijk van harte gefeliciteerd!

Iedereen die heeft gelopen, chapeau. Ik weet inmiddels ook hoe ver 80 km is.....

Heb jij ook een Kennedymars gelopen dan? Ik dacht 'alleen' maar de DOTO?!

Nee, maar na de 80 van de DoTo volgden er nog 20 dus ik kan me voorstellen hoe een 80 voelt....

Jaja,

De kennedymars zit in mijn benen, toen ik er zaterdag aan begon, was ik er niet helemaal zeker van dat ik het zou halen, maar het is mooi wel gelukt !!!!!!!

Iedereen, heel erg bedankt voor alle smsjes, belletjes etc. etc.

Ed, Yvonne en Syl, vooral ook jullie heel heel erg bedankt voor de gezelligheid en de steun aan elkaar !!!!

Henrikke,

Van harte met het uitlopen van je eerste km.

Een indrukwekkende ervaring vond ik deze tocht. Met Ed en Yvonne meegereden. Syl en Henrike ontmoet. Met hun het eerste stuk meegelopen. We starten achteraan de meute. Even de spieren gerekt na 3 km (blijft een aanrader voor iedereen) en toen liep ik 50 meter voor de bezemwagen. Vervolgens lekker tempo gaan lopen. De 4 W4W'ers weer tegengekomen, maar ik weet van mijzelf, dat als ik niet gelijk wat harder ga lopen, dat ik dan niet zo makkelijk meer wat snelheid kan maken.
Zo verliep het tot de eerste controlepost fluitend. Veel mensen, muziek, leuke verlichting en vuurkorfen langs de weg. Genoeg afleiding. Redelijk gemakkelijk de tweede controlepost gehaald, maar wel een blaar opgelopen. prikken en afplakken. Daardoor zat ik wat langer als dat ik wilde. Dus het opstarten ging nogal zwaar. Blaar deed pijn. Kon geen tempo meer maken. Was gelukkig al voorbereid door een medeloper dat er nu allemaal lange wegen door weilanden en maisvelden zouden komen. Voor dat soort moment gebruik ik mijn mp3 speler. Dat pakte goed uit en na een half uur pakte ik weer goed op. Maar ik was erg blij dat ik bij de laatste controle was.
Het stuk van de rust (68 km) naar de 70 was geestelijk zeer zwaar. Daarna ging het wel weer. Ik nam iemand op sleeptouw. Hij had veel blaren. en bij mij begon mijn blaar ook weer op te spelen. Samen hebben we veel gelachen. En eigenlijk gingen die kilometers ook redelijk gemakkelijk.
Op 200 meter voor de finish moest ik een kwartier wachten. Mijn vriendin en kinderen waren nog niet gearriveerd bij de finish. Een agent begon me al moed in te spreken dat het toch wel erg dichtbij was.
De finish vond ik erg leuk. Over het bordes met de rode loper. Je kijkt over de mensen heen. Je naam wordt genoemd. Vantevoren vond ik dit een beetje onzin. Maar op het moment zelf kon ik er van genieten.
Na afloop werd ik geinterviewd door omroep Brabant. Ik hou er echt niet van om in de belangstelling te staan, maar ik dacht, dan doe ik dit er ook nog wel bij.
Terugkijkend vond ik dat ik het redelijk gemakkelijk gelopen heb, maar dat komt ook omdat het weer natuurlijk erg meewerkte.

De finishfoto

Was weer een leuk tochtje of niet Marc?

Absoluut niet!
roze pillen vergeten .
4 blaren opgelopen
de massagemevrouw op het 58 kilometerpunt lag nog in bed

Met andere woorden ik weet weer wat pijn lijden is tijdens een wandeling

Zoiets dacht ik al ... je smsje sprak boekdelen! en ik draaide me nog lekker een keer om...

en dat ze dan die roze dingen niet hebben bij de EHBO... daar snap ik dan helemaal niets van!!!

En TOCH lachen als je binnenkomt.... zie je wel dat je een Held bent