Walkers4Walkers.nl

Das balen voor der, wel knap dat ze naar de lichaam luistert.

Sjammer, maar wijs besluit.

Even een verslag van de vreemdste KM die ik tot nu toe gestart ben. Ook omdat ik er pas 2 dagen van te voren achter kwam dat ik geen 20 uur, maar slechts 18,5 uur voor deze KM zou krijgen.
Overigens werd dat later wat verzacht (toen ik meldde dat ik, als ik dat geweten had wrs niet had ingeschreven omdat ik tegenwoordig tussen de 19-20 uur nodig heb) met de mededeling dat we "rustig" aan konden doen: we mochten tot 0:00 uur binnen komen.

Ik kan er omheen l*llen of recht-toe-recht-aan: als ik de kans krijg gaat deze opnieuw op de agenda! Maar dan wil ik wel een wandelmaatje mee!

Misschien niet als KM, maar ze hebben daar afstanden genoeg (10-15-20-25-30-40-50 en 80!!!) Ondergrond is verhard, ze noemen het wel rolstoelproof, maar dat zou ik met een handvol zout nemen: totaal onverwacht de nodige km'r aan kinderkoppjes, klinkers, grint-kiezelpaden gehad. Maar inderdaad heel veel asfalt!
En lekkere lange wegen waar ik heel ver weg kon kijken: ja zeker een echte polderwandeltocht, zoals de organisator me zaterdagochtend om 4.30 uur enthousiast vertelde. En enthousiast bleef hij, de hele dag lang, net als de andere vrijwilligers en verzorgers. Voordat we om 5 uur mogen starten word er even verteld dat we de eerste lus (30 km) alleen wagenrusten hebben met drinken en wellicht wat fruit. Na die 30 km lus komen we terug op de startlocatie (een cafe midden in Rilland) waar we bij onze tas kunnen (de mijne laat ik dus mooi in de auto voor de deur liggen).
Vanaf dat rustpunt hoeven we alleen onze rode KM-kaart te laten zien en er is eten en drinken voor ons: hij vergeet alleen te vertellen wat voor eten en drinken, maar daar kwam ikzelf snel genoeg achter (koffie, thee, broodje kroket/frikandel, eigengemaakte soep, broodjes ham.kaas noem maar op en het kan).

Om klokslag 5 mogen we los: 19 mannen en vrouwen, net als vorig jaar. En de auto zien we de eerste kilometers regelmatig langskomen. Ik had vrijdagavond al tegen Jos (Bosso) gezegd dat ik mijn twijfels had over deze KM, de Brocken Aufstieg van 2 weken geleden ging niet zo goed en de naweeën voor met name de knieën hebben zeker 8-9 dagen geduurd en dat is voor mijn doen ongehoord lang. Voeg daarbij dat ik net een kano-avond-vierdaagse achter de rug had met als gevolg korte nachten en drukke lange dagen en je begrijpt dat de start niet optimaal was.
Maar ik had ingeschreven voor de KM, dus daar ging ik ook mee beginnen!

Ik ben gestart op de vifefingerswandelschoenen, even kijken hoelang dat goed zou gaan (bij de Brocken de eerste 37 km van de zaterdag). Nu gaan ze echter al na 10 km in de tas, om er niet meer uit te komen: een krampteen aan de linkervoet (die overigens in de Brooks hardloopschoen ook niet over ging) blijft me zeker 25 km storen. Ondertussen is de kopgroep al uit het zicht verdwenen. Een 2e groep zie ik in de verte nog lopen (dat is het voordeel van poldertochten: je kunt zo lekker ver weg kijken naar velden/water en lucht.....heerlijk) en bovendien is er uitstekend gepijld, ook later op de dag als de verschillende afstanden stukjes samen lopen en weer uit elkaar gaan. Het parkoers is inderdaad polder: hier en daar wel wat bossages, maar verder niet echt bossen. Onderlangs de dijk, bovenop de dijk, schitterende vergezichten en goed, nee prima, wandelweer: wolken en zon een graad of 20.
In de achterhoede lopen ben ik wel gewend en in het begin had ik een man/vrouw of 12 voor me zitten en nog 2 groepjes ergens verder achter me. Het tempo viel me niet tegen: ik zat toch ondanks krampteen en zeurende knie toch nog steeds op 5,5-6 km per uur. Bij de eerste doorkomst langs de caravan (langs het spuikanaal op ongeveer 25 km) hoorde ik dat de eerste lopers al een uur weg waren (waaronder Marc -de spier). Op dat punt ging het lopen nog wel goed, maar begonnen de twijfels over ee goede afloop al de kop op de stekene: ik merkte dat ik verkeerd begon te lopen en dat ik last van de rug kreeg. Dus snel door naar de startlocatie voor A. een wat langere rust en B. een wissel van Rugzak naar Heuptas. Per slot was de verzorging prima, dus alleen het hoogst noodzakeleijk (verse sokken, wat EHBB zaken, een broodje + snelle jelle en een flesje water).

