Precies 4 jaar geleden stond ik aan de start van mijn 1e kennedymars: die van Haaksbergen. 1 van mijn wandelvriendjes destijds riep al een halfjaar dat hij 80 km ging lopen. Toen het zover was ben ik de uitdaging ook aangegaan, het moest wel lukken na de 4daagse 4x50. Uiteindelijk heb ik m uitgelopen en dat wandelmaatje niet  .
Dankzij de Keet heb ik een blauwe kaart aangeschaft...wist niet eens wat t was en riep ook dat dit mijn enige km zou zijn, maar hij zei doe t nou maar je weet maar nooit wat je nog gaat doen 
Inderdaad, de Keet heeft gelijk gekregen. De kaart was met Haaksbergen het jaar erna vol, en aanstaande vrijdag sta ik al voor de 5e keer aan de start in Haaksbergen en wordt t mijn 28e Kennedymars totaal.
Wat ik me verder nog herinner van die eerste keer: gezelligheid in de nacht, ontzettend lange stukken overdag, en blaren. Mijn ouders die mij en Julia, waar ik toen mee liep, een doos bevroren soesjes brachten onderweg. Bosso die we af en toe tegenkwamen. Ik forumde al wel, maar het 'lopen met forummers' was er nog niet echt.
Ik zal nooit die drempel op straat in Buurse meer vergeten waar die blaar knapte. Maar ook: allemaal lieve leuke mensen en de binnenkomst waar ik onthaald werd door mijn ouders en een paar buren. De splitsing met de 42 km was ook erg mooi, alle 80ers riepen gefeliciteerd naar de overkant, en wij werden succes gewenst door hun. Ik werd geinterviewd door de plaatselijke radio en ook ik riep toen: dit doe ik nooit weer!
|
) niet-wandelende wandelvriend langs de route staat om mij en vele anderen er door heen te slepen.. (vrees dat ik dat laatste wel nodig zal hebben 
;))
)
