Walkers4Walkers.nl

Herwin, het is weer grote klasse, dat verslag van jou. Ook voor de organisatie eigenlijk heel leuk om te lezen. Krijgen die dit ook onder ogen?
Wat goed om te lezen, dat je weer helemaal hersteld bent en tussen je oren weer de opgewekte waan hebt dat "zo'n Kennedymars bijna niks voorstelt". Lagguh. Zo ken ik je weer! Het blijft echter jammer, dat we jou op De Dijk moesten missen.

Bij welke happening sta jij als dertiende op de reservelijst...? (Ben niet nieuwsgierig hoor, maar ik wil wel altijd graag alles even weten)

Ik zal de volgende keer wat uitgebreider ingaan op alle onverharde paden die we voor onze kiezen gekregen hebben, eens kijken of er nog iets van leesplezier voor jou overblijft. Hoewel, ik lees ook regelmatig horrorverhalen.

Coert reageerde ook al op die opmerking over de inschrijving, hij was bang dat hij de Bossche 100 had gemist. In dit geval ging het om de SallandTrail, een hardloopwedstrijd door de "uit de kluiten gegroeide molshopen in Twente" (copyright Dunzjos). Voor de inschrijving op de 50 kilometer werd verwacht dat het binnen de kortste keren vol zou zitten omdat er maar 75 plaatsen beschikbaar waren en de 50 deelnemers aan deze afstand van vorig jaar voorrang kregen. En inderdaad, in een minuut of 4 zat dit vol. Ik heb me maar ingeschreven voor de reservelijst, en daarna krijg je een mooi automatisch gegenereerd mailtje met de melding dat op de dag zelf je startnummer klaar zal liggen. Wel luxe hoor, startnummers voor mensen op de reservelijst.

Herwin, gefeliciteerd met het behalen van de Posbank Kennedymars en fijn dat je fit genoeg was om te kunnen deelnemen. Jammer genoeg konden wij toch niet mee lopen, de jarige kleinkinderen gingen natuurlijk voor. Je hebt een mooi en positief verslag geschreven, we waren zeer benieuwd naar de ervaringen van wandelaars. Voor volgend jaar staat deze Kennedymars weer op het wandel verlanglijstje!
Goed te weten dat Mike zich aan zijn woord heeft gehouden om op gebak/vlaai te trakteren, we kunnen ons de spraakverwarring levendig voorstellen, die Limburgse val is bij tijden niet te verstaan!
Hebben jullie nog een medaille gekregen en het kanon deed dat het of is het niet gebruikt?

Aan welke hardloop wedstrijd ga je mee doen?

Oef, dat was weer een lang verslag. Volgens mij heeft Eduard er nog een hele dobber aan om hier nog overheen te gaan Wel leuk om te zien dat er de laatste tijd veel kleurrijke verslagen verschijnen hier.

Martien gaf al aan dat hij hoopte op veel verbeterpunten zodat de editie van volgend jaar weer beter zou worden. Wat mij betreft begint de tocht al een klassiekertje te worden, en dat niet alleen vanwege het "eerste keer"-sentiment. En deze tocht heeft toch wel de mooiste certificatenuitreiking die ik tot nu toe meegemaakt heb, met een persoonlijk verhaaltje in plaats van het standaard "blabla heeft X kennedymarsen gelopen, gefeliciteerd, hup door naar de volgende".
Het kanon stond wel weer genoemd in de nieuwsbrief, maar ik kan me niet herinneren dat ik hem gehoord of gezien heb bij de start. Ik kan me ook niet herinneren dat hij duidelijk niet aanwezig was en dat we een ander startsein kregen, dus eigenlijk laat mijn geheugen me wat dat betreft in de steek. Wellicht dat Eduard of Wil het nog weten?

Ik weet even niet precies welk hardloopevenement je nu bedoelt, ik heb het intussen over twee gehad. De eerste was de posbankloop die onder dezelfde organisatie valt als de wandeltochten. Die was gisteren om 14:00, en ik zat eraan te denken om die als toetje op de kennedymars te doen. Hier heb ik toch maar van af gezien. Het andere is de Sallandtrail, dat staat in reactie op Voy iets hierboven wel beschreven. Maar die is pas in maart (en weer tegelijk met de Zuidwesthoek, dus die moet ik wederom missen)


