Walkers4Walkers.nl

Ook dit verslag gelezen Louise.
Je volgende verslag lees ik na mijn vakantie.

Inderdaad leuk om te zien, hoe de Wandelkerel langzamerhand "volwassen"wordt.

Alles gelezen en bekeken, dank voor julie bijdragen! Mijn verslagen voor dag 1 en 2 zij n klaar, dag 3 en 4 weet ik nog niet wanneer die komen..

Genoten van jouw 2 verslagen.

Ik hier ook, zeker als je dan ineens wat bekends tegen komt

Mooie verslagen Angelique

Thanks!


Wat voor bekends, Trudy?

Jij beschreef hoe je met Martin samen liep tot hij een doedelzakspeler zag en die op de foto wilde zetten. Volgens mij was dat de doedelzakspeler waarvan Martin mij een filmpje stuurde

Klopt! Zo kon Trudy "live" mee genieten!

Donderdag.
Vandaag zit mijn favoriete stuk in de laatste 15 km maar zover is het nog niet. Eerst weer om 3.50 uur naar de start lopen, daar om 4.00 uur aankomen en gescand worden om 4.09 uur. De studenten staan er vandaag ook en voor je het weet ben je al weer een paar kilometer verder.
In tegenstelling tot eerdere verwachtingen is het ook vandaag prima wandelweer, met een aangename wandeltemperatuur tussen de 20 en 25 graden.
Na ongeveer 10 km kom ik de verzorgingspost tegen van de SBD en geniet van een heerlijke kop koffie, ondertussen kletsend met de wandelaars die hier zijn neergestreken.
Behalve de volgers via de follower-app, zijn er nog zo’n 20 personen die me via whats’app volgen. Ik kijk 1 x per uur op mijn telefoon en lees dan mijn berichtjes. Leuk dat zoveel mensen op de hoogte gehouden willen worden.

Ook deze 50 km heb ik voor het laatst in 1993 gelopen al is de route wel veranderd. In de lus van de 50 km wordt nu Ottersum aangedaan en daar kijk ik erg naar uit. Mijn verwachtingen zijn hoog gespannen en dus kan het dan alleen nog maar tegenvallen en dat doet het dan ook. Ik had hier willen rusten maar voor ik het wist was ik het dorp al weer uit. Verderop maar even gerust.

In de lus heb ik aanspraak aan enkele wandelaars die een aantal kilometers met me oplopen. Zo loop ik met een jongeman die met zijn vader zou lopen. Zijn vader is op dag 2 uitgevallen(had flink getraind) en de zoon heeft nergens last van(totaal niet getraind). Bijzonder om zijn verhaal te horen. Ik heb me altijd al afgevraagd hoe mensen dat kunnen, de Vierdaagse lopen zonder enige training vooraf. Voorheen was ik van mening dat het wandelen puur een fysieke aangelegenheid zou zijn en dat je je daarop fysiek kon(en moest) voorbereiden. Dit werd me vooral ingegeven door de veelheid van fysieke klachten die ik in die jaren had. Trainen hielp wel, maar de Vierdaagse uitlopen is lange tijd een pittig gebeuren geweest en ik ben zelfs 2 x uitgevallen.
De laatste jaren heb ik steeds meer ervaren dat het vooral ook "tussen de oren" goed moet zitten. Voor 50% fysiek en voor 50% mentaal, zo beleef ik het nu.
En deze jongeman doet het alleen op "mentale" kracht. Knap hoor!
Later loop ik met een meneer die er net zo over denkt en in het leven staat als ik, alles tot op de puntjes willen voorbereiden en weten wat je te wachten staat.
Op alles voorbereid (willen) zijn en geen onnodige risico’s (durven) nemen. (Vandaar ook mijn twijfel over de 50 km)
Is niet altijd fijn maar dat hoort nu eenmaal bij mijn persoon, al heb ik wel geleerd om iets soepeler met een aantal dingen om te gaan of de dingen maar gewoon op me af te laten komen. Dat laatste levert soms hele mooie (verrassende) momenten op.
De laatste persoon loodst me door de laatste kilometers van de 50-lus en neemt dan een rust.

