Yes, ik heb de KM uitgelopen, zonder scheenbeenproblemen.
Ik ging redelijk gespannen naar deze kennedy toe. Ik had al betaald dus ik had mezelf beloofd te stoppen zo gauw ik wat voelde. Want als het weer opspeelde kon ik weer van voren af aan beginnen en zou ik zeker tijdens de Trailwalk ook last krijgen.
In Zwolle begon de gezelligheid al, in de coupe waar ik in de trein stapte zaten al Berend, Trudy, Marc en Dagmar. Op station Steenwijk troffen we Rumi, Gon en Henk Bartelds. De 2e taxironde werden we afgeleverd bij het sportpark en daar trof ik nog veel meer bekenden. W4w-ers, Bekende KM-lopers, Jannie, Appie, Jaap de Jong, en nog wat mensen uit Tukkerland. De tijd vloog toen ik met de meesten een praatje maakte. Maar ik moest me nog omkleden dus dat eerst maar gedaan. Iets na 10en vertrokken we met zn allen. Maar niet voordat er een groepsfoto gemaakt werd. Bernard had geen zin dus was gauw naar de andere kant van het veld gevlucht
Het eerste lusje ging lekker. Er zaten nu in elke lus 2 wagenrusten (eerst was dat 1 op de 1e 40 km) dus na elke 7 km kon je wat eten en drinken (zolang je niet helemaal in de achterhoede zat, bleek later)
De 2e lus naar Giethoorn was de vervelendste. Veel lange wegen en ontzettend koud. Maar Giethoorn en de vuurkorf/rust erna maakten veel goed. De weg terug verliep in het opkomende zonnetje. Warm was het nog steeds niet, en door de kou werden de spiertjes al aardig stram. Ook kreeg ik al last van mijn voeten, ik liep alsof er enorme joekels van blaren onderzaten. Bleek gelukkig niet zo te zijn, maar ik heb wel opnieuw tape erop gedaan, andere gevoelige plekken ook voorzien en schone sokken aangedaan.
Tina bleek uitgevallen te zijn..jammer! De rest liep nog, en ook aardig bij elkaar in de buurt.
De 3e lus was een mooie, behalve het 3x rechtsaf stukje om door Eesveen te komen.
Het opstarten ging steeds moeizamer. Nog steeds liepen we als Trail-team bij elkaar. Op de terugweg konden Berend en Trudy de verleiding van de Mac niet weerstaan en gingen shakes halen. Ik had geen puf om om te lopen, maar ze waren zo lief er 1 voor me mee te nemen!!
Toen we uit de 3e lus kwamen belde Jannie me op om te zeggen dat zij al in de auto zaten..! Op datzelfde moment reden ze ook voorbij. Ze zijn nog even gestopt om afscheid te nemen van ons, en zo konden ze gelijk een mooie groepsfoto maken van ons 4en. We liepen immers voor het eerst met zn 4en!
En toen zaten we weer in de sportkantine. Veel mensen kwamen binnen om zich af te melden, en wij moesten er nog 20. Na een hele tijd gekletst te hebben met plaatsgenoot Jack, werd het voor ons tijd om aan de laatste 20 te beginnen. Weer een hele mooie lus, maar het duurde ontzettend lang want het tempo was enorm geslonken. De laatste 10 km begon echter mijn rechtervoet ook nog eens vervelend te doen. Precies in de bocht van de enkel naar de voet werd het helemaal stijf en kon ik mijn voet amper bewegen als ik zat. Tijdens het lopen verdoofde het weer en ging het beter…
Waarschijnlijk heb ik vandaag onbewust anders gelopen om mijn linkerscheenbeen te ontzien. Hierdoor heb ik geen scheenbeen klachten gekregen, maar deden andere onderdelen van mijn onderstel wel zeer..
Om 5 uur waren we dan eindelijk binnen. We kregen een hele mooie herinnering. We werden om half 6 naar het station gebracht en om half 8 was ik weer thuis.
Blij dat ik deze uitgelopen had, want nu heb ik weer vertrouwen in mijn lichaam en dus in de Trailwalk!!
Alle wandelmaatjes: bedankt! En ook de smsjes waren weer erg leuk om te ontvangen!