Pff, we doen toch geen wedstrijdjes om te kijken wie het langste of kleurrijkste verslag kan maken hier? Ik ben ervan overtuigd dat jullie tocht er heel anders uitgezien heeft, dus die verslagen kunnen prima naast elkaar bestaan.
En aan het eind van het jaar moeten we maar eens een boekwerk uit gaan brengen "Verzamelde wandelverslagen. Van wandelaars, voor wandelaars". Die komma mag eventueel weggelaten worden

Een weekje na De Dijk komt er een mars waarvan je alle edities gelopen hebt. Dus de stoute wandelschoenen aangetrokken voor alweer de tweede uitgave van deze tocht. Bepakt en bezakt neem ik mijn positie in aan de kant van de weg voor de pick-up actie van Wil. Vol goede moed en zelfvertrouwen vertrekken wij richting het zuiden van de provincie. Aangekomen in een grote ontvangstruimte van de hoge school te Velp begint het spotten van bekenden meteen. Ik zie naast de gebruikelijke wandelaars ook twee hardloopdames welke ik ken van de N4D die hier hun debuut maken. Handjes geven en koffie drinken is de opvulling tot aan de uitreikingen en redevoeringen waarna wij naar buiten gedirigeerd worden. Hier mogen wij ons opstellen achter een gepensioneerde brandweerauto welke ons gaat begeleiden op de eerste kilometers. Met het jasje dicht geritst en hesje dicht geklit wordt de achtervolging ingezet.

Zoals gebruikelijk starten wij redelijk achter in het keur dat vandaag zich gemeld heeft voor de prestatie. Als een lang getrouwd stel weten Wil en ik elkaar niets te zeggen bij de eerste benzinepomp als je op vakantie bent, maar toch weten wij de tijd uitstekend te vullen met alles wat wij zien, horen en boeit en dan daar weer een mening over te hebben. Op een steenworp afstand parkeert de bejaarde bluswagen naast een fietspad en gaan wij zonder begeleiding verder op ons pad. Achter het industrieterrein langs komen wij op een dijk waarvandaan je goed zicht hebt op de verbrandingsoven van Westervoort die het baken gaat vormen voor de nachtmars zoals de eerste kilometers genoemd worden. Via de A12 mogen wij de IJssel oversteken om met onze omtrekkende beweging de muren Westervoort te beslechten. Een vuurwerk boven de bebouwing verlicht de wolken die zojuist voor de volle maan schuiven. Waxinekaarsjes in glazen potjes markeren de wegen die wij gaan bewandelen en duiken telkens op wanneer er een afslag zich voordoet of als er donkere paden zich meester maken van de route. Via de waterberging volgt de weg zich naar een kinderboerderij in een groot aangelegd park waar de eerste doorlooppost gesitueerd is.

Bij het spoorlijntje slaan wij af richting Duiven om bij de scouting uit te komen waar een wethouder van Rheden de koffie schenkt en Liemertjes uitdeelt, een gezellig tentenkamp zorgt voor de overkapping. Hier trekken wij met de IJssel ter linker zijde richting het altijd mooie Doesburg. Als de waterpartij van de Rhener Laag gepasseerd is komen wij uit in Giessen. Hier stuiten wij op de eerste brandweerkazerne welke wij mogen vereren met een bezoekje. Dit gaat over de loop van de nachtmars een terugkerend ritueel worden en overal waar wij komen worden wij het aller aardigst behandeld. De keuzes zijn beperkter als vorig jaar evenals de zitplaatsen wat dan toch net even jammer is. Wij komen hier niet om te zitten maar om te lopen en zo gaat dit duo in gezwinde spoed op naar het sportveld van Angerlo. De provinciale weg verschaft ons de toegang tot Doesburg met haar oude stadscentrum. Het duister onttrekt veel moois aan ons zicht maar van wat er overblijft is zeker nog de moeite waard om te bezichtigen. Dan geeft de Ellecomsedijk de uitweg van deze stad en laten hier de IJssel achter om ons op te maken voor de Veluwezoom. De weg gaat net even anders dan de eerdere uitgave van deze tocht wat ik opmerkelijk vind.

