Walkers4Walkers.nl

Vreemd, deze staat nog niet in de lijst: bij deze dus.


Datum:zaterdag 28 september 2013
Starttijd: 21:30
Startlocatie: Hogeschool Van Hall Larenstein (Larensteinselaan 26a, Velp)
Finishlocatie: Hogeschool Van Hall Larenstein (Larensteinselaan 26a, Velp)
Kosten: 20 euro p.p. (bij voorinschrijving)
Voor de liefhebbers van ultralange afstanden wordt er net als vorig jaar een Kennedywalk over 80 km (binnen twintig uur) en een 65 km lange nachtmars georganiseerd.
 Deze beide afstanden starten op zaterdagavond om 21.30 uur.
 Het maximum aantal deelnemers voor de ultralange afstanden is dit jaar vastgesteld op 300. Er zijn diverse rust/verzorgingsposten onderweg voorzien van sanitaire voorzieningen.

Wandelroute
Op onze website hebben we de kaarten van de wandelroute van onze Kennedywalk geplaatst.

Inschrijven
Vroeg-inschrijvers maken kans op leuke prijzen! Tot een week voor het evenement kan je je voorinschrijven. Daarna is alleen daginschrijving mogelijk tegen €25 p.p. Klik hier om je in te schrijven voor onze KennedyMars.

Aanvullende bepalingen
Voor de lange afstandswandelingen gelden aanvullende bepalingen, welke goed doorgelezen moeten worden voor u deelneemt aan een van de tochten.

Meer info: zie website.

Deze tocht had ik al in de planning staan en dus ingeschreven voor de KM afstand. Ik vind deze KM toch iets leuker dan die van Leerdam, die een avond eerder gehouden zal worden. Waarschijnlijk zal ook Eduard deze tocht meelopen.

Ook maar ingeschreven, maar dan wel voor de 110. Wat mij betreft een beetje overbodige toevoeging aan de tocht, maar we gaan het toch proberen.

Ik citeer uit de reactie op mijn inschrijving: "ik hoop dat je niet harder wilt gaan als 7.4 km/uur op de laatste 80 km want daar is onze organisatie op weggezet"

Ik neem wel wat lood mee voor in je rugzak

Moet ik ook nog een rugzak meenemen

Ik ging even kijken op de site en voordat ik het wist had ik mezelf ingeschreven én betaald
Ik ben dus ook van de partij. Hoop dat de schade iets minder is dan KM5H heeft opgeleverd (ca 20 vierkante cm aan blaren,3 nagels weg en 2 blauw).
Het weekend daarna word ik verwacht in Fulda om daar 2x 40 km weg te stampen.

Ik kreeg net een sms van Wil dat hij binnen is, en ik neem aan dat Eduard dat dan ook is

