Dit jaar heb ik niet gelopen in Bornem. Na de editie van 2011 was ik er helemaal klaar mee maar wilde dit jaar de tocht wel eens van de andere kant meemaken. Natuurlijk waren er mensen die dachten dat als Ben naar Bornem gaat dan gaat ie lopen ook. Meestal zit ik ook wel zo in elkaar maar dit jaar had ik nog steeds geen "goesting" en bleef ik bij mijn besluit ondanks het feit dat er mensen waren die mij probeerden over te halen. Uiteindelijk zat ik dat weekend ook niet helemaal lekker in mijn vel dus als ik gestart was dan had ik hem waarschijnlijk ook niet uit gelopem.
Het zijn in ieder geval een paar mooie kampeerdagen geworden met wat culturele uitspattingen. We zijn een dagje met de trein