Walkers4Walkers.nl

Donderdag 18 juli 2019 - Dag 3 De dag van Groesbeek

Na een goede nachtrust hoor ik om half drie weer het geluid van de telefoon. Met oogjes die wat kleiner zijn dan voorgaande dagen pak ik weer alles in en wandel ik tegen half vier richting bushalte. Iedere dag had ik al een hardloopjasje aangedaan, maar vandaag vind ik het maar fris. De chauffeur zet ons weer netjes af op het Keizer Karelplein en na een paar minuten wandelen bereik ik de Wedren. Ik kies voor dezelfde poort als gisteren en rond tien over vier mag ik vertrekken. Ook vandaag loop ik om de haag van studenten heen. Het eerste gedeelte van de route loop hetzelfde als op de woensdag: Heyendaalseweg (met fanatieke studenten), Grootstal en dan de wijk Hatert in. Deze wijk komen we wel binnen, maar snel buigen we linksaf om richting Malden te gaan. Aan het begin van Malden komen we langs de vierdaagsecamping en het is leuk om te zien dat wandelaars zich aan het klaarmaken zijn voor een nieuwe wandeldag. In Malden zitten wel mensen langs de kant, maar toch is het vrij rustig. Via een fietspad komen we uit op de Oosterkanaaldijk en deze brengt ons richting Limburg. Ondertussen begint de zon langzaam door te breken. Na een onverhard pad komen we in Molenhoek uit en hier wordt het tijd voor een pauze van een kwartier. Uiteraard met een kopje koffie.

Ruim een kwartier later ga ik weer op pad. Op de Rijksweg worden we over het fietspad geleid. Voorgaande jaren werd ook nog een rijstrook afgesloten, maar dit keer moet iedereen het fietspad over. Gelukkig is het maar een klein stukje, want na de spoorbrug gaan we rechtsaf Mook in. Op het plein in Mook is al wat volk op de been en klinkt er muziek. Langs de Mookerplas gaat het legioen richting Middelaar en dan linksaf de brug over richting Plasmolen. Op het plein staat altijd de muziek aan, dus is het niet zo lastig om Plasmolen door te komen. Twee agenten zogen ervoor dat we veilig de Rijksweg over kunnen steken en zo komen we langzaam in Milsbeek. Hier mag de 40 kilometer rechtdoor, maar de 50 maakt eerst nog een ommetje via Gennep en Ottersum. Wederom steken we de Rijksweg over en via wat wegen komen we in een mooi natuurgebied. De kerktoren van Gennep is al te zien, maar het pad trekt zich langer omdat deze verschillende kronkels maakt. Uiteindelijk komen we in Gennep aan en hier is het feest voor de 50 kilometer lopers. Het hele centrum staat vol met mensen die ons aanmoedigen. Nadat ik de burgemeester een hand heb gegeven slaan we rechtsaf een klein straatje in. Hier krijgt iedereen een luid applaus van het publiek. Zo komt er helaas een einde aan Gennep. Op weg naar Ottersum waar ik langs de Sint Janstraat een lekker kopje soep ga eten. Tijd voor een kwartier pauze.

De soep is op, dus wordt het tijd om verder te gaan. De zon schijnt al volop, dus smeer ik me voor vertrek eerst even in. Na Ottersum is dit jaar de route gewijzigd. Eerst liepen we over een lange rechte weg terug naar Milsbeek, vandaag lopen we via wat tussenwegen. De lengte lijkt zich nu te breken omdat er wat bochten in het parcours zitten. In Milsbeek slaan we rechtsaf en komen we de 40'ers tegen. Voor ons komt de Sint Jansberg in zicht. Als ik bergop loop voel ik de spieren wel, maar verder geeft het geen problemen. Boven aangekomen hebben we een mooi uitzicht over Breedeweg en Duitsland. Het stuk door Breedeweg trekt zich lang, maar we worden flink aangemoedigd. Het feest in Groesbeek is weer groots. Van begin tot eind mensen langs de kant en in het centrum staat een DJ te draaien op een boog over de weg. Na Groesbeek slaan we rechtsaf de Zevenheuvelenweg op. De bergetappe is begonnen! Door de mensen en de campers aan de kant lijkt het echt of je bezig bent met een etappe van de Tour de France. De heuvels zijn geen problemen en aan de kant van Berg en Dal staat de KWBN. Vandaag pasta en water.