Ik stiefel door naar Breedeweg en dan volgt Groesbeek alweer. Wat een gezellige drukte is het hier!
Op weg naar de OASE breng ik eerst nog een bezoek aan de Canadese begraafplaats en woon een ceremonie bij. De “Last Post” wordt gespeeld.
In de OASE is het weer genieten van de traktatie en het weerzien met forummers.
Voor de laatste etappe naar Nijmegen is het nog maar een paar kilometer en wandelen we nog door de witte en de rode buurt. Ook hier zijn mijn verwachtingen hoog gespannen en ook hier valt het deze keer tegen, met name de rode buurt/straat lijkt minder versierd dan voorgaande jaren.
De finishtijd vind ik minder belangrijk maar de app. geeft aan 14.24 uur.
Na de verplichte afmelding ga ik , via een terrasrust en een bezoek aan de supermarkt, naar huis.

Tot nu toe verloopt de Vierdaagse heel soepel!!!

Dag 3 – Dag van Ottersum

Het is alweer dag 3 en ik ga in de rij voor de start staan. Daar zie ik Gejoco ook staan (dat was dag 3, toch?), dus we starten samen. Zij loopt net iets langzamer dan ik, dus we laten elkaar al vrij snel weer los. Al passeert zij mij weer als ik na een paar km in de rij voor de dixies sta. We slaan nu af naar Malden. In het begin van het dorp staat al een controle aangekondigd, maar die is er pas als we het dorp uitlopen. Ik erger me een beetje aan het feit dat ze precies op het smalste stukje weg staan. Later hoor ik dat deze controle is geannuleerd voor de latere lopers. We lopen langs het water verder, en ik babbel even met een agent, voor we alweer bij de eerste Quo Vadis-rust zijn. Daarna gaat het verder naar Mook, en dan langs de plassen. Wat is dat een mooi gebied eigenlijk. En zo komen we door Middelaar en Plasmolen. Op weg naar Milsbeek begin ik een beetje in te zakken, maar 5 minuten rust voor een sanitaire stop is genoeg om dat te verhelpen. En vlak daarna is de tweede rust alweer. Ik loop een paar meter de verkeerde kant op, aangezien de tent op de route van de 40 staat. Ik ben benieuwd of ik daarop aangesproken zal worden, maar dat is niet het geval. Er zijn trouwens al veel veertigers op dit punt. Dan ga ik de 'lus' weer in. Op weg naar Ottersum kom ik postmuts tegen en ik babbel eventjes met haar. We zijn dan al vrij snel in Gennep, wat overgaat in Ottersum, en daar neem ik een ijsje. Ja, soms luister ik wel, Voy. Dan weer verder, langs de maisvelden. Ik kan me wel voorstellen dat dit saai wordt gevonden, maar heb er zelf niet zo veel last van. Ik loop eigenlijk wel lekker. Wel 'breek' ik dit stukje even door bij aanwonenden even naar het toilet te gaan. En dan zie ik wat drukte in de verte, en zijn de 40 en militairen er weer bij. Ik ben wel gelijk al mijn ruimte kwijt, maar goed, daar is het de Nijmeegse vierdaagse voor. Na de eerste heuvel ga ik nog even in een cafeetje zitten, en daarna is het op naar Breedeweg en Groesbeek. Ik vind dit altijd een mooi en gezellig stuk van de route. Ik heb deze keer maar opgezocht waar de Oase staat, en dus weet ik dat ik twee rusten heb binnen 3 km. Aan het begin van de Zevenheuvelenweg bij Quo Vadis, en aan het eind bij de Oase. Tussendoor loop ik ook nog even de Canadese begraafplaats op. Dit is voor het eerst dat ik hem zie, en het is indrukwekkend om een kranslegging mee te maken. Erg snel gaat het dus allemaal niet, maar dat hoeft tenslotte ook niet. Bij de Oase zit ik weer heerlijk en het broodje knakworst is zeker welkom. De laatste kilometers vrees ik een beetje, want daar heb ik wel vaker moeite mee gehad, en de eerste twee dagen had ik aan het eind van mijn energie nog een stukje route over. Maar het gaat nu nog lekker en na een paar honderd meter spreek ik Annika aan. We kennen elkaar nog niet, maar we liepen ongeveer tegelijk bij de Oase vandaan en door de gele shirts is het GGG goed herkenbaar. We komen door Berg en Dal, en gaan vanaf daar door naar Nijmegen. Over de Kwakkenbergweg, waar een vriendin en wandelmaatje een paar jaar geleden woonde, dus bekend gebied. We komen door de witte buurt en vlak voor de Wedren door de rode. Ik loop nog heel lekker en juist omdat ik hier tegenop zag word ik daar heel blij van. En dan zijn we alweer op de Wedren en hebben we driekwart van deze vierdaagse gehad.

