Walkers4Walkers.nl

De 38e Bos- duin- en strandtocht Castricum van S.V. de LAT. Gekozen voor de 40 km omdat ik om 17.00 uur nog mag werken. Vandaar ook aardig het tempo erin gehouden en minimaal gerust, start 7.00 uur binnen 13.55 uur.
Blij dat ik wel geweest ben omdat dit wellicht de laatste editie was van deze tocht.

25 km bij de Dik Tromwandeltocht in Hoofddorp gelopen. Prima route en prima weer.

25km zevenheuvelentocht...als vanouds n leuke tocht...even de zevenheuvelenweg voor de helft geoefend...

Vandaag 2x half rondje Den Helder icm rondje (groot) tuincentrum.
Al met al maar een km of 7-8.
Maar tussendoor wel kans gezien om 1. Op tijd in te schrijven voor een startkaart voor de 15e KM5H en 2. Via vraag en aanbod (want inschrijving is gesloten) een startkaart voor De Halve van Den Helder, maar dan de wandelvariatie op zaterdag 13 april a.s.
Helemaal blij

Vandaag met Ingrid 20 km. gelopen van de Gooise Lente Wandeling vanuit Ankeveen.
Heerlijk bos en heide. Helaas liet de zon verstek gaan maar de temperatuur was goed.
We hadden wat aankomst problemen want vanaf Amsterdam brandde een lichtje op het dashboard.
We dachten dat het de koelvloeistof was dus het zekere voor het onzekere genomen en de ANWB ingeschakeld. Zover kwam het niet want Eric belde dat het het bandenspanningscontrolelampje wat. Deze kon gereset worden door een knopje in het dashboardkastje.
Inderdaad ging het lampje uit en dat bleef zo. De ANWB maar weer afgemeld.
Toch goed gemutst op pad. Er was weer super gepijld, geen routebeschrijving nodig.
Ooievaars waren druk bezig hun territorium af te bakenen rondom hun te bouwen nesten. Een bewoner vertelde dat ze de boel 's nachts wakker hielden met hun geklepper.
Het was genieten met een grote "G".
Een bekend stukje van een NS wandeling die we van de winter hebben gelopen.
De 1ste rust was bij de korfbal maar met ff ruim 6 km. was ons dat te vroeg, wel even gebruik gemaakt van het toilet.
Na een splitsing waren mensen van een andere afstand verkeerd gelopen (hadden rechtdoor gemoeten maar waren rechtsaf gegaan). Dan maar de 20km. in plaats van de 15km..
Het ging lekker dus besloten om ook de 2de rust bij La Place aan ons voorbij te laten gaan.
Daarna ging het fout.
We gingen linksaf (want pijl op dat pad) maar hadden daar rechtdoor gemoeten en verderop rechtsaf.
We voelden al nattigheid want ineens geen pijlen meer terwijl je daar bijna over viel.
Wandelaars voor ons sloegen linksaf een voet/fietspad op. Ik herkende het punt en zei: dat gaan wij niet doen want dan ga je weer richting La Place.
Rechtsaf gegaan en inmiddels hadden meerdere wandelaars zich op een hoek verzameld. Wat nu?
De een zei: rechtdoor, de ander: linksaf. Voor de zekerheid maar even gebeld en toen vernomen we dat er grapjassen bezig waren geweest met pijlen weghalen en verzetten, leuk hoor de hobby van een ander verpesten.
We moesten rechtsaf gaan op een breed pad met aan weerszijde bomen. Toevallig stonden we daar al.
Dit pad volgen dan zouden we zeker weer pijlen zien en dan zaten we weer op de goede route.
Dit gedaan en de route is verder vlekkeloos verlopen.
De 3de rust was bij de honkbalclub maar we kwamen daarvoor een horecagelegenheid tegen en dat kwam ons beter uit.
Omdat we, wachtend op de ANWB, al een flinke plons koffie maar binnen hadden gewerkt werd het dit keer een glas verse sinasappelsap, heerlijk.
Ik nam nog even wat doping want het laatste stuk begon de knie te muiten. Dat liep ik er later toch weer uit.
Nog even langs het gebouw van Natuur monumenten want voor een groot gedeelte over hun percelen gelopen. Daarna was de finish snel bereikt.
Eigenlijk waren we van plan om morgen nog een 15 km. hier te lopen. Die gaat langs landgoederen, maar daar zien we toch vanaf. Goede beslissing want eenmaal thuis werd ik niet lekker. Het begon te draaien en ik begon te zweten en slap in de benen.
Geen idee waar het door kwam. Genoeg gegeten en gedronken.
Na gerust en gegeten te hebben voelt het wel beter maar ik zou zo kunnen slapen dus straks op tijd naar bed.