Eenmaal op pad leek het goed te gaan, maar op de rust van 38,6 km wist ik het eigenlijk al: het tempo ging er steeds verder uit (8.6 km in 1 uur 3 kwartier), de hele rug begon te verkrampen en de rechterknie kreeg vervelende neigingen. Besloten om nog één etappe te doen (voor de 2e keer naar de caravan aan het spuikanaal) en dan daar beslissen of het nog 1 etappe werd of vandaar de korste route naar de finish. Het voordeel van de 2e grote lus (had ik al op de kaart gezien) was dat het eigenlijk een ovaal om Rilland was, waarbij vanaf elke rustpost wel een afstand de kortste weg terug naar Rilland had. En hoewel mij meerdere malen verteld was dat ik direct opgehaald/meegenomen wers als ik eruit stapte, ben ik net eigenwijs genoeg om op eigen benen de finish te willen bereiken. De etappe naar het spuikanaal van ongeveer 7 km kostte me bijna 1,5 uur. Dus daar besloten om nog te rusten en daarna terug te lopen naar de finish.

Ik vond het wel jammer: de etappe naar de volgende rust was bijna net zo lang en dan zou ik bij de Westerschelde zijn en die had ik nog niet gezien vandaag. Achteraf was het goed dat ik vanaf de caravan terug ben gegaan: over deze kleine 5 km heb ik 5 kwartier gedaan, ik kon echt niet sneller. Zelfs niet met muziek op mijn hoofd. En ik was eigenlijk bang dat ik al te ver gegaan was.

Me netjes afgemeld en een stempelkaart in het boekje gelgd. Toch nog 50 km weggewandeld en als het tempo wel vastgehouden had kunnen worden en zonder de knie-rug problemen had ik het wrs ook nog voor het donker gered. Maar helaas: geen 18e KM, maar wel genoten van de goede bepijling, verzorging en landschap. Maar ja....ik houd nu eenmaal van uitzicht en loop ook graag overdag zodat ik alles kan zien.

Vandaar ook mijn begin tekst: de Scheldewandeltochten zijn voor herhaling vatbaar: goede organisatie, goede verzorging, leuke, lieve enthousiaste vrijwilligers (de EHBO vond het spijtig dat ze me niet kon helpen: met een versleten knie kon zij helaas ook niets). Ik weet niet hoeveel lopers ze in het totaal gehad hebben, maar het kan altijd meer.

Dus tenzij je een hekel hebt aan poldertochten zeg ik: ga een keer die kant op als je een mooie tocht wilt lopen.

P.S. Toen ik zaterdagavond thuis was, liep ik nog steeds niet jofel. Nu, op zondagavond, loop ik weer normaal en is de rechterknie weer even dun (dik dus) als normaal en niet pijnlijker dan anders. En steeds de gedachte de kop op....wat als ik nu toch doorgegaan was? ala5huizen? van post naar post....zou ik dan.... Maar dat heeft geen zin. Zoals ik al SMSte: het lijf heeft gesproken en de geest heeft er zich, op dat ogenblik, bij neergelegd. Tot Nijmegen even alleen een paar korte tochten. Want die slijtageslag wil ik toch wel graag uitlopen.

Chapeau voor je besluit om te stoppen.
Geef je lichaam goed rust om straks fris en fruitig in Nijmegen aan de start te verschijnen.

