Walkers4Walkers.nl

Klinkt erg goed Bosso. Ik hou deze in mijn achterhoofd. Stel je voor dat de Jezushummer volgend voorjaar weer door de APK komt... dan zou ik deze tocht kunnen inplannen.

Belofte maakt schuld, en jullie zitten nu al 2 weken op mij te wachten dus hier komt ie dan.

De 2 Tagemarsch Fulda 2008.

Het begon al met gedonder aan mijn auto, de airco doet het niet meer. Nou is dit nog wel te overleven, maar de aanjager verrot het ook al. Gelukkig heeft het rotding ook arko, (alle ramen kunnen open), en met een gangetje van 140 km/h heb ik toch nog frisse lucht in het hok.

Vrijdag middag ben ik om half 2 van huis gereden, en via Antwerpen, de Boudewijnweg, en een stukje Nederlands Limboland naar Aachen gereden. Ruim voor de NL. grens viel het me al op dat de parkeerplaatsen langs de weg volstonden met vrachtwagens, en ik vermoede een hoop ellende in Duitsland. Gelukkig viel dit hard mee, De Duitsers hadden een nationale feestdag (samenvoegening van O.&W. Duitsland) en dan mogen er geen vrachtwagens over de snelwegen. Dat was dus een mazzeltje, dan kon ik lekker doorrijden.
'sAvonds tegen 9 uur was ik in Fulda, terwijl ik op Jens stond te wachten heb ik mezelf maar een biertje gegund. Prima bier van de lokale brouwerij Hochstift. Een beetje bitter zoals een pils hoort te zijn (denk aan grolsch).

Jens en zijn vriendin, zij was er niet bij in Fulda. (foto van Marja)


Omdat ik net te laat was voor de inschrijving, zijn Jens en ik na nog een pils naar de slaapzaal in Johannesberg gegaan, waar Loes en jeroen ook al waren. Het werd die vrijdag avond niet vroeg te bed.

Zaterdag ochtend eerst maar eens ingeschreven, met alles erop en eraan. Dat wil zeggen inclusief bustransfer, ontbijt en slaapgelegenheid. Het onbijt gebeurt in de startzaal en is goede verzorgd, broodjes, koffie, thee, melk en diverse soorten hartig en zoet beleg.
De eerste dag start de 42km. aan de andere kant van Fulda, vandaar de bustransfer. Dit is een ritje van ong. een kwartier, en dan worden we vrijgelaten. Onderweg waren er nog enkele wandelaars bijzonder geïntereseerd in de DoTo, en die hebben we dan ook van de nodige info voorzien.
Van de eerste dag heb ik helaas weinig foto's, het was nogal mistig, koud en om 10.00 begon het nog te regenen ook. Het parcours is prachtig. gelijk nadat we de bus uitgestapt waren kregen we al een lekker pukkeltje om op te warmen.
Na +/- een uur hadden we de eerste rustpost al, deze was aan het begin of einde ('t is maar hoe je het ziet) van een vervallen spoorlijn die nu als wandel/fietspad gebruikt wordt. Op alle halteplaatsen stonden de plaatsnamen nog aangegeven! Aan het einde van de spoorlijn was de 2e rustpost, en tijdens de hele wandeling kom je op +/- elke 6 km. wel langs een post, keurig verdeeld dus.
Onderweg wees Jens me op een houten ladder die onder een snelweg viaduct hing, dit had iets met de pelgrimsweg naar Santiago de Compostella te maken, maar wat het precies inhield wist ook niemand te vertellen. Gedurende het hele weekeinde kom je wel vaker pelgrimsdingen tegen zoals bijv. het Pilgerwood.



Duits gevoel voor humor.

Ik dacht eerst dit dit een geintje was, maar dit bedrijf betsaat dus echt. Zou het in de verte familie kunnen zijn van ene George W.?


Vergezicht op Fulda.


Watermolen vlak voordat we Fulda weer ingaan.