Bravo

Zo, toen zat mijn langeafstandswandeljaar er echt op. Na in Velp twee jaar geleden, tijdens de eerste editie, mijn eerste Kennedymars gelopen te hebben heeft deze tocht toch wat extra gevoelswaarde voor mij gekregen. Niet dat ik hiervoor andere dingen laat vallen, maar als dan blijkt dat die andere dingen dan toch meevallen of niet doorgaan kwam ook dit jaar weer bij mij de gedachte op om deze mars weer te lopen. En als we toch over keerste keren beginnen: dit jaar was er voor het eerst de mogelijkheid om een LDW van 110 kilometer te wandelen. Ach, waarom ook niet. Dit begint met een groepstocht van 30 kilometer, waarna je doorgaat met de gewone Kennedymars. In een groep wandelen is niet echt mijn favoriete bezigheid, maar na de inschrijving bleek dat de snelle groep (7 km/h) uit slechts 11 wandelaars bestond, minder kans om op je tenen of hielen getrapt te worden. De groep bestond uit 10 bekenden (mezelf meegerekend) en 1 nieuw gezicht: deze dame had vorige week in Haaksbergen haar eerste Kennedymars gewandeld, kwam aldaar na ongeveer 12 uur als eerste dame binnen (al moet daarbij wel vermeld worden: " Maar dat is hier ook geen kunst de echte cracks, lopen nu Nijmegen-Rotterdam" (copyright Jannie Bos)), hoorde dat in Velp ook een Kennedymars was, besloot zich daarvoor ook maar in te schrijven (want geboren in de buurt van Velp), zag dat er ook een 110 was en besloot zich daarvoor maar in te schrijven, want een 80 vond ze intussen geen uitdaging meer. Goed, ik dacht dat ik soms bizarre trainingsschema's hanteerde maar dat blijkt dus wel mee te vallen.
De eerste 30 kilometer werd er zoals al gezegd in groep gewandeld. Na 10 en 20 kilometer volgde hier een groepsrust in een brandweerkazerne, en na ongeveer 25 kilometer hadden we nog een extra rust bij een zuivelboerderij, waar we na een glaasje melk nog even de route mochten vervolgen door de stal heen. Het was niet bepaald het meest boeiende lusje dat in die omgeving gemaakt kon worden, maar na 200 rondjes gewandeld te hebben zonder de kans te krijgen iets te zijn van het prachtige eiland waar die rondjes op plaatsvonden klaag ik niet snel meer over een gebrek aan uitzicht onderweg. Bovendien wordt dat de volgende dag wel weer gecompenseerd.
Na veel te lang in slentertempo onderweg te zijn geweest op die 30 kilometer kwamen de snelle en langzame groep bijna tegelijk binnen bij de startlocatie, waar voor ons een pastamaaltijd met toetje klaar staat. Wel moeten we nog wat Kennedylopers uit deze ruimte wegschoppen, vooral een grote, kale en luid lachende man die af en toe verkondigt dat hij wandelen haat is niet geheel onverwacht erg aanwezig. Na de maaltijd is er nog even tijd om wat handjes te schudden en hoi te zeggen tegen wat bekenden, hoewel het extra warm aankleden ook even belangrijk is, de dag was best warm maar de nacht zal koud worden.
Na wat uitreikingen van oorkondes e.d. (geheel gemist, ik was te druk met omkleden) mochten we naar buiten. Wederom de eerste paar kilometer achter een antieke brandweerauto aan, en daarna de pijlen volgen. Naast pijlen is er dit jaar extensief routeverduidelijking toegepast met de hulp van lintjes, dit jaar was verkeerd lopen ook echt onmogelijk geworden, waarvoor hulde. Ik stel me maar een beetje vooraan op, altijd als ik bescheiden blijf en wat achteraan sta moet ik daarna zoveel mensen inhalen terwijl daar de ruimte niet voor is levert volgens mij veel meer irritaties op dan bij de start me even naar voren werk. De opmerking die ik achter me hoor negeer ik maar even, iets over dat ik oogde alsof ik het ging hardlopen, alsof ik de enige ben die in hardloopkleding aan de start sta. Wat schetst mijn verbazing, onze debutante staat ook vooraan. Goed, ik dacht dat ik soms ambitieus was maar dat blijkt dus wel mee te vallen.
Al vrij snel na de start ontstaat een kopgroepje dat de rest van de nacht bij elkaar zal blijven. Soms ontstaan er wat gaten doordat de tempo's niet altijd even constant zijn, maar bij de rustposten trekt dat wel weer bij. Zo trekken we over de behoorlijk vernieuwde nachttocht, waarbij dit jaar voor het eerst applaudiserende toeschouwers langs de kant zitten. Het andere staartje in de groep weet hierbij toch nog regelmatig het feit dat de eerste dame in deze groep loopt. Het ene staartje vind deze betiteling minder bijzonder, dat komt vast door de opmerkingen die regelmatig richting het staartje geroepen worden door verre van nuchtere toeschouwers tijdens de Kennedymars van Someren. Redelijk aan het eind van de nachttocht ontstaat nog verwarring: een bepaald deel van de route zou anders zijn voor de mensen die hier in het donker langskwamen, en we staan voor een bord dat aangeeft dat er enkel toegang tot dit stuk weg mag plaatsvinden bij daglicht. Van een alternatieve route ontbreekt echter elk spoor, dus dan maar doorstappen. Regelmatig komen we brandende kaarsjes tegen die al ruime tijd onze bakens in de duistere nacht vormen, voor ons toch het teken dat de nachtlopers hier wel langs mogen komen. Het punt waar deze tekst op de website dan wel op sloeg zijn we niet tegengekomen, maar als ze dat goed gedaan hebben zou het ook niet mogen opvallen. Inmiddels in het eerste flauwe zonlicht komt rond 07:15 de eerste lichting van onze kopgroep bij de finishlocatie voor de nacht uit bij de finishlocatie van de nachttocht. Op het bankje voor de school wachten we even tot onze kopgroep weer compleet bij elkaar is, zodat voor de lokale radio die erg graag microfoons onder je neus drukt, vooral als je als eerste finisher van de nachttocht weer binnenkomt heb ik vorig jaar ervaren. Aangezien ik al voor de start de lantaarnpaal was en volgens mij vrij arrogant overkwam (hoe ik me voorbereid heb? Nou, niet, ik doe dit zo vaak. Heuvels waardoor het parcours zwaarder wordt? Ik heb dit jaar nog in de Ardennen gelopen, dat was zwaar, heuveltraining voor deze tocht kan ik doen op een verkeersdrempel, hier kom ik immers voor mijn lol (eigenlijk heb ik geen idee meer wat ik hier precies als antwoord gaf...)). Opvallend is dat onze debutante weliswaar iets aan snelheid heeft moeten inleveren, maar nog steeds opvallend fris een paar minuutjes later bij ons staat en zich verbaast over het feit dat wij even gewacht hebben. Goed, ik dacht dat ik soms snel progressie maakte maar dat blijkt dus wel mee te vallen. Sterker nog, dit slaat werkelijk waar alles. Tijdens mijn eerste Kennedymars kwam ik hier bijna kruipend over de drempel na de nachttocht, zij lacht gewoon nog en stelt voor maar naar binnen te gaan, het is wel tijd voor ontbijt. Inmiddels heeft ze nog wat dingen over langere tochten gehoord, dus ik gok dat ze komend jaar Nijmegen-Rotterdam gaat doen en het jaar daarop wel een centuriontitel haalt.
Het laatste deel valt het groepje wat uiteen, veel mensen hebben de week ervoor ook al 160 kilometer gelopen en kampen toch met wat lichamelijke ongemakken, iedereen besluit gewoon zijn eigen tempo te gaan lopen, op die laatste 15 kilometer zal dat niet te ver uit uiteen gaan lopen en het is makkelijker om even bij de finish te wachten op elkaar dan op elke rustpost. Die rustposten zijn in dit deel van de route wat spartaanser opgezet dan eerder, dus met een afgeladen heuptas kan er begonnen worden aan de laatste loodjes. Hoewel wij moesten wachten voor we het parcours weer op mochten halen we toch behoorlijk wat dagwandelaars in die blijkbaar al wel gestart zijn. Vrij snel vormen we een kopgroepje van 3 personen, die bij elkaar blijft tot de eerste klim die hoger dan de eerdergenoemde verkeersdrempel is zich aandoet, daar zijn we nog met 2 personen over. Gelukkig liggen onze daalsnelheden ook dicht bij elkaar, ik ben gewend na een afdaling even op de rest te wachten maar dit keer is dat nergens voor nodig. Nogmaals ontdek ik dat je hier jezelf tekort doet als je de dagtocht van 15 kilometer loopt, maar in een dagtotaal van 120 heb ik toch eigenlijk even geen zin. De rustposten onderweg zijn meestal al half open, zo heeft de post met koffie en thee bijvoorbeeld nog geen koffie en thee, en zijn ze ergens anders nog zo met een doek boven het kraampje bezig dat er nog helemaal geen etenswaren uitgestald staan. Na een minder spannend lusje door een woonwijk van Velp en een speurtocht door de tuinen van Larenstein (daar is het gebouw, zullen we daar maar gewoon de korste route naartoe nemen?) komen we zo als snelste finishers op de 110 en op de 80 tegelijk binnen. Snel even de lokale radio omzeilen, stempelen en rustig gaan zitten. De ontbijtzaal ligt mooi uit het zicht, en hier zijn nog mensen bezig met zich klaarmaken voor de laatste 15 kilometer, met enkele bekende gezichten, waaronder de eerder besproken luidruchtige kale man, een Marc (of Mark?) de Spier die net weer vertrekt en een Nantazussie die nog even probeert de zin te vinden voor het laatste stukje. Niet heel veel na haar vertrek (met een nog vrij dubieuze hoeveelheid zin) druppelt de rest van onze nachtelijk kopgroep ook binnen en zijn we weer compleet om de tocht nog even na te bespreken. Iedereen was het er over eens: volgend jaar weer.