In Rotterdam gelopen - nee, niet als marathonloper, maar als supporter - de Erasmusbrug op en neer. Wat een lekker weer joh. En wie zag ik tussen al dat renvolk de bocht omscheuren richting De Zwaan? Onze eigen Racoon. Hij ging als de brandweer!

Hier ook geen wandeltocht. Wel halve dag op de kop en gebukt en gehurkt gestaan om 2,70 klinker/bakstenen over een breedte van 30 cm uit te graven, zand afvoeren en tuinaarde en planten invoegen tot een wat meer groen voortuintje.
Wandelen en fietsen doen we morgen wel weer.

11 mei, van Millingen aan de Rijn naar Westervoort, 27 km
Voor vandaag had ik het plan opgevat om een rondwandeling te maken vanuit Millingen aan de Rijn. Om praktische redenen is het een lijnwandeling geworden vanuit Millingen aan de Rijn met als eindbestemming Westervoort.
Vanuit Westervoort kan ik dan de volgende keer het IJsselpad oppakken.
De mogelijkheid bestaat dat ik vandaag alvast de proloog van het IJsselpad (rondje Westervoort van ca. 5 km) ga lopen maar dat is afhankelijk van hoe het vandaag verloopt.
Ik loop vandaag geen beschreven of gemarkeerde route. Ik heb globaal een route in mijn gedachten en zie onderweg wel of dit haalbaar en/of mogelijk is.
Op de site van afstandmeten.nl had ik de route ingetekend. Deze had ik van te voren ook geprint.

Ik reis met trein en bus naar het centrum van Millingen aan de Rijn, vanwaar ik naar de Rijndijk loop om langs de Rijn te wandelen. Feitelijk heet het hier geen Rijn maar het Bijlandsch Kanaal, wat de voortzetting is van de Rijn die vanuit Duitsland, ter hoogte van Spijk, ons land binnenkomt.
Over de dijk en langs het Bijlandsch kanaal is het heerlijk wandelen, zeker zo met het zonnetje erbij. Gelijk al genieten!
Vanaf de dijk heb ik al vrij snel zicht op het splitsingspunt in de rivier. Hemelsbreed een paar honderd meter maar om er te komen is het nog ca. 6 km lopen.
De Rijn (hier dus Bijlandsch Kanaal geheten) splitst zich in de Waal en het Pannerdensch Kanaal.
Eerst wandel ik nog via een begrazingsgebied naar de veerpont die mij vanuit de Millingerwaard de Waal laat oversteken naar Doornenburg.
Het pontje vaart niet het hele jaar door en ook niet op alle dagen van de week. Vandaag vaart de pont vanaf 11.00 uur en dan alleen “op afroep”.
Met de pont steek ik deze, druk bevaren rivier, over. De stuurman manoeuvreert behendig tussen al het varende verkeer en de overtocht zelf duurt nog geen 5 minuten.

Eenmaal overgestoken kan ik de asfaltweg volgen of het struinpad door de Klompenwaard. Ik kies voor het laatste en dat houdt in dat ik me een weg mag banen door meerdere kuddes Konikspaarden en Rode Geuzen. Ik loop kris-kras door de kuddes tot het moment dat ik me teveel omsingeld voel en dan kies ik er uiteindelijk voor om dit terrein (via prikkeldraad versperringen) te verlaten en een veilig heenkomen te zoeken op de geasfalteerde dijk. Ik wil naar het splitsingspunt lopen. Ik sta aan het begin van het pad wat tevens naar Fort Pannerden leidt. Een medewerker/vrijwilliger van Fort Pannerden biedt mij gratis vervoer aan met de pendeldienst.
“Nee, dank u, ik ga liever lopen” is mijn antwoord en om beleefd te blijven: “misschien op de terugweg”.
Het pad voert langs het struingebied en de wilde dieren blijven op afstand. Van hieruit zie ik pas goed hoe groot de kuddes paarden en runderen zijn.
Ik loop naar het uiterste puntje van de Klompenwaard waar het splitsingspunt is en dat vind ik helemaal geweldig!! Ik geniet van het uitzicht op het Pannerdensch Kanaal (links), de Waal (rechts) en het Bijlandsch Kanaal (recht voor me). Dit kanaal is slechts 2 km lang dus nog wat verderop is ook de (Boven) Rijn zichtbaar.
Als ik tussen de rivier en het kanaal terug wandel word ik geconfronteerd met een Rode Geus die ondertussen midden op het wandelpad is neergestreken en wel op zo’n manier dat het gehele pad met rund is bedekt.
Het is hier een smalle strook maar gelukkig net breed genoeg om links ervan over de zandstranden een veilig heenkomen te zoeken. Het fort ligt halverwege en natuurlijk mag een bezoek aan het fort niet ontbreken. Op de bovenste verdieping is een schitterend uitzicht over de Waal en het Pannerdensch kanaal en ik beland in een rondleiding zodat ik nog wat meer te weten kom over het fort, o.a. over het militaire verleden, de bezetting van het fort door krakers, het natuurgebied eromheen en de loop van de rivieren.