De laatste rustpost is bij een oudmariniers club. Toch appart om zover van de zee de marine tegen te komen. Voor de marine liefhebbers een paar foto's


Links een schroef van een mijnenveger of legger (mij niet helemaal duidelijk) die de oorlog niet overleefd heeft. Rechts een moderne torpedo van RVS. Waarom ze RVS gebruiken weet ik ook niet, die dingen zijn er toch om vernietigd te worden?


Mijn uit de 1e wereldoorlog.



Al met al hadden we vandaag een toch een mooie wandeldag. Onderweg kwamen we regelmatig een groep oude legermaten van Jens tegen, die mij tot knuffelhollander benoemden. Waar die jongens hun eigen rustposten hadden werden wij ook uitgenodigt, mee drinken en eten was bijna verplicht.


Als mijn opa's en oma's dit wisten.......ik weet 't niet

Zicht op zondag, dan komen we hierboven langs.

"sAvonds zijn we met z'n vieren lekker in Fulda bij een pizzeria gaan eten, daar had ik even een vervelend moment. Bijna de hele pizza (Calzone) binnen werd ik weer eens misselijk. Ik ben gelijk op de grond gaan liggen, om maar niet helemaal van m'n stokje te gaan, en na een glas cola was er niks meer aan de hand. De rest van de pizza heb ik ook nog naar binnen gewerkt.

De 2e nacht in de slaapzaal. Net zoals de eerste nacht was het nogal rumoerig. Dit kwam door een snurkende kerel, die al in het voorpoortaal was gaan slapen! Hij wist het dus van zichzelf, maar snurken dat ie deed, of er een wilde beer rondsjokte!

De 2e dag begint gewoon aan de startzaal, en om half 8 waren we weer op pad. De eerste dag ging de route vooral ten oosten en zuiden van Fulda, de 2e dag gaat het naar het westen/ noordwesten van de stad. wederom schitterende parcoursen door veel natuur, en stille dorpjes. Vreemd genoeg hadden wij en de groene jongens van de Bundeswehr het gevoel dat we lekker opschoten, maar na zo'n 4 uur hadden we er nog maar 16,5 km. opzitten. Eerst wilden we geen van allen dit geloven, maar achteraf bleek het toch te kloppen.


16,5 km. rustpost. Rechts van de deur zit onze 'demotivator' van de dag! wij waren er echt van overtuigt dat we al veel verder waren.

Onderweg kwamen we een militair tegen die net als gisteren zijn hondje meegenomen had. Dat beest was een beetje de mascotte van zijn legeronderdeel geworden en ging regelmatig mee op lange wandelingen. Eerst vond ik het overdreven om met zo'n beeste 42km. te wandelen, maar de eigenaar vertelde dat als ze binnen waren dat beest na een uur weer helemaal opgeladen was om nog uren verder te kunnen.


Het energie bommetje.


Letterlijk en figuurlijk vakwerk.

Na de 30km. rust hadden we een klimmetje. Toen ik boven stond uit te hijgen zij ik nog tegen een engels echtpaar dat dit een lekker pittig klimmetje was stonden ze me raar aan te kijken. De man zij nog dat dit best wel mee viel, ja nou, ehhhh.. ik kom uit nederland. Zij lachen, dan moest dit voor mij hoog gebergte zijn .

Engelsman in de achtervolging.

Na nog een stukje langs een industrie gebied en door wat velden, kwamen we op het hoogste punt van de 2Tage. Het kerkje wat ik gefotografeerd heb als vooruitzicht op zondag. Vanaf hier is het nog maar een uurtje wandelen, maar wel eerst nog langs de mariniers van gisteren.
Om half 6 waren we dan eindelijk binnen.

Dit woord heeft in Duitsland een andere betekenis dan bij ons, maar als je goed moe bent kan je het evengoed omarmen.

Aan de finish uiteraard nog een Hochstift naar binnen gekanteld en wat nagebabbeld met anderen.