Start: 4:14
Finish: 16:04

Dit jaar voor de derde maal gelopen (50 km.) Erg ontspannen gelopen en er iets langer over gedaan (04:00-16:00 ipv 14:30)
Het feit dat ik met trompet liep en regelmatig een dweilorkest of andere type orkestje versterkte zorgde voor enige vertraging :)
Al met al weer een zeer gezellige ervaring dit jaar! Geen klachten gehad en dat zonder noemenswaardige training(vorige jaar dik 400km.)
Geen spierpijn, stijfheid of blessures :D !

Ieder jaar weer een héérlijke ervaring,en straks toch maar eens voor een KM gaan ?

Groeten Martin

Ah, vandaar! Weer genoten van de verslagen, ik zal over een uur ongeveer proberen de twee laatste verslagen te produceren.

hey, was jij ook niet op TV? Dat je mee speelde met en Buitenlands orkest? (Weet het land even niet meer, Duitsland??)

Heb je woensdag nog zien lopen vlak voor Alverna. Welkom op dit forum, trouwens!

Traditiegetrouw is dit altijd mijn favoriete dag. De tijd zal het leren of dat dit jaar ook zo is..

Omdat we weer dat hersendodend stuk lopen vzn gister en morgen en ik langzaam wil starten doe ik doppen in mijn oren en zet de (inmiddels alweer oude) nieuwe cd van Acda en de Munnik op. Langzaam kom ik op gang en als ik bij stichting Koprol mijn koffie drink blij ik niet teb
ang staan want mijn eigenlijke rustlost ligt tegen Mook aan. Hier ben ik sneller dan ik dacht. S,avonds zal ik zien dat er een item over gemaakt is door Omroep Gelderland. Wat een geweldige sfeer hangt hier weer en wat zorgen ze weer goed voor de 4daagse lopers. Het is geloof ik de 6e keer op rij dat ik hier kom. Hier hoor ik ook een verhaal over iemand van het forum die uitgevallen is vanwege een biertje. Ik kan niet verstaan wie het is, de dialecten en accenten zijn iet wat anders dan wat ik gewend heb. Wat een stommerd denk ik nog..


Het is langzaam opstarten na de rust al vind ik het nu wel even tijd om het tempo wat omhoog te gooien: Metallica en Sabaton op de oren en gaaaan!! Helaas denken mijn onderbenen daar anders over en gaan meteen hevig in protest. Dat ben ik niet gewend van ze... Dan maar weer het tempo laten zakken. Inmiddels wordt ik door behoorlijk wat 40ers ingehaald en dat werkr erg demotiverend. Even lijkt er een dip aan te komen maar ik verman mezelf: gewoon de ene voet na de andere optillen en hopen dat je vooruit komt, dat is het devies voor nu. Er komt een ex-forummer bij me lopen en hij doet zijn beklag over zin gastgezin. Nog meer dan normaal besef ik hoe blij ik mag zijn met mijn onderkomen. Na een tijdje geef ik aan aleen door te willen en eet een banaan. Gelukkig kan ik ook vrij snel mijn flesje vullen en heb ik het idee dat ik als een van de laatsten de lus in ga en ik dus in de achterhoede loop. Dat was com
leet fout gedacht, maar dat wist ik toen nog niet. Was ook niet erg motiverend. En ik moest ontzettend nodig plassen.

