Zo, we zijn halverwege. Behalve een klein dreigement, vanmorgen bij de start van de 50 km, hebben de weergoden zich ingehouden: nog geen druppel regen gezien en eigenlijk heel lekker loopweer gehad vandaag. Hooguit kan ik me voorstellen, dat sommigen wat minder wind zouden wensen.

Ik ben de dag voortvarend begonnen en stond ook aan de start al in de voorste gelederen; op die manier was ik heel snel uit de drukte en werd Hatert al gepasseerd zonder noemenswaardige drukte.
Ik bleek met mijn loopmaat-van-de-dag bij de eerste 20 lopers te wandelen en dat is een heel comfortabele uitgangspositie.
Vlak na de 'Eierboerderij' ineens commotie: één of andere gek had een draad gespannen over het fietspad naast de autobaan en daarover was één van de vroegste loopsters gestruikeld .
We stopten even om te kijken, of we assistentie konden verlenen en toen zagen we, dat het Ilona was, die slachtoffer was geworden van deze foute 'grap'. Samen met Rob, mijn loopmaat, besloten we, haar te begeleiden tot een EHBO-post of een ander punt, waar Ilona verzorgd zou kunnen worden. Dat werd uiteindelijk haar eigen 'fanhome' in Niftrik.

Nadat ze wat was bijgekomen gingen we samen verder: we zagen wel, dat het niet goed zou zijn, Ilona vandaag alleen te laten lopen. Jenny voegde zich bij ons en met z'n vieren werden wij een 'mean walking machine', want hoewel Ilona niet helemaal in haar ritme kwam en zichtbaar pijn had, kwam het tempo gedurende de rest van de dag niet meer onder de 7.6 - 7.8 km/h.

De pauze's bleven kort, de gesprekken onderweg aangenaam en het tempo eveneens; de dag vloog om!
Leuk dat AGS en Cornelia speciaal voor Ilona groene limonade serveerden (privé-grapje uit Amsterdam - Leeuwarden)
Enkel de klim vanaf de Waalkade naar de Bovenstad in Nijmegen zelf kostte nog enige moeite, maar om kwart voor 11 werd de finish bereikt.

Een niet onbewogen dag, maar we zijn halverwege en vol goede moed voor de tweede helft.

Op Omroep Gelderland vond ik dit bericht hier over, ik had eerder al iets opgevangen, maar toen gemist over wie het ging:

http://www.omroepgelderland.nl/web/Vierdaagse-2012/4Daagse-2012/1662191/Wandelaarster-valt-over-gespannen-lijn.htm

Ik hoorde net een interview met Johan Willemstein op omroep Gelderland. Die vertelde dat ze na onderzoek niets konden vinden wat op een gespannen draad wijst en dat hij ook al melding had gehad dat het om een losse stoeptegel zou gaan waarover ze gevallen was.....
Denk dat Ilona toch wel het verschil weet, en als de schuldige nog in de buurt was, dan was het nadat zij weg was natuurlijk heel makkelijk om die draad weg te halen.

schuldige? iemand doet dat toch niet expres?

Ik zou me bijna afvragen waar dit gebeurd is, ik herinner me dat ik ter hoogte van de Shell in Zuid ook bijna op mijn plaat lag door een metaaldraad achting object... Ik viel maar kon me net staande houden.. Was overigens niet bij een stoep...

Zo, we zijn halverwege. Behalve een klein dreigement, vanmorgen bij de start van de 50 km, hebben de weergoden zich ingehouden: nog geen druppel regen gezien en eigenlijk heel lekker loopweer gehad vandaag. Hooguit kan ik me voorstellen, dat sommigen wat minder wind zouden wensen.

Ik ben de dag voortvarend begonnen en stond ook aan de start al in de voorste gelederen; op die manier was ik heel snel uit de drukte en werd Hatert al gepasseerd zonder noemenswaardige drukte.
Ik bleek met mijn loopmaat-van-de-dag bij de eerste 20 lopers te wandelen en dat is een heel comfortabele uitgangspositie.
Vlak na de 'Eierboerderij' ineens commotie: één of andere gek had een draad gespannen over het fietspad naast de autobaan en daarover was één van de vroegste loopsters gestruikeld .
We stopten even om te kijken, of we assistentie konden verlenen en toen zagen we, dat het Ilona was, die slachtoffer was geworden van deze foute 'grap'. Samen met Rob, mijn loopmaat, besloten we, haar te begeleiden tot een EHBO-post of een ander punt, waar Ilona verzorgd zou kunnen worden. Dat werd uiteindelijk haar eigen 'fanhome' in Niftrik.

Nadat ze wat was bijgekomen gingen we samen verder: we zagen wel, dat het niet goed zou zijn, Ilona vandaag alleen te laten lopen. Jenny voegde zich bij ons en met z'n vieren werden wij een 'mean walking machine', want hoewel Ilona niet helemaal in haar ritme kwam en zichtbaar pijn had, kwam het tempo gedurende de rest van de dag niet meer onder de 7.6 - 7.8 km/h.

De pauze's bleven kort, de gesprekken onderweg aangenaam en het tempo eveneens; de dag vloog om!
Leuk dat AGS en Cornelia speciaal voor Ilona groene limonade serveerden (privé-grapje uit Amsterdam - Leeuwarden)
Enkel de klim vanaf de Waalkade naar de Bovenstad in Nijmegen zelf kostte nog enige moeite, maar om kwart voor 11 werd de finish bereikt.

Een niet onbewogen dag, maar we zijn halverwege en vol goede moed voor de tweede helft.