Na het bezoek aan het fort wandel ik terug naar het begin van de dijk. Net als op de heenweg wordt ook op de terugweg een lift aangeboden. Ook ditmaal maak ik geen gebruik van het aanbod. Aan het einde van het pad kom ik de medewerker/vrijwilliger alsnog tegen en maak natuurlijk even een praatje met hem.
Zo vertelt hij dat in 2006 het fort met groot militair vertoon is ontruimd. Krakers hadden hier jarenlang vertoefd en dat werd nu dus nog langer onmogelijk gemaakt. Buurtbewoners waren zo geschrokken van het machtsvertoon dat zij dachten dat de oorlog was uitgebroken.
Mijn reis gaat verder over de Rijndijk en ik mijmer nog even na over hetgeen ik zojuist allemaal heb gezien en gehoord.
Naar westerse maatstaven vind ik het op de dijk vrij rustig qua autoverkeer maar als ik Doornenburg voorbij ben en richting Angeren/Huissen wandel wordt het toch wel steeds drukker op de dijk. Dat dit kon gebeuren had ik al van Toon begrepen.
Ik passeer het beginpunt van de Linge, van oudsher de belangrijkste afwatering voor het gebied tussen Rijn en Waal.
De Linge is de langste rivier van Nederland. Een waterinlaat bij Doornenburg zorgt ervoor dat er voldoende water uit het Pannerdensch kanaal naar de Betuwe stroomt. De Linge is tot aan Tiel een kanaal.

Ter hoogte van Angeren zie ik een mogelijkheid om van de dijk af te gaan en zo op het eerste oog lijkt dit een mooi alternatief voor de (steeds drukker wordende) dijk. Ik kom bedrogen uit want er zijn de nodige versperringen en er staan her en der waarschuwingsborden met “verboden toegang” erop.
Terug gelopen en een ander pad genomen . Ook hier geen mogelijkheid om netjes door te blijven lopen: de paden houden op en erachter staan bomen en struiken waar geen doorkomen aan is. Uiteindelijk heb ik mezelf via prikkeldraad bevrijd en ben ik weer aanbeland op de dijk, al ben ik op de dijk wel iets opgeschoten inmiddels.
Ter hoogte van Huissen ga ik dan linea recta richting het veer wat mij naar de andere kant van het water moet brengen. Inmiddels is het Pannerdensch kanaal overgegaan in de Nederrijn. Ik passeer een heuse asfalt fabriek en steek dan voor het luttele bedrag van € 0,50 de rivier over.
De moeheid is inmiddels ook toegeslagen en ik wil nu nog maar 1 ding: zo snel mogelijk het station van Westervoort zien te bereiken. Dat is nog 3,8 km vanaf de pont. Ik hou de afstand en de tijd nauwlettend in de gaten en dat houdt in dat ik het laatste kwartier behoorlijk door stiefel om niet net de trein voor mijn neus te zien wegrijden.
De Arriva trein brengt mij naar Arnhem en de NS vervoert mij veilig terug naar Zoetermeer. De reis verloopt soepel en vlotjes.

Deze route is een mooie aanloop naar het IJsselpad, wat in Westervoort begint.
Ook is het een kleine opmaat naar het vernieuwde Waterliniepad. Fort Pannerden maakt namelijk deel uit van de (40 km westelijk gelegen) Nieuwe Waterlinie.
Ik had in Westervoort nog een “rondje Westervoort” willen doen maar dat bewaar ik voor de volgende keer. Dan zal ik wederom een splitsingspunt in de rivieren passeren.

Nogal een prikkeldraadachtige route

Ik was niet uit m’n kleren gescheurd maar bij het strijken kwam er alsnog een scheur in de broek. Gelukkig is het een afritsbroek en is het gescheurde gedeelte afgeritst.
Er liggen nog 6 afritsbroeken in de kast, maar deze zit (loopt) het lekkerst.

Ik zelf ben nu met de portugese camino bezig maar als je nog 1 1/2 week had gewacht had ik je goed door de polder van Angeren naar Huissen kunnen loodsen.
Het is n.l wel mogelijk zonder pikkeldraad versperringen.

Vanuit Tavira?

Nee vanuit Porto.