Na een half uur wordt het tijd om verder te gaan. Nog een heuveltje bedwingen en dan komt Berg en Dal. Het hoogste punt is bereikt, vanaf hier is het alleen nog bergaf. Er staan genoeg mensen langs de kant die ons voorzien van iets lekkers. Bij mijn gastgezin loop ik even binnen (slapen langs de route is ideaal). Hier maak ik de tas alvast leeg, pak ik iets te drinken en bezoek het toilet. We lopen Nijmegen binnen en via de Kwakkenbergweg gaan we verder. Hier krijgen we een koud blikje alcoholvrij bier. In de Dommer van Poldersveldtweg is het witte feest volop bezig. Het blijft geweldig om te zien hoe de mensen in de straat ieder jaar uitpakken. Een paar straten verder, in de Groesbeeksedwarsweg, is er een rood feestje en ook hier is het een groot feest. Twee keer de bocht om en dan bereiken de wandelaars de Wedren weer. Hier is het tijd voor een cola en later ga ik met de bus weer terug richting logeeradres. Berg en Dal is natuurlijk afgesloten ivm de doorkomst van de vierdaagse, daarom rijdt de bus tot onder aan de Sophiaweg. De laatste kilometer bergop moet ik toch lopen. Onderweg krijg je nog wat leuke reacties ("je loopt de verkeerde kant op") en daar reageer je zelf natuurlijk ook even op ("ik vind het feest aan die kant veel leuker, ik ga terug"). Spullen achterlaten en met een ijsje in de hand nog even kijken naar de laatste wandelaars. Rond kwart over vier komt de bezemwagen langs en daarna is het parcours leeg. Er wordt nog wat schoongemaakt en even later rijdt het verkeer weer door de straat, alsof er nooit iets is gebeurd. Zelf ga ik even douchen en dan is het tijd om te eten. Na het eten nog even tv kijken en dan is het weer tijd om te gaan slapen.

En weer een leuk verhaal Marc.

Fantastisch verslag weer.

Ook op deze dag start ik alleen, na het rustige ochtendritueel op de Wedren. Ik mag weer laat starten maar vandaag hoeven we gelukkig 'maar' 30,5 kilometer. Het weer blijft mooi dus dat is boffen. Misschien zit het gewoon tussen mijn oren maar ik kom de derde dag altijd moeilijk op gang, ook nu weer. Bij de start kom ik Maike (voy con dios) tegen en daar loop ik een stukje mee op. We hebben een boeiend gesprek. Ik stop dit jaar niet voor een beschuit met aardbeien, die op meerdere plekken voor Malden te koop zijn, maar denk "elke kilometer dichter bij het eindpunt is goed". Nee, erg veel lol beleef ik er nog niet aan vandaag. Ik heb ook last van de drukte, er zijn teveel mensen. Ik moet me de hele tijd afwisselend inhouden, mensen ontwijken, inhalen en dan juist weer versnellen omdat ze anders op je hielen stappen, best vermoeiend. Gelukkig zal Esther vanuit station Mook-Middelaar mij opwachten bij de splitsing van de afstanden in Mook, dan wordt het vast leuker. Maar helaas, door een misverstand komt ze daar een half uur later aan dan ik verwachtte en door nóg een misverstand blijft ze daar dan ook nog eens op mij wachten terwijl ik eigenlijk op haar had moeten wachten. Kortom, de afstand tussen ons wordt alleen maar groter.

Ik ben ondertussen doorgelopen op de rechte weg naar Groesbeek, die over een heuvel gaat. "Als ik maar eenmaal in Groesbeek ben", gaat er door m'n hoofd. Ik vind het jammer om de mooie 40 km lus te missen maar ook dit is wel een mooie route door een prachtig bos. Vlak voor Groesbeek speelt er een slagwerkgroep op een balkon van een villa. Dat is ook het moment dat ik over mijn 'moeilijke start' heen ben en weer een beetje gelukkig wordt. Een meisje steekt een trommel met mini-snickers onder mijn neus en ik pak er eentje. Vervolgens gaat haar jongere broertje ook met een trommel met lekkers pontificaal voor me staan, zo van 'waag het eens om door te lopen'. Hun moeder geeft me een knipoog en ik sus de rivaliteit door met een brede glimlach ook iets uit zijn trommel te pakken en ze beide uitgebreid te bedanken.

