Het was een mooie en leuke tocht.
De heen reis was al een avontuur op zich.
Met de bus naar Beverwijk, trein naar castricum overstappen en trein naar Den Helder was de planning. Niet dus.
De trein naar Castricum ging niet dus naar Uitgeest daar overstappen naar Castricum, weer overstappen voor de trein Naar Den Helder.
Heeft die trein ook nog eens probleemen met de deuren dus stond ie lang stil ach ja ik was vroeg.
In Den Helder aangekomen, kwam Trudy (truitje) met Bertus ook de trein uit, en liepen samen het station uit waar we Hans al zagen aan komen. Maar Trudy en Bertus gingen eerst nog even naar de Mac, logisch want ze waren lang ondereweg geweest, dus ging ik alleen met Hans naar de start toe.
Bij de start aangekomen, aangemeld (startnummer 17), bijgepraat met de jongens en een beetje discussieren waar de tassen zouden moeten komen (was een beetje verwarring over onderling) en mijn spullen vast klaar gezocht.
Ondertussen werd het al wat drukker, Trudy en Bertus waren er begevenmoment ook bij en Trudy had gelijk een mooi plaatje voor haar nieuwe camera te testen: Zonsondergang.
Nadat iedereen zich had aangemeld, bij gepraat en noem maar op begon Bart met zijn praatje alvoorens we onderweg gingen voor de eerste lus ik heb de gehele tocht met bill, twee anderen en Bertus (was altijd in de buurt van ons) gelopen.
Die ging eigenlijk best vlot voor ik het wist zaten we in Julianadorp, de wagen rust (we hadden er 1 in die ronde al had Bill er best 2 gewild
)en weer bij de start.
Het was best warm (hoge luchtvochtigheid) dus had ik mijn tas afgedaan en alleen mijn Camelbak mee voor de 2e ronde.
Die ging door het duinen, waar je niets zag en er toch weer mensen waren die geen zaklamp mee haden en die verkeerd liepen ("had geen internet dus wist niet dat ik een zaklamp mee moest" moperde 1 tijdens de wagenrust). Heuveltje op waar Marcel (die een dubbeltje deed) ons voorbij kwam racen, over strand waar het net de wisseling tussen vloed en eb was en je dus lekker wegzakt. De elle lange dijk op opweg naar de haven en weer naar de rust klaarmakwen voor ronde 3.
En Trudy was ook nogsteeds wakker, zelfs na dat ze door meerderen gezegt was naar bed te gaan
.
Het ging wel lekker halve wege een beetje kniepijn maar waneer nou niet en 1 klein kapot getrapte blaar waar ik toch geen last van had.
Pauze je kent 't wel, wat eten, drinken, kletsen, smarties enz.
Op naar ronde 3 met deze had ik wel een beetje moetje maar dat was vooral mental en niets echt noemenswaardig gewwon de enne voet voor de andere blijven zetten.
Kwamen we bij de 2e wagenrust Rob tegen (die zo verstandig was maar even geen dubbeltje te doen maar de 40 liep)
Deze lus was eigenlijk een beetje de Napoleontocht omgekeerd.
Weer bij de start aangekomen, had ik mijn Camelbak weer bij getankt ik weet niet wat er met dat ding loos was maar elke keer als ik bukte kwam er een loot water uit en elke keer van een andere plek (althans dat denken ik en Trudy die er wel een pluspunt in zag "als je het warm hebt buk je een krijg je water in je nek"
)
Trudy kwam met de medeling dat het wel eens kon gaan regenen in de 4e lus dus had ik toch maar weer mijn camelbak in mijn tas gepropt om de laatste 20 te lopen waar we zowat de gehele tijd een beetje gespetter hadden.
De laatste ronde vond ik eigenlijk het mooist, we gingen het meest door de stad en niet zoveel meer techt toe recht aan al kwamen we op punten die we al eerder op de dag hadden gelopen das was het gelijk van " he vanochtend liepen we zo", zaten we bij de wagenrust waar Bill toch wel zijn biertje een beetje miste maar ach die kreeg hij dan weer bij de Waterhoen op het Marineterein eerst nog even een stukkie bos door.
Bij de Waterhoen aangekomen pauze en klaarmaken voor het allerlaatste stuk waar het toen serieus begon te regenen en ik toch wel blij was dat ik mijn tas mee had en mijn regenpak aan kon.
E weer verder op weg naar de Finish. Het terein af, moesten we nog een tijdje wachten ook omdat de brug open stond "duurt nog wel effe"
, toen die weer dicht ging liepen we rustig door, ik melde ons viertjes nog af bij de wachtpost en een klein sprintje (was wel even lekker) om de anderen weer in te halen de laatste 2 km naar de finish.
Bij de finish aangekomen liep ik eigenlijk wel lekker het leek of toen pas al die smarties begonnen te werken.
Maar ik had het gehaalt en het was een top tocht.
Hans bedankt voor de lift heen en terug, Bart en de rest van de wsv het was een goede roete (al kan het strand gedeelte wat korter), op 1 pijltje na (in het bos ondbrak er 1) goed gepijlt en top verzorging, Trudy het was echt fijn om jouw iedere keer te zien en heeft me na lus 3 uit mijn mentale dipje geholpen, maar ga volgende keer toch gewoon een paar uurtjes plat joh.
De andere wandelaars gefeliciteerd met uitlopen en Rob een goede beslissing om geen "Dubbeltje" te doen.