Walkers4Walkers.nl

Mooi verslag David en fijn dat je weer wat kilometers kunt wandelen

Nooit wennen aan pijn David, dat is op de lange termijn niet goed voor. Je mag er wel mee leren leven, maar wen er niet aan.

Leuk verslag David!!

Waarom een zucht, Carla?

Leuk verslag David.
Knap gedaan ook die 40 km van jou.
Inderdaad om te voorkomen dat je nog meer kilometers zou moeten maken hebben wij je thuis opgehaald (bij je in de straat).
Ik kan me niet herinneren dat ik je heb zien slingeren op de weg. Heb ik dat gezegd tegen je?

Ik heb het er met David over gehad

Een zucht van verlangen.
Volgende keer vanaf Zurich doen

Ik heb genoten van alle verslagen, De Dijk blijft toch een bijzonder wandelplek.

9 augustus, Nederlandse Kustpad - van Zurich naar St. Jacobiparochie, afstand 33 km.
Na de wandeling over de Afsluitdijk en het afsluitende etentje in Zurich zijn Marianne en ik verder gereisd naar Kimswerd. Via "Vrienden op de fiets" hadden wij een onderkomen geregeld en dat blijkt een prima plek te zijn.
We zijn beiden best wel vermoeid en gaan, na een korte kennismaking en uitleg, al snel naar onze slaapkamer.

Hier valt mijn blik op een reisverslag van de vrouw des huizes.
Zij blijkt op de fiets naar Santiago de Compostella te zijn geweest. Ik blader het verslag door, lees de inleiding en het nawoord en laat het verder rusten.
Ik vind het wel bijzonder. Ik heb vandaag met 3 Santiago-gangers gelopen en 1 die er aan begonnen is. Ik heb zelf al enkele jaren interesse om ooit naar Santiago te wandelen. Op dit moment bevind ik me in een oriënterende fase.
Mijn eindpunt voor de wandeling van vandaag is niet voor niets St. Jacobiparochie. Van hieruit is een Pelgrimsweg naar Hasselt mogelijk en wel het Jabikspaad, http://www.jabikspaad.nl. Het Jabikspaad heeft, net als de Groninger variant vanuit Uithuizen, in Hasselt een aansluiting op andere Jacobswegen die uiteindelijk allemaal als eindbestemming Santiago hebben.
Het Jabikspaad wordt vooral onder "Noorderlingen" gepromoot om als startpunt te dienen voor een eventuele Santiago-reis, die te voet of fietsend kan worden afgelegd.

En dan nu de wandeling van vandaag.......
Na een zeer slechte nachtrust, maar gelukkig wel een goed verzorgd ontbijt brengt Marianne mij naar Zurich. Hier ga ik direct de grasdijk op en zie dan in de verte mijn eerstvolgende "doel" al liggen: Harlingen, zo'n 10 km verderop.
Zo te zien kan het hele stuk langs de Waddenzee worden gewandeld!!
Via de boogbrug, 1,5 km buiten Zurich, steek ik echter de N31 over. Ik beland in een polderlandschap om, na zo'n 5 km, weer terug te keren naar de Waddenzeedijk.
Deze dijk is mijn domein voor de komende 4 km. In Harlingen zie ik een ijssalon en krijg ik trek in een heerlijke softijs. Helaas ijstent gesloten. Dan maar door Harlingen verder lopen en neerstrijken, direct nadat ik de Tsjerk Hiddessluizen heb overgestoken. Dit is vlakbij de haven, vanwaar wordt gevaren naar Terschelling en Vlieland. Ik heb last van mijn buik en ben (nog steeds) vermoeid. Voorbij Harlingen maar even een "groene toilet" opgezocht en weer verder over de zeedijk.