In Ottersum zag ik gelukkig de ijswinkel die mij door velen was aangewezen. Helaas hadden ze de keus uit vanille of amerenen. Beide geen favoriet bij mij. Dus zonder ijs weer vertrokken en ik moest nog steeds plassen. De vermoeidheid begon ook toe te slaan en ik zag het even niet meer zitten. Gelukkig zag ik een bord van een militaire rustplaats, en daar waren vast toiletten. Ottersum was voorbij voor ik het wist, geen militaire post gezien, alleen een lange landweg en ik moest zo enorm plassen!! Ik ben terug gelopen naar het laatste huis met mensen ervoor en gevraagd of ik alsjeblieft van het toilet gebruik mocht maken. Dat luchte enorm op. Daarna zag ik even later na de landweg wat lege stoelen staan en ik besloot een rust te nemen. Wat ik toen n8g niet door had was dat de stoelen van de controlemensen waren. Ik nam plaats en zag de een na de andere groep staande gehouden worden. Sommige mochten doorlopen, andere kregen een officiële waarschuwing. Ook twee zwartlopers werden eruit gepikt. Ze moesten met de bus mee bij de dichtsbijzijnde bushalte en hun signalement werd doorgegeven aan de volgende controle. Het was best interesant om te zien. Goedgemutst ging ik weer verder op pad.

De lus vond ik niet eens zo heel erg lang, hij viel me alles mee maar aan het eind moest ik weer plassen. Ik wist het militaire punt te vinden, maar kon er niet bij:
Aan de ene kant kwam een peleton militairen en aan de andere kant een vrachtwagen de 50ers tegemoed. Ik werd klem gelopen aan de rechterkant en moestbook invoegen bij de 40ers die in slowmotion leken te bewegen. Gelukkig wist ik dat hier een sportveld in de buurt lag, die hadden vast ook toiletten!

En idd, er stond wel een rij, maar daavan maakte ik handig gebruik door wat te eten en te drinken, flesjes te vullen en mijzelf wat op te frissen. Toen ik weer oppad ging was het meteen een stuk rustiger op de weg. Voor ik het wist kwam de Jansberg al in zicht. Ik nam een extra slok Schrobbeler en hoopte maar dat er een groep ging zingen, dan vlieg je als het ware de heuvel over. En dat gebeurde gelukkig ook! Toen ging het ineens best snel en leek ik wel een fijn tempo te kunnen lopen.

Toen ik vlak voor de 7heuvelenweg was keek ik op mijn telefoon en zag dat ik net zo laat/vroeg was als vorig jaar, toen ik een vroege start had. Ik had dus twee uur meer gelopen tefwijl ik maar 1 uur eerder was gestart dus hoezo ging vandaag slecht? Een gevoel van euforie kwam over me heen. Een dweilorkest speelde "het dondert en het bliksemt" ik zag een bord met nog maar 9km te gaan en toen ik bijna emotioneel werd beet ik per ongeluk keihard op mijn tong...Auw! Het bloedde zelfs. Gelukkig voelde ik me nu te goed om me uit het veld te laten slaan. Ik dacht dat ik telaat zou zijn voor de ceremonie maar had daar nu ik wel optijd was ook geen zin meer in. Ik genoot van de oase en smste J. Dat ik eraan kwam. De laatste 3km door Nijmegen zijn altijd ijn via Gladiola. Dit is mijn feestje te beginnen met een biertje bij J. Die ergens langs de kant staat. Of wel meer dan 1 biertje, ik moet toch mijn tijd vol maken want ik kan niet naar mijn overnachtig zonder de route te kruizen en ik wil andere wandelaars niet tot last zijn. Na een biertje of 3 hervat ik mijn tocht en ga de witte en rode straat in en geniet vollop. Ik kan het nog, genieten! Ik weet wat voor hekel ik aan de "echte" via heb, dus nu vier ik alvast mijn feestje. De dag van morgen is toch eigenlijk niets meer dan een heel lang ererondje?!

Het is me weer gelukt: de donderdag begon heel slecht, maar bleek toch een van mijn beste dagen te zijn.

Edit:ik begreep in de Oase dat het om Bosso ging met het uitvallen en biertje. Ik dacht, een redelijk makkelijk uitspreekbare naam, maar de varianten die ik gehoord heb, had ik geen Bosso van kunnen maken..

Laatste huis voor je het dorp Ottersum weer verlaat, is van mijn oom. Misschien ben je daar wel naar het toilet geweest? Het huis ernaast is sinds 2 weken van mijn broer