Bijlage:
a1.jpg
Zondag 6 mei 2018.
Deel 2 Veluwe Zwerfpad SP16. Heelsum – Lunteren (34 km.)
I.v.m. een betere bereikbaarheid van Lunteren dan Heelsum met het openbaar vervoer op zondag hadden we besloten om deze etappe om te draaien en in Lunteren te beginnen.
Na het spoor te zijn overgestoken en ongeveer 100 meter op de verharde weg te hebben gelopen doken we het bos in om pas weer aan het eind van deze etappe in Heelsum weer op de verharde weg te komen.
Terug naar het eerste bos (Fislerwoud)
De route ging over de Galgenberg met daarop De Koepel een uitzichttoren en ook expositieruimte maar vanwege het tijdstip nog gesloten.
In de verschillende bossen rondom Lunteren staan ook veel campings, onderweg zijn we er dus ook een paar voorbij gelopen.
Na het Wekeromsche Zand kwamen we tegenover ’s-Heeren Loo (bekend van de Pegasuswandeltocht) aan een grote weg die we over moesten steken om vervolgens de route te vervolgen door het Roekelse Bos.
Via een stuk route van de Pegasuswandeltocht liepen we over de Valkenberg waar je op een uitzichtpunt een mooi gezicht heb op het Mosselsche Veld.
Na 3 uur waren we toe aan een kop koffie maar hiervoor moesten we ongeveer 400 meter van de route af naar Morsel.
Heerlijk in de zon van de koffie genoten en daarna weer terug op de route waarna we de weg Arnhem – Ede bij restaurant De Planken Wambuis zijn overgestoken. (vernoemd naar het bos en heide gebied in die omgeving)
Verderop onder de A12 door via een tunnel en over een zandpad met alleen maar los zand langs het spoor.
Hier was het windstil en de zon brandde hier goed dus was het zweten geblazen.
Gelukkig stond er na het oversteken van het spoor een ijscokar zodat we er maar een extra rust bij hebben genomen.
Een heerlijk ijsje en een paar sneetjes brood later maar weer vertrokken voor het laatste gedeelte van de route.
Over Celtic Fields (dit zijn velden die in de ijzertijd al bewerkt werden door de toenmalige bewoners) en langs veel grafheuvels waren we in de gemeente Renkum aangekomen.
Deze gemeente heeft veel sprengbeken (met de hand gegraven beken met heel weinig hoogteverschil zodat het water blijft stromen).
Langs deze beken voert de route ons naar een monumentale boerderij Everwijnsgoed waar we toch nog even een frisdrankje genomen hebben.
Nog een klein stukje bos te gaan en toen waren we om 10 voor half 4 aan
het eind van deze etappe.
Aangezien het 24 a 25 ºC was vonden we het niet erg vervelend dat bijna de hele route door het bos ging.
Bijlage:
2a.jpg