Er is keuze uit een fietspad/wandelpad aan de Waddenzeekant (wat schuin afloopt), boven op de grasdijk(daar heb ik geen zin in) en een fietspad achter de dijk(daar staat geen wind).
Het is broeierig warm en er staat vrijwel geen wind, hooguit is er een licht briesje boven op de grasdijk. Ik kies dan toch maar voor de grasdijk, daar zijn ook de mooiste uitzichten. Ter hoogte van Roptazijl is er een mogelijkheid om meer landinwaarts te wandelen(is de hoofdroute) of de zeedijk te vervolgen(is een alternatieve route).
Ik kies voor dit laatste en hoef alleen nog even de dijk te verlaten om een lus te maken rondom Liauckamastate(hotel-en partycentrum nabij Sexbierum). Ik vind dit wel even lekker want dit gebied is enigszins bebost en dat geeft een heerlijke verkoeling.
Terug naar de zeedijk om, daar aangekomen, neer te ploffen boven op de grasdijk. Ik heb hier zo'n 22 km afgelegd.
De dijk is, in mijn beleving, lang en warm. Ik tel de hectometerstenen al moet ik daarvoor wel de grasdijk verlaten omdat de stenen van boven niet te zien zijn. Ik heb best wel last van de warmte en heb nog steeds zin in ijs. Ik drink regelmatig maar kan mijn drankvoorraad nergens aanvullen. Of ik moet een slokje uit de Waddenzee nemen......

Voorbij Koehool verlaat ik de ene grasdijk en loop verder over de volgende grasdijk. Hier plof ik neer om het laatste beetje drinken weg te werken. Het gaat nu landinwaarts over een kronkelend fietspad(Griene Dijk). Hier is het erg druk met fietsers en ik heb het erg druk met (iedereen) groeten , wat hier kennelijk de normaalste zaak van de wereld is. Gelukkig staat hier meer wind dus dat is weer een meevaller.

Toch bereik ik ook vandaag mijn beoogde eindpunt:
St. Jacobiparochie is in zicht, ik loop deze plaats in en stop bij de Groate Kerk. Deze kerk is gesloten maar ik kan eventueel een sleutel ophalen 100 meter(terug) om hier het Pelgrimsinformatiecentrum te bezoeken.
Ik doe dit niet, omdat ik dit liever een keer doe als het centrum officieel geopend is en door vrijwilligers wordt bemand. Dus "bewaar" ik dit voor een volgende keer. Hopelijk lukt het op 12 september en kan ik het combineren met een wandeling erna.

Ik heb een heerlijk (wandel) weekend gehad maar ben ook best wel vermoeid.
Het is tijd voor een wandelpauze en die is inmiddels aangebroken!!
Het vervolg is na 5 weken...............

Mooi verslag Martin. Het is net alsof ik heb meegelopen.
En ja, in het Noorden van Nederland groet bijna iedereen elkaar. We hebben het er druk mee.

Leuk verslag. Jammer dat het wat moeizamer ging, maar na zo'n intensieve zaterdag met ons ook wel begrijpelijk

Hier in 'het midden oosten' groet men elkaar ook, al is het maar een glimlach of knikje ten teken dat je de ander ziet.

Het viel mij ook al op in Drenthe, tijdens de Vierdaagse van Odoorn. Wildvreemden zeggen elkaar gedag. En in de supermarkt: geen geld nodig om een winkelwagentje te gebruiken, geen bewaking, geen detectiepoortjes...

Jammer dat we je niet konden ondersteunen op de zondagse dijk.
Je kunt trouwens wel aan de Waddenzeekant op het asfalt lopen. Het bovenste stuk ( 80cm) is vlak, wel slalommen om de schapenkeutels
Als je water nodig hebt moet je gewoon vragen. De meeste mensen zeggen elkaar hier nog goedendag en maken graag een praatje.
Bel ergens aan, loop een melkstal binnen, speur om een tuinkraan of ga een begraafplaats op. Succes verzekerd
Jacobus laat je niet met rust hè

Hij wil me in januari al op pad sturen (Jabikspaad)