Ik ontbijt eigenlijk niet of nauwelijks meer tegenwoordig. Na al een tijdje minder overtuigd te zijn van de voedingswaarde van brood (al is tussen de middag thuis ben sjoel ik meestal even snel een salade in elkaar, kan net zo goed vullen en bevat toch even wat meer bouwstoffen dan boterhammen), ik heb voor de ochtenden wat zitten experimenteren met salade (dat is even wennen, en je moet op tijd opstaan omdat je flink wat tijd kwijt bent aan kauwen) en overnight oats met yoghurt ('s avonds wat havermout in een bakje doen, yoghurt erbij, goed doorroeren, eventueel wat (diepvries)fruit erbij, willekeurig dekseltje erop om het een beetje af te dekken en de rest van de nacht in de koelkast laten staan) wat ik nu nog wel eens neem als ik een heel lange of zware dag tegemoet ga. Zo ben ik eens wat gaan experimenteren met minder ontbijten of niet ontbijten, en ergens begin dit jaar heb ik het voor elkaar gekregen om zo'n 44 kilometer te wandelen zonder iets gegeten te hebben die dag, en enkel wat water gedronken (goed, dat was wel pushing it, en ik zal het mensen niet zomaar aanraden, maar het kan dus prima). Je moet er wel even aan wennen, anders gaat je maag knorren, maar dat is meer een soort van Pavlov-reactie (en dat veroorzaakt dan weer het gedrag om dan maar een extra koekje te nemen bij de koffie of wat anders te snoepen tussendoor, waardoor het idee dat het overslaan van het ontbijt zo ongezond is wordt versterkt).

Een klein beetje uitleg erbij: je hebt grofweg gezegd twee energiesystemen in je lichaam: de ene werkt op koolhydraten, de andere op vet. Vetten zijn zo ongeveer een onuitputbare bron van energie die zich al in je lichaam bevindt (ook bij magere mensen: bij mij kun je ook mijn ribben tellen, terwijl ik in totaal toch nog zo'n 10 kg onderhuids vet meesjouw, 1 kg is genoeg energie om zo'n 150 tot 200 kilometer op te kunnen hardlopen, voor wandelen heb ik nooit cijfers kunnen vinden maar ik gok dat het vergelijkbaar is). Zolang je het tempo rustig houdt (de snelheid daarbij verschilt per persoon, maar zolang je nog gewoon kunt praten onderweg valt het onder rustig, meestal zit het omslagpunt daarbij iets onder de 80% van je maximale hartslag) kan je lichaam met voornamelijk vetten voldoende energie leveren. Ik kan me niet voorstellen dat iemand hier de vierdaagse niet volgens deze definitie van rustig loopt, want dan loop je jezelf gewoon compleet kapot. Dit is iets dat ik in het gemiddelde advies van voedings-"deskundigen" ook compleet mis, daar wordt altijd maar zo gehamerd op voldoende koolhydraten eten omdat dat makkelijke energie levert, alsof een zware inspanning is in plaats van een lange inspanning, daar zit toch een behoorlijk verschil tussen.

Dus krijg je 's morgens je brood niet door je keel, dan zou ik het gewoon meenemen en er na een uurtje lopen aan beginnen. Je lichaam heeft echt ruim voldoende reserves om dat vier dagen achtereen op te vangen.