Omdat Esther nog steeds ruim een half uur achter mij loopt, spreek ik af om bij de RET-rust aan de Zevenheuvelenweg op haar te wachten. In Groesbeek is het daarvoor veel te druk. Ik bezoek midden in Groesbeek nog wel even Anita, die me foto's laat zien van haar zoon die net voorbij is gekomen. De RET-post is op een mooie plek en het is geen straf om daar wat langer te zitten en op een gegeven moment ga ik zelfs even op de grond liggen. De omstanders zijn bang dat ik in slaap val maar ik stel ze gerust dat mijn zus eraan komt en dat die me zeker zal wekken. Ik ontmoet daar ook Jos met z'n vrouw die nagenoeg blind is. Ze houden beide het uiteinde van haar blindegeleidestok vast en zo loodst hij haar over het parcours. Dat is een mooi gezicht. Jos zat in de groep aan wie ik dit voorjaar een serie wandeltrainingen heb gegeven.

En dan is Esther er ook (die was al bang dat ik liever alleen liep vandaag, hoe komt ze erop?). Zij moet nu natuurlijk ook even uitrusten, dus uiteindelijk loop ik na 45 minuten rust samen met haar verder. Ik doe het altijd uitstekend op zulke lange pauzes, dus 'op vleugels' loop ik met haar de heuvels over. We lopen op het fietspad want op de weg is het echt veel te druk. Vlak voor Berg en Dal is de OASE en natuurlijk gaan we daar ook weer zitten. Ik hoef echter geen broodje worst want de gehaktbal van de RET ligt me nog zwaar op de maag. Hier zitten verschillende W4W-ers en het is leuk die even te spreken. Bertus zit er en hij is blij verrast te zien dat ik weer meedoe. Frank zit daar ook. Zijn moeder van 86 doet dit jaar voor het eerst mee (oudste debutant ooit) maar die loopt zo snel dat hij haar nog geen enkele keer is tegengekomen. En ook tref ik daar Elly (alias 'wandelmama'), voor wie de deelname dit jaar ook heel bijzonder is en naar wie ik al uitkeek. Wat ziet ze er goed uit! We krijgen van haar zelfgebreide mini-steunkousen voor aan de heuptas, zo lief! In de commotie vergeet ik dat ik Erik (ook W4W) uit Lochem hier zou ontmoeten (hij is vandaag verzorger in een aanpalende tent van de gemeente Nijmegen) en we missen elkaar helaas.

Dan volgt het laatste stuk door Berg en Dal (zwaaien naar de bewoners van het verpleeghuis) en dan Nijmegen in, waarbij vooral de doorkomst door het 'witte straatje' en even later het 'rode straatje' weer erg leuk is. Het zijn straten met mooie huizen en de bewoners maken er echt werk van om zichzelf en de straat te versieren in respectievelijk wit en rood. En dan is het zover! Ook de derde dag zit in de pocket!

's Avonds komt zus Lucie in Cuijk en eten we samen bij 't Zusje. Dat is een tapas-restaurant met 'all you can eat' formule. Dat wist ik niet toen ik het reserveerde, we vonden het gewoon een leuke, toepasselijke, naam. Maar eigenlijk is het eten in ons hotel veel lekkerder. Daarna gaan Lucie en Esther naar de proefsluiting van de Maas met de pontonbrug. Ik twijfel of ik mee zal gaan maar heb het vorig jaar al gezien en neem nu liever de rust voor de laatste dag. Ik was vergeten hoe het is om te lopen met een pijnlijke blaarteen, en inmiddels doet ook mijn rechter enkelknobbel zeer (daar stoot de rand van m'n schoen tegenaan). Ik krijg van Lucie en Esther een vrolijke selfie met 'groeten uit Limburg' als ze aan de overkant van de pontonbrug zijn. Ondanks de muziek op het plein naast ons hotel, heb ik wederom een prima nachtrust. Het bed ligt gelukkig ook erg lekker. Op naar de laatste dag!

Hier staat mijn fotoverslag van alle dagen: https://myalbum.com/album/3EZMm7hAsDbQ

Heerlijke verslagen om te lezen!

Ademloos je verslagen gelezen Truus, ik heb zoveel bewondering voor je!! En ik zat mij al af te vragen, Esther met de trein, hoe dan?? Maar je hebt het eerder al uitgelegd. Leuk dat ik jullie nog effe gezien heb in Wijchen!

Verslag dag 3:

https://wandelenenmeer.blogspot.com/201 ... sbeek.html

Fijn Louise! Ik kan er nog geen genoeg van krijgen. Wel jammer dat ik je onderweg veel te weinig heb gezien en dus ook niet heb kunnen spreken. Maar zo te lezen heb je het onderweg best druk gehad.