Eindelijk, het verslag van een wandelweekend begin juli!
In 2 dagen tijd wil ik lopen van Lemmer(OV) naar de Afsluitdijk (Zurich), totale afstand ca. 75 km
9 juli, Zuiderzeepad, van Lemmer naar Stavoren, 38 km
Marianne en ik rijden met de auto naar Lemmer en parkeren de auto op het Transferium. Marianne gaat fietsen en ik begin aan de wandeling. De start van de wandeling is bij dit Transferium.
Er volgt een aardig stuk door de plaats Lemmer, tot ik uitkom bij de Prinses Margrietsluizen. Hier ga ik overheen om vervolgens 3 km lang over grasdijken (met veel schapen) te lopen. Aan het eind is een hekwerk waar overheen geklauterd moet worden, dit hekwerk is niet bepaald wandelaars-vriendelijk, integendeel.
Het is zonnig en inmiddels al wat aan de warme kant. Als er een briesje komt opzetten voelt het net iets aangenamer.
Mijn 1e rust is na ongeveer 11 km. Ik rust uit op een dijk aan het water!
Via Nijenirdum bereik ik Oudemirdum. De 2 plaatsen liggen niet ver uit elkaar maar de route maakt een paar mooie slingers. In Oudemirdum heb ik ca. 20 km afgelegd en is het tijd voor een heerlijke rust bij de plaatselijke horeca.
Ik bestel vissoep en krijg daarbij stokbrood geserveerd. Nog wat koel drinken er achteraan en dan kan ik, gelaafd, weer verder.
Wat volgt is een mooie route door het Rijsterbos, waar ik na ca. 4,5 km uitkom bij een Vredestempel. In WO II zijn hier in de buurt V2 raketten gelanceerd waarbij een mislukte lancering tot gevolg had dat de tempel werd verwoest. Deze is later herbouwd op de plek waar de raket was neergekomen.
Aan het eind van dit bos ben ik ineens op een strand, dit vind ik toch wel een vreemde gewaarwording.
Het laatste stuk van vandaag gaat langs het IJsselmeer en is bijna 8 km lang. In eerste instantie loop ik over een drukke weg/dijk, later wordt dit een grasdijk met schitterende uitzichten op het plaatsje Stavoren, wat mijn einddoel is voor vandaag.
Via de Johan Frisosluizen loop ik Stavoren binnen. Ik wandel door Stavoren en kom uiteindelijk aan bij het station aldaar. Hier is een wandelknooppunt van enkele LAW's, want behalve het Zuiderzeepad komen hier ook het Friese Kustpad en het Groot Friesland Pad. Op 1 van de parkeerplaatsen iets buiten het centrum staat de auto geparkeerd en als ik daar aankom, duurt het niet lang en komt ook Marianne aan gefietst. We eten een visschotel in Stavoren en reizen daarna door naar Koudum, 9 km verderop, alwaar wij een hotel/pension hebben geboekt.
Dit hotel/pension is ondergebracht in een voormalig politiebureau. We overnachten in een kamer, die "Adjudant" is genoemd. Er hangen politie-uniformen aan de muur.
Van de gastvrouw krijgen we een aangifteformulier (registratieformulier).
De deur van ons appartement gaat open met een "zware" sleutel.
10 juli, Zuiderzeepad, van Stavoren naar de Afsluitdijk, 37 km
De volgende ochtend ontbijten we in een grote zaal met meerdere gasten aan 1 tafel. Wij zitten met een 6-tal Belgische dames aan tafel die deze dag een begin maken met de Friese Elfsteden (fiets) Tocht. Het is gezellig en er wordt heel wat afgekletst.
Na het ontbijt krijgen we van de gastvrouw nog een bekeuring (de afrekening) en daarna mogen we het pand verlaten.
Nog even de fiets van Marianne achterop de auto zetten en dan de 9 km lange rit naar Stavoren rijden. Hier zet Marianne mij af op het wandelknooppunt vanwaar ik direct de route weer kan vervolgen.
Ik wandel in eerste instantie over een grasdijk richting Hindeloopen. Dit gedeelte heb ik 2 jaar geleden ook gelopen, als onderdeel van het Friese Kustpad.
Het is warm vandaag en het voelt niet echt prettig aan. De dijk is lang en ik wissel de dijk dan ook af met het ernaast gelegen fietspad. Hier heb ik minder uitzicht op wat nog komen gaat en dat is nu juist even de bedoeling. Er staat weinig wind! Voorbij Molkwerum ga ik de dijk maar weer op, maar ook op de grasdijk staat geen wind!
Ik wil in Hindeloopen rusten maar als ik daar eenmaal ben, loopt het net effe lekker en besluit ik om nog een stukje verder te gaan. Een drukke weg volgt, een grindpad annex grasdijk met veel schapen. Ik ben uiteindelijk doorgelopen tot de sluis in Workum en heb dan ca. 14 km afgelegd. Tot zover loopt het Friese Kustpad over dezelfde route. Na het gezellige plaatsje Workum volgt een tegelpad door een weiland en kom ik later in Ferwoude uit. Ik ben nog niet erg opgeschoten (nu 19 km) maar wil alweer rusten en ik heb een enorme dorst.
Na de rust volgt een 8 km lange weg naar Allingawier, dit gedeelte is weer gelijk aan het Friese Kustpad. Het is warm, windstil en ik loop door polders en weilanden waar nergens schaduw is te vinden. In Allingawier heb ik wederom een rust en daarna loop ik door de wei en langs ellenlange wegen. Het Friese Kustpad verlaat nu definitief het Zuiderzeepad. Ik loop nu naar Makkum en dat is weer lekker dichtbij het IJsselmeer. In Makkum is het gezellig druk en ik scoor hier een softijs. Dan volgt echt het allerlaatste stuk, over de grasdijk richting de Afsluitdijk.
Het voelt alsmaar warmer aan en ik ben er helemaal klaar mee! Als ik aan het einde van de grasdijk kom, blijk ik nog 1 km te moeten lopen om op de afgesproken carpoolplaats (waar Marianne me oppikt) te lopen.
Aldaar aangekomen ben ik benieuwd of Marianne me al een app.-je heeft gestuurd met de mededeling dat ze onderweg is. Dit blijkt niet het geval te zijn.
Wel lees ik een app. van Louise, 4 minuten geleden verstuurd: "Nou, ik ga naar Santiago lopen met......" en dan volgt er een uitleg.
Ik lees dit bericht met tranen in de ogen. Dat wordt natuurlijk veroorzaakt door de inhoud van het bericht, in combinatie met de aanwezige moeheid, het vieze en benauwde weer van vandaag (het was nagenoeg de hele dag windstil) en natuurlijk mijn eigen wens om ook ooit naar Santiago te lopen.
Natuurlijk feliciteer ik Louise met dit mooie nieuws en even later komt Marianne aan fietsen en wil ik nog maar 1 ding: naar huis!!
We rijden over de Afsluitdijk en als afsluiting van dit weekend willen we bij het Monument nog wat eten. Helaas is de keuken gesloten maar kunnen we wel een kop koffie drinken en iets lekkers erbij eten.
De koffie wordt geserveerd in een beker met een afbeelding van de Afsluitdijk erop. De koffie mag ik opdrinken en de beker mag mee naar Zoetermeer, een mooi aandenken aan een warm wandelweekend.
Nu op naar Nijmegen!!
(En daarna het vervolg van dit pad over de Afsluitdijk!)
|