Mooi verslag, jammer dat je "maar" 50km gelopen hebt

Nu Tigelu gesproken heeft, zal ik ook m'n zegje doen. Als eerste van mijn geen slecht woord over de organisatie en/of de verzorging, dit is in Rilland goed geregeld. Maar....... na 40 jaar ken ik de Zeeuwse polders wel zo'n beetje, en dus ook de polders rond Rilland. Daar komt bij dat dit redelijk moderne polders zijn, dus alleen kaarsrechte wegen. Goed, hier en daar een knikje en na 3 kwartier op dezelfde weg te hebben gewandeld een serieuze bocht. Echt hoor, als je ervan houd is het prachtig, zo niet terminaal saai. Voor mijn gevoel was het dan ook uitermate terminaal saai.
Net als Tina heb ik wat schade opgelopen tijdens de laatste Brockenaufstieg, en liep ook niet zo lekker. Had me met goede moed ingeschreven voor de 50 km. De eerste 16 km. gingen nog prima, maar daarna steeds meer last van branderige voeten en een 'zeurende' onderrug. Toen gingen we buitendijks vlak bij de grens langs de Westerschelde, en zag ik in de verte het industriegebied van Vlissingen liggen. beetje zoeken voor me, en ik had de kerktorentjes bij mij in de omgeving ook al in 't vizier. Het enige wat me nog kon bekoren was het Nauw van Bath waar ik op dat moment was. Spectaculair om de grote schepen van en naar Antwerpen hier een haakse bocht te zien maken. (Het gaat hier ook wel eens fout tot zeer fout).
Moe, branderige voeten, pijnlijke onderrug en het gevoel dat ik toch echt vlak bij het 20 km. rustpunt moest zijn zag ik alleen maar wandelaars op het buitendijkse fietspad. Ik ben maar eens op een paaltje gaan zitten om wat te eten en drinken. Nadat ik weer verder ging, was het nog een kleine kilometer naar de rustpost. Deze was aan de binnenkant van de dijk, waarna men weer terug moest naar de buitenkant. Okee, kan gebeuren. Maar op deze rustpost zaten weer vlak bij Rilland. Kan ook niet anders, wat bij Rilland is Zuid-Beveland op z'n smalst. Ik heb hier bijna een uur gezeten om m'n zegeningen te overdenken, en wat met Tina te SMSen. Die liep toen ook al niet zo lekker meer.
Op deze 20 km. post heb ik maar besloten om dan maar de 25 km te doen. Doe ik tenminste nog wat. Vol goede moed weer verder gewandeld tot het eerste kruispunt. Wat blijkt? De 25 km. gaat vanaf dit kruispunt naar het bedrijven terrein van Rilland, en zo weer terug het dorp in. Ik ben dat bedrijventerrein de laatste 40 jaar al duizenden keren voorbij gereden over de A58, moet ik er dan ook nog eens doorheen wandelen? NEE DUS!!! Gelijk linksaf geslagen en direct het dorp weer in om me in het café af te melden.

Op het terras nog met Tina gebeld, die liet me weten ook zo snel mogelijk naar binnen te komen. Nog wat met een paar bekenden zitten löllen, bij de motorzaak buiten net Rilland langs geweest, boodschappen gedaan en naar huis. Ik had het helemaal gehad op dat moment. Tina wou vanuit Rilland eerst nog gelijk naar huis, maar heb haar toch aangeraden om nog even langs te komen. Kon ze tenminste nog douchen en eten voor ze weer op huis aanging.

Al met al, een goed georganiseerde wandeltocht met diverse afstanden, maar de polders bij mij in de buurt zijn me toch veel mooier om te wandelen. Laat je hierdoor niet tegenhouden om volgend jaar hier zelf ook mee te doen Voor de Kennedymars deelnemers zijn de consumpties onderweg gratis. Voor de wandelaars van alle andere (lees kortere) afstanden, die betalen 1 pleuro per consumptie op de rustposten. Koffie, thee frisdrank, broodjes worst/kroket/frikandel e.d.

Bedankt voor de verslagen. Tina,jammer dat je 18e niet gelukt is, maar een wijs besluit.

Bosso, je moet nog wel wat doortrainen voor Nijmegen hoor! Maar kan me voorstellen dat die polders je opbreken. Dasr ben ik ook niet echt fan van, uitzondering daar gelaten.

Leuke verslagen. Jammer dat jullie allebei nog last hadden van de brockenaufstieg en dat het niet lukte. Op naar Nijmegen!

Beiden bedankt voor de verslagen.
Zo te lezen een aanrader voor liefhebbers van lange polderwegen.

Jammer Jos, dat het niet gelukt is. Maar soms heb je je dag niet

Je moet inderdaad redelijk masochistisch zijn om deze te lopen, maar hij kan nu van het lijstje af. Klaar met Zeeland....

Da's er eentje voor mij: minder kans dus dat ik uit de bocht vlieg...

Om jullie er een beeld bij te geven:

Twee slakken waren al sinds jaren
op weg van Groningen naar Haren.
Tenslotte kwam geheel ontdaan
de oudste aan het eindpunt aan,
Hij slikte en sprak diep bewogen:
'Mijn broer is uit de bocht gevlogen.'
Kees Stip

klinkt wel een beetje als van z tot z. Wie weet, ik zal hem toch eens in de gaten gaan houden.

Volgend jaar, rond dezelfde tijd zal ie vast wel weer georganiseerd worden. Alleen voor de verstokte liefhebbers/lefhebbers van terminaal saaie/rechte polderwegen natuurlijk.