Walkers4Walkers.nl

Heel erg goed van je Martijn! Zo'n beslissing is niet makkelijk en iedereen zegt altijd 'doorgaan en afzien' maar ik ben het daar inmiddels niet meer mee eens. En er komen nog zoveel KM-en waar je aan mee kunt doen.

Martijn, ook al heb ben je gestopt is ook deze tocht er eentje die je op je ervaringenlijstje kan zetten. Uitvallen hoeft geen schande te zijn. Zo ben ik met een tenniselleboog doorgegaan tijdens de zeer natte Kennedymars over de Afsluitdijk. Zoals je misschien weet inmiddels ben ik met het wandelen erg afhankelijk van mijn armen omdat ik ongemotoriseerd rolstoelgebruiker ben. Afijn, de beslissing om door te gaan toen is mij duur komen te staan. Die elleboog blijft een zwakke plek. Geleerd door deze domme ervaring heb ik dit jaar weinig gewandeld omdat de elleboog geregeld opspeelde. Soms is gewoon zeggen dat je er mee stopt echt wijzer dan doorlopen.

Wijze woorden Fons.
Wist niet dat je tijdens de Dijk je grenzen te ver had gelegd v.w.b. je elleboog.
Vorige week tijdens het loopie over de Dijk hebben we het er nog wel over gehad dat je op de camping heel lang hebt gezeten omdat je zo door en door koud was. Je zei toen ook: als ik niet warm wordt dan stop ik ermee maar je had toen dus beter kunnen stoppen vanwege je elleboog. Maar gedane zaken nemen geen keer en de herinnering blijft, voor eeuwig

Iedere wandelaar valt wel een keer uit. Soms wil het even niet en dan moet je zo sterk zijn om je verstand te gebruiken (soms heel moeilijk ). Volgende keer gaat het vast lukken

Bedankt voor alle bemoedigende woorden :-)

Het was met mijn uitrusting en net aan training in deze regen geen moeilijke keuze. Bikkelen is leuk maar blessures ben ik door schade en schande ook beducht voor. Niets zo frustrerend als graag willen maar rust moet houden. Jammer dat er zoveel anderen ook zijn gestopt. En super van de gene die het wel hebben gehaald èn alle vrijwilligers!!

Naast kilometers maken ga ik morgen naar Zwerfkei. Tijd voor oa. nieuwe schoenen en sokken. Oude schoenen lopen lekker maar zijn eigenlijk versleten. Ik heb erg brede voeten en loop al jaren lekker op Meindl bergschoenen. Wil graag Meindl Burgos in extra breed passen. A/B schoenen met gore-tex, wat ik hier op het forum lees zou dat geschikt moeten zijn. En dan gaan we er een volgende keer weer voor :-)

En nogmaals kudos voor de organisatie en uitlopers!

Wat ben ik achteraf blij dat ik deze heb geskipt..

Veel respect voor de mensen die het hier wel geprobeert hebben, of je het nu tot het einde hebt volbracht of niet.

Bertus heeft afgelopen weekend in Melderslo de Kennedymars gelopen. En wat nog niet eerder gebeurde, gebeurde hier, 80 km in de regen lopen. Geen pretje was dat. Niet voor de lopers, niet voor de vrijwilligers, maar ook niet voor de inhoud van de verschillende rugzakken. Zo hoorde Bertus lopers klagen dat hun wandelboekjes helemaal bedorven waren door het water. Bertus had van te voren alles goed ingepakt, en had daar dan ook geen last van. Wel heeft hij het zekere voor het onzekere genomen en deze keer zijn camera na de start goed ingepakt in de rugzak laten zitten. Dit album heet dan ook "Melderslo, Kennedymars wachten op de start" : http://www.mijnalbum.nl/Album=MOD4OWR8

En dan toch nog gewoon even 44 foto's maken.

Hij geeft mij graag wat extra keuze voor het album

Fons! Leuke foto van jou!