Wil zag ik net binnenkomen toen ik naar het station vertrok. Aan de voorkant van het gebouw, dus ik vermoed dat hij toen de dagtocht nog moest doen. Ik heb nog gezwaaid vanuit het pendulbusje, maar geen idee of hij het nog gezien heeft.

Ja, Eduard en ik liepen via de voorkant het gebouw binnen want dat stond zo aangegeven bij de spoorwegovergang! Daar hing een bordje met finish 80 + 110 rechtdoor en wij hoefden dus niet door die tuin van de school. Ik zag wel in een flits iemand zwaaien maar Eduard herkende jou wel. Ik was erg gefocust op die deur van de school. Wij kwamen op dat moment van de daglus van de 80 km en zijn dus binnengekomen om 15.00 uur.

@Herwin, ja, zussie had het niet makkelijk deze tocht. Ze had erg last van een lichaam dat niet mee wilde werken. Ze heeft wel netjes nog de groetjes doorgegeven....
En rond half 2 was ze eindelijk binnen....
Leuk verslag BTW!!

Proficiat met deze uitslag/overwinning. (Streep door wat niet van toepassing is)
Mooi verhaal.

Ik ben volgens mij nog voor twaalven richting het station gependeld, dus ik gok dat het toch de nachttocht was waar jullie toen van terugkwamen.

Wij zullen het bordje dan wel gemist hebben, want we zijn wel door de tuin gebanjerd. Na 3 pijlen zijn we maar op de gok het blotevoetenpad gaan volgen (waarbij je erg veel paden met grof grind tegenkomt, stelletje sadisten daar) en toen die bepijling ook ophield zijn we maar naar het gebouw gaan zoeken. Vorig jaar was het volgens mij de bedoeling dat we wel door de zijingang binnen zouden komen maar kwam ik om onverklaarbare reden bij de vooringang uit.

@Herwin, dan ben ik kennelijk in de war!? Wij kwamen om kwart over 11 terug van de nachtlus maar ik kan mij niet herinneren dat er toen iemand zwaaide. Eduard zei wel dat hij jou had gezien maar ik ben alweer kwijt of dat bij de 1e of 2e lus was. Ik was er helemaal klaar mee, zowel de laatste 6 km van de 1e lus als de hele 2e lus, maar ja, toch maar doorgezet!

Mooi verslag weer Herwin