Laten we het maar niet gaan hebben over gas terugnemen....Ik heb mijn moeder heel hartelijk bedankt voor de grote pan goed gevulde en dikke snert die ze vrijdag had gemaakt! Wat heb ik daar een last van gehad in de 1e lus. En wat was ik blij dat ik weer in de sporthal was..wc!
Het was een leuke tocht met hoogte en dieptepunten.
Het begon al leuk met de oorkonde-uitreiking door Hennie Horst, de voorzitter en in het bijzijn van Karel Loohuis, burgermeester van Haaksbergen. Ipv bloemen kreeg ik een t-shirt van de vereniging met het nieuwe KM-logo erop
Bloemen vond ie niet handig omdat ik nog moest lopen
Daarna hebben we wat gedronken in de tent en zijn teruggelopen naar de sporthal waar de rest van de wandelaars binnenkwamen.
De eerste lus ging zoals altijd vrij snel. Eerst 4 km door Haaksbergen heen, waar het slechts bij enkele huisjes gezellig was. Helaas geen Brabantse taferelen hier. Eenmaal weer op het marktplein werd ik herkend en werd er door de omroepinstallatie geschald: Carola, dat meisje in t roze shirt daar heeft al 25 kennedymarsen in 4 jaar gelopen.
Dus iedereen kijken en gefeliciteerd roepen haha.
Daarna gingen we het donker in. We liepen aardig rustig aan, samen met Jan, Peter en Adrie. Bij de 1e rust bij de watermolen was het als vanouds gezellig. Hier kwam ik onze Griekse wandelvriend Kostas tegen. Hij liep ook voor t eerst een KM. Verder gelopen, maar het tempo ging steeds langzamer naarmate de krampen vorderde..
De 2e lus was koud. Het was erg donker en de wegen naar Rietmolen lang. Nog wel veel wandelaars onderweg, de meesten liepen 42. In Rietmolen heerlijk thee gedronken en weer terug naar Haaksbergen. Nu alleen met paps. Jan en Adrie waren m gesmeerd en Peter liep met Aria wat achter ons. Het werd langzaamaan licht in de lucht en door de vele mistbanken ook nog eens berekoud. Er was nog rust in een overdekte kapschuur. Gezellige muziek erbij..wel wat weinig bankjes maar we konden na een paar minuten toch zitten. Weer in de sporthal, ditmaal gekletst met Wil en Lieke (4D-forum) en schone sokken en shirt aangedaan. Ik had de hele tijd last van mn rug, maar ook anderen schenen dat te hebben. Heeft misschien aan de kou gelegen. Overdag was het gelukkig minder, slechts af en toe wat steken.
Eenmaal buiten was het goed licht en de zon al op. Geen echte zonsopkomst gezien helaas. Stukje Haaksbergen en de lange weg naar het Stepelerveld begon. Na nog wat boerenerven vonden we het tijd voor rust op een muurtje. 11 km was wel weer erg ver in 1x. Ondertussen belde ik nog met Jannie en Appie, die de 4e lus al in waren. Maar toen ik ophing gebeurde het: paps werd niet goed. Misselijk, duizelig. Hij trok helemaal wit weg en viel vlak daarna helemaal weg, met de ogen nog open. Zijn armen begonnen te shaken en hij reageerde niet meer op mij. Heel raar gezicht. Gelukkig kwamen net Hans, Henk en Richard er aan lopen en die bleven bij ons. Henk en ik hielden pa vast zodat ie niet van dat muurtje af zou donderen. Ik heb de centrale post gebeld en die zeiden: we zullen zo wel een bezemwagen sturen, we denken nog even of we er een ehbo-er bij meesturen
Het duurde een dikke 10 minuten voor die er was, en pa werd meegenomen. Ondertussen hadden we m al druivensuiker en zoute drop gegeven en hij was ook wel weer door de 'aanval' heen, maar voelde zich helemaal slap en was nog heel wit. Oververmoeidheid zal ook een rol hebben gespeeld, want hij was al vanaf 5.00 uur op vrijdags, en heeft smiddags wel in bed gelegen maar niet kunnen slapen. (spanning?) Verder zal het toch wel eten/drinken/zout tekort zijn geweest. Hij is net als mij: nooit honger/dorst terwijl je het echt nodig hebt en jezelf dus moet dwingen.
