Walkers4Walkers.nl

Voor onweer thuisblijven is nogal moeilijk want het overkomt je inderdaad onderweg. Afhankelijk van waar ik loop en hoever het onweer weg is (je weet wel dat tellen tussen bliskem en donder) probeer ik dan wel een schuilplaatsje te zoeken. Verleden jaar in Waalwijk ging dat goed want daar liep ik toevallig in een dorp. Maar een keer liep ik in een bos en tsja dan is er eigenlijk maar een ding te doen: doorlopen.... maar fijn is anders!

Jaren terug op de eerste dag van de vierdaagse was er 's morgens hevig noodweer.
Het onweerde verschrikkelijk en het water kwam met bakken de lucht uit.
Door de vierdaagse leiding is toen via de radio verzocht om de lopers schuilplaats te bieden.
Ik zelf stond bij de spoorwegovergang in Elst onder een grote overkapping.
Deze werd gebruikt door scholieren om droog op elkaar te wachten(hji is er nu niet meer).
Toen sloeg de bliksem op honderd meter er vanaf in.
Dat was schrikken en toen maar gauw doorgelopen naar Elst met water tot aan de rand in de schoenen

Dat hoop ik dus echt nie mee te maken....
Ben absoluut geen held met onweer en krimp eigenlijk al in elkaar als ik een flits zie, zonder dat ik er echt bang voor ben....

Ik houd er zelfs niet van om te lopen in de regen, maar onweer vind ik al helemaal niks.
Waar ik meestal loop zijn toch wel bomen op een 50 meter of zo, dus ben je niet het hoogste punt.
Maar ik wandel in de regen meestal met een lange paraplu, en dan sta je wel mooi met een staal/aluminium staaf in je handen..
Dat is niet een fijn gevoel met onweer.

Ik heb ook eens met onweer gelopen. Doodeng was het. We liepen ook in het bos en opeens een gigantische lichtflits met bijbehorend lawaai. Echt loeihard was dat. We schrokken ons dood. wij konden ook weinig anders doen dan doorlopen. Want een kilometer verder zou de volgende rust al zijn. Komen we daar aan in de stromende regen, bleek de rust dicht te zitten..
Diezelfde middag kwamen we wel langs de boom waar de bliksem was ingeslagen, heel vreemd was dat. Stel dat je daar op dat moment gelopen had.....

Met onweer loop ik echt niet door.Tijdens de Vierdaagse heb ik dit 4 keer meegemaakt en altijd meteen een schuilplaats gevonden.In augustus l944 gingen mijn broer en ik met een gehuurde handwagen over de brug bij Neerbosch het land van Maas en Waal in om aardappelen te rooien bij een boer.Hij had geen personeel.Na het rooien kregen wij de aardappelen gratis mee.Op de terugweg werden wij overvallen door onweer.Op 50 meter van ons vandaan sloeg de bliksem in bij een boerderij met rieten dak.Meteen stond de boerderij in lichte laaie.Er was geen redden meer aan.Toen beseften we waarom men op het platteland zo bang was voor onweer.In de maanden september tot maart sliepen wij nachts naast de aardappelen in de kelder vanwege het granaatvuur van de Duitsers die dagelijks op een van de wijken in Nijmegen neerkwam.

Ik heb behoorlijk vaak in de bergen gelopen met onweer, ook wel eens net op een top van dik 2000 en dat ben je dus wel het hoogste punt met twee aluminimum stokken als rugzakframe als extra antenne. Geen schuilplek, tent opzetten niet mogelijk en ongeveer het domste wat je doen kan. 1x rugzakken van iedereen onder een grondzeil gelegd en met iedereen 750 meter gedaald door dikke mist, toen een uur gewacht en weer terug omhoog en weer dalen met rugzak. Was ontzettend vermoeiend maar met rugzak dalen was toen veel te gevaarlijk.

Er is bij onze wandelorganisatie ook een keer een groep geweest die iemand heeft horen schreeuwen om hulp in onweer en mist. Niemand gevonden en dagen later in de krant bliksem slaat in wandelaar op vrijwel de plek waar die man riep.

Mijn engste moment was kamperend aan een rivieroever in Zweden eigenlijk te dicht bij het water, vreselijk onweer en knisperden vonken om de tent. Dat is de electrische lading van de aarde die tracht een spanningsboog te vormen met de lading in de lucht. Dat is DE trigger die zorgt voor de uiteindelijke inslag. Kende die theorie alleen uit boeken en de praktijk die was me wat te realistisch om nog spannend te zijn. Toen was het wel hurken op een matje en slaapzak en toch in de tent ondank het extra risico van de aluminimum stokken.

Ja, in de bergen met onweer is vervelend, maar wat ik ook wel een beetje onprettig vond was het onweer met de nachtstrandwandeling vorig jaar juni. Op het strand kun je echt bijna nergens naartoe, zeker het stuk tussen Zandvoort en Noordwijk waar je niets tegenkomt. Ik heb ook het idee dat het zoute water nog extra de bliksem aantrekt vanwege de goede geleiding (maar ik weet niet of dat echt zo is). Het beste leek ons nog zo dicht mogelijk tegen een duin aan gaan liggen, mocht het echt nodig zijn. Gelukkig bleven de buiten boven zee en een stukje landinwaarts hangen en kwamen ze niet echt dichtbij, maar het bleef toch een paar uur lang dreigen. Wel een heel mooi gezicht trouwens, die bliksemschichten in het donker boven zee.

Wat ben ik dan nog een leek op dat gebied zeg ...
Ik vind onweer zowiezo geen pretje, ook al zit ik 'veilig' binnen op de bank maar kan me voorstellen dat ik het tijdens het wandelen helemaal eng vind.
Denk wel dat ik zou doorlopen. Dat van dat hurken wist ik trouwens niet eens. (Ja, van die boom wel!)
Waar dit forum al niet goed voor is!

Een keer meegemaakt tijdens een wandeling in Someren-Eind.
We moesten nog een half uur,breekt me daar de pleuris uit.
We zagen al dat het donker begon te worden,begint het hard te waaien, regenen,en onweer.
Zijn we met zijn allen in een grote schuur van de boer gaan schuilen.
Wat was dat eng zeg.Brrrr

Ik heb het één keer meegemaakt dat toen ik uit mijn werk kwam,met de pont over moest.
Dat water is ca 50 m breed,toen er plots een hevig onweer losbarstte,waarbij de bliksem insloeg op korte afstand.
Ik zag de vonken over die pontbaas heenlopen,en die werd lijkbleek zo geschrokken was hij.
Ik stond naast hem en had nergens last van,waarschijnlijk omdat ik rubberen laarzen aanhad.
Ik heb me toen voorgenomen niet het water op te gaan als er onweer op komst is

Ik denk dat ze droog willen blijven

Weet je de Kennedy van Haaksbergen vorig jaar nog? De hele nacht zagen we het in de verte onweren, terwijl er rond haaksbergen zelf niets gebeurde. Ik vond het prachtig om te zien De enige regen die we toen gehad hebben was aan het eind van de ochtend, een klein miezerbuitje.


Bosso.