Hier werd ik op mijn schouders getikt met de vraag 'jij ben toch Bosso van W4W?' Blijkt dat Niezosnel ook meegedaan had! Daar kom je pas achter als alles er op zit.

De avond/nacht verliep wat minder florisant. Eerst moesten we gelijk uit de slaapzaal weg, ze waren al volop aan het opruimen. Beetje de pleurk erin besloot ik dan ook maar gelijk naar huis te gaan. Niet douchen of wat dan ook, rijden! Nou dat heb ik geweten. na 2 uur was ik nog geen 70km. verder. File! Bijna heel Duitsland stond in de file vanwegen het lang weekeinde dat ze allemaal op pad geweest waren. Na het SMS advies van Elly N. om een hotelletje te nemen heb ik de auto op een parkeerplaats in de hoek gezet en heb daar een paar uur liggen pitten.

Het wakkerworden zal ik voorlopig niet vergeten! Ik zat net weer rechtop, een beetje lodderig voor me uit te kijken met een beker koffie in de hand, hoor ik in de auto links van me rumoer.
Springt er ineens een vreselijk dik wijf (Michelin mannequin) uit die auto, rukt d'r broek naar beneden en begint daar de zeiken dat de spetters in het rond vliegen. Ondertussen een paar knallende scheten latend, of de wereld verging!. Dikke troel springt weer in de auto, manneke krijgt de auto niet gestardt, ik hoor die tante Sidonia boven de startmotor uit vloeken en schelden en als de motor eindelijk aanslaat vliegen ze volgas achteruit om een passeerende vrachtwagen op een haar na te missen!
Moet een fatsoenlijk opgevoede jongeman zijn lachen nu nog inhouden? Geloof me dat lukt nooit!

De rest van de rit bestond uit kilometers maken, koffie slobberen en dikke peuken Zware van Nelle's verdampen. tegen 3 uur 's nachts reed ik voor het eerst Nederland weer binnen, stukje Limboland, een heel stuk Belgïe, en om half 5 weer in NL. Kwart over 5 eindelijk thuis, en om half 6 lag ik in bad. Ik kon nog net lang genoeg wakkerblijven op de kraan op tijd dicht te draaien.

Half 11 's ochtend stond Bosso alweer op zijn werk.

Bosso.

Let FF niet op de spelfouten, tijdens het typen heb ik een paar bokbiertjes op en mijn laatste Fulda souvenir. Een 40mL. flesje Alt Fuldaer Jubiläumskorn. Van de Rhön-Hessische Brennerij Fulda. Hij smaakt naar meer, volgend jaar meer inslaan dus.

Het is nu al leuk (mag dat wel?).

Al ben je geen volleerd journalist ik vind het toch een prachtig verslag,en ik hoop dat je souvenir je gesmaakt heeft.

Ik dank hiervoor 2 maal.
Dankje 1) Het compliment voor mijn verslag.
dankje 2) Dat je zo begaan bent met mijn souvenir.

Ik ben zoals je ziet, geen volleerd journalist, hooguit elektrotechnisch ouwehoer.

Bosso.

Genieten Jos

Bosso: respect.
Schrijf vaker. Het is leuk!

Heerlijk smeuig verteld! Dit zijn dus de verhalen waardoor ik ook van die raree tochten wil lopen want dat wil je dan toch zelf ook es meemaken

Yeaaahhh... dit is het helemaal Bosso! Zulke verhalen willen we horen
Je vertelt het zo smeuiig dat ik de plaatjes erbij zie hahahahaha

Nou ehhhh, om eerlijk te zijn. Die witte haai zonder tanden van 1 meter breed wil ik echt niet meer meemaken. de rest van de nacht had ik totaal geen slaap meer.

Bosso.

Zo mag je van mij vaker verslagen van wandeltochtjes schrijven Bosso, ik zag het gewoon voor me

Hedduh moai doan, mien jong!

Mooi verhaal Jos!