Met de mannen liep ik verder naar cafe de Buren in Boekelo, en na een bakje druiven en een drankje ging ik alleen verder. MP3-momentje.
Daarna nog een rust gehad bij een camping en vervolgens weer terug naar Haaksbergen.
In de sporthal aangekomen was het bijna half 2 alweer. En velen kwamen al binnen van de 4e lus. Ik ging bij Jack zitten, die al binnen was, Donny was al binnen, Hans kwam net binnen, evenals Marc, maar ook onze campingbuurtjes kwamen binnenlopen en mijn vader was er ook nog na 2 uur slapen in de auto. Zij gingen allemaal bij me zitten, ook Tanja kwam er nog even bij...En dat demotiveerde nogal. Ik had zo geen zin meer om verder te gaan. Het was zo gezellig hier
Maarja..na wat drinken en veel geklets en geouwehoer stuurden ze me toch echt weg. Marc grapte nog: ik denk dat ik eerder thuis ben als jij binnen. Ja inderdaad, na zijn smsje ontvangen te hebben dat ie thuis was
Ik ging weer alleen verder, ik had meer zin om muziek te luisteren dan in geklets van medewandelaars. Buiten kwam ik nog veel meer mensen tegen die binnenkwamen. Ik liep naar Buurse en daar was nog een rust. FF gekletst met Carla, de dochter van Donny, die ehbo-er was vandaag. Samen met Henk, Hans en een ander vrouwtje weer verder gegaan. Richard was op 62 km uitgevallen helaas (jullie kennen m wel, die km-loper met die zwarte baard). Op naar de geheime drankpost. Maar die was weer 6 km over heidepaadjes in de brandende zon verder. Foei wat was het hier warm! Bij de post was Jachtbitter en bier. Gelukkig ook gewoon cola
Onderweg werden we steeds voorbij gefietst door Ab schreurs en een andere man die de laatste lopers een beetje in de gaten hielden.
Vervolgens nog 3,5 km lopen en toen was ik weer in het centrum van Haaksbergen. Mijn ouders en de buurtjes zaten heerlijk op het terras. Mams was al een dikke 2 uur binnen van haar 21 km. Bij de laatste scan werd ik verwelkomd door Kostas, die m ook had uitgelopen. En toen naar binnen, het was kwart voor 6.
In de sporthal werd ik binnengeklapt en kreeg ik een bloemetje van binnenprater Dick omdat ik de allerlaatste deelneemster was. Onbewust. Maar toch wel weer leuk, kreeg ik toch mn bloemen
We moesten nog even wachten op de oorkonde. Ik kreeg mn medaille, jammer genoeg veranderen ze het systeem daar en kregen we er eentje uit de oude doos. Ik kreeg er 1 die ik voor de 3e keer ook al heb gehad..beetje jammer
Nog wat drinken en nog even Jan, Peter en Aria gefeliciteerd en toen gingen we maar naar huis, want de organisatie wilde graag alles opruimen en ook naar huis. Begrijpelijk, het was ook al na 6en en de sporthal was bijna leeg.
Ja ik heb weer een fijne tocht gehad. Veel bekenden gezien en weer veel mensen leren kennen. Gelukkig heeft die foto de krant niet gehaald. Wel de internetsite van tctubantia. Later is er nog een stukje geschreven over de KM, waar ook onze namen in staan. Wellicht komt dat stukje er morgen nog in. We zullen zien. Maar ook die staat weer vol fouten (Haaksbergse Carola en 26e KM ipv 28e)