Cornelia en vele anderen, ik zal het verhaal van De Dijk één keer eerlijk vertellen.
De eerste keer op de camping had ik het koud, was ik nat en had ik al problemen met mijn elleboog. Echter omdat ik iets met de Afsluitdijk heb (heb de eerste 12 jaren van mijn leven in Westerland op Wieringen gewoond) was opgeven geen optie. Ik wandelde samen met Mike op en dat heeft mij tot Zurich gebracht en daar had ik het nog steeds koud. Daar heb ik mijn elleboog laten masseren en tapen. En zo ben ik op de terugweg gegaan, omdat ik niet bezig was met opletten en me helemaal ruk voelde in het donker nam ik bij Zurich nog de afslag richting snelweg. Daar kwam ik achter toen ik al bijna beneden was, en het is gelukkig goed afgelopen omdat er op dat uur geen auto de oprit van de snelweg nam.
Terug op het fietspad ben ik vaart gaan maken omdat ik echt alleen maar koud was, en gewoon niet warm werd. Had geen natte kleren aan, maar was na de hoosbui van Hippo naar de camping gewoon niet meer warm geworden. Ergens vaag heb ik nog de ME-busjes heen en weer zien gaan naar Haren en terug, maar dat heb ik nauwelijks mee gekregen. Bij de tweede keer op de camping had ik me inderdaad bedacht te stoppen als ik niet warm werd. De broodjes ei en de koffie waren werkelijk de redding en pas toen ik weer letterlijk rondhobbelde door de kantine van de camping was het oké. De elleboog was toch al kapot, dus daarvoor hoefde ik niet meer te stoppen. Toen ik van de camping kwam begon de zon ook te schijnen, en daarna werd het nog plezierig op de terugweg. De jas kon uit, en ik kon ook nog lachen. En zo kwam ik moe maar voldaan weer terug in Hippo.
Afijn, het was toen mijn vijfde Kennedymars en ik had nog niet de ervaring die ik nu heb. Nu wijzer en ouder geworden, en ook mede door deze ervaring, weet ik dat stoppen geen schande is. Stoppen is ook goed voor jezelf zorgen en daar is vaak meer lef voor nodig dan alleen maar doorgaan over de grens heen. Ondanks dat ik achteraf bekeken had moeten stoppen bij de eerste campingrust heb ik geen spijt dat ik door gegaan ben. Het heeft zo moeten zijn. De broodjes eitjes en de hamburger+ van AGS waren top. En ik heb daar op die Dijk veel nieuwe mensen leren kennen. Het was een KM die echt een plaats in de geschiedenisboeken verdient.

Dus ja, zo was mijn '80 van De Dijk' En ja de foto van Bertus is top. En de KM van Melderslo heb ik dus zo kunnen doen omdat het ondanks het water niet koud was, en ik geen problemen heb gehad met de ellebogen van het lijf. Een betere handbike doet ook wonderen overigens.

Ik wist niet meer zeker of je voor de 1ste of 2de keer bij de camping kwam (niet alleen de wandelaars moesten wakker blijven maar ook de verzorgers waren al uren in touw en dus ook vermoeid).
Het was dus de 2de keer.
Ik weet wel dat je op een gegeven moment rond hobbelde en weer wat praatjes kreeg en door gegaan bent.
Em je hebt gelijk dat deze ervaring voor degene die er bij waren de geschiedenis boeken in moet.
We kwamen vanmiddag bij het opschonen van de boekenkast nog een krantenartikeltje tegen dat Bill bezig was met het organiseren van deze monstertocht en reeds 10 voorinschrijvingen had

Ja, het was de tweede keer op de camping, ik heb 4 broodjes gebakken ei en 3 koppen koffie met heel veel suiker gekregen. En ook nog wat groente en fruit gesnaaid. Ik had het gevoel te zijn uitgehongerd. Ik was één van de inschrijvers die uiteindelijk op de reservelijst stond. Ik kende Bill niet, maar zomaar even op advies van een paar malle wandelaars contact opgenomen met Bill.