Wij gaan nu richting Dieren en zien de dijk aan de overkant liggen waar het voorjaar moeizaam op gelopen is, ook andere delen van Arnhem – Winterswijk doemen op waaraan wij de stad herkennen. Met een mooie boog gaan wij richting Ellecom om even een teken van leven te geven bij de controlepost die weinig bied aan comfort en luxe. Dat is jammer want hierna komt het langste stuk zonder enige verzorging. De wandelcombinatie weet echter van geen wijken en zetten koers richting De Steeg welke wij van de zuidkant gaan benaderen. Op dit stuk wordt de nacht geruild voor de dag zodat er een horizon gaat ontstaan. Op de bosrand staan twee herten de wandelaars na te kijken die hun weg vervolgen over de dijk die de landerijen moet beschermen tegen de IJssel. Het plaatselijke kasteel staat niet op de route maar dat maakt de twee door slaap overmande wandelaars op dat moment niet uit. De snelheid gaat achteruit ondanks dat er wandelaars ingehaald worden kunnen we ons even niet optrekken aan dit gegeven. Het watersportdorp wordt verlaten om Rhenen aan te doen voor een beleefdheidsbezoek. De huizen aan de kant van de weg staan er duidelijk om zichtbaar te maken dat het hier goed toeven is, de ene mooier dan de ander. Met een kleine lus via Valkenberg, een statisch landhuis waar vrijwilligers van het Rode Kruis zich elk jaar in het zweet voor collecteren, mogen wij naar een grotere rustplaats. Hier krijgen we een overheerlijk broodje worst en zijn er genoeg bankjes, of minder wandelaars, om even te zitten. Als wij de kazerne verlaten is het contrast groot als de woonwijken worden doorkruist in vergelijking met het eerder aangedane.

Als we het dorp achter ons laten is het nog maar een klein stukje tot aan het startpunt maar hier heeft de parcoursbouwer het zo uitgemeten dat er toch nog een rustpost in ingecalculeerd is. Hier lopen wij bij toeval nog een Bussobabe tegen het lijf wat toch fijn is als je een bekende tegen komt. De laatste meters worden afgelegd en de nachtmars komt ten einde. Wanneer wij de school betreden is deze omgetoverd tot een ontbijtzaal en mogen wij op zachte bankjes plaatsnemen. De crisis heeft hier ook toegeslagen en de bolletjes worden gerantsoeneerd evenals de tafelzetting. Maar er is genoeg om de maag te vullen en dat is wat wij doen het aankomende half uur. Bij vertrek voor het stukje Posbank ontmoeten wij bij het ophalen van de routebeschrijving de marsleider van de N4D. Na het schudden van de handen vinden wij via de zijuitgang het restant van de route welke ons de andere kant opstuurt. Via Velp gaan wij nu eerst richting kasteel Biljoen dat statig aandoet in de volle zon die ons al de gehele dag vergezeld. Het spoor voor de zoveelste keer over om nu geconfronteerd met het sluitstuk van de dag. Tot onze verbazing lopen wij parallel aan De Muur, toppen wij net niet de Emma Piramide en zien wij ook niet de plek waar de wandeling naar genoemd is dat allemaal voor hardlopers die in geen velden of wegen te bekennen zijn. Kasteel Rosendael is gelukkig wel opgenomen in de omgang en kunnen wij via de bedriegertjes het bos achter ons laten. Met gemengde gevoelens over het sluitstuk gaan wij het laatste eind van de tour terug naar het beginpunt dat met een elastische liniaal is bemeten. De tijden kloppen soms niet met de afstanden en het zou ons niet verbazen wanneer er extra kilometers zijn afgelegd tijdens deze mars. Wanneer er wordt afgemeld is het contrast in beloning een op honderd, zo klein is mijn aandenken nog nooit geweest. Gelukkig zijn de opgedane ervaringen de grootste vergoeding en zo kunnen Wil en ik deze mars met een goed resultaat afsluiten.

@Herwin, geen kanon gehoord. Er is wel afgeteld en toen begon de achtervolging van de bluswagen. En inderdaad, deze tocht is een mooie aanrader! Volgend jaar ga ik het zilveren sterretje halen.

Yes Eduard + Herwin... we zullen tijd tekort komen op onze afdelingsvergadering .
Ik begin een soort voorleesmoeder te worden.
Moet eerst nog uitleggen aan de jongeren onder ons, wat de Posbank is

Die jeugd van tegenwoordig

Misschien niet alleen aan de jongeren, ik dacht eerst ook dat het een wandeling was die door de Postbank werd gesponsord en iemand gewoon een typefoutje had gemaakt.

http://www.nu.nl/binnenland/2923877/mas ... -velp.html

Volgens mij waren er meer mensen teleurgesteld over de beloning die ze kregen....

Dat vereist een grote medaillekast

En een stuk staalkabel als lint en een stevige rug.

Nu was het wel zo dat er vorig jaar enkele volwassenen bijna aan het huilen waren dat ze geen medaille kregen. Daar moest ik wel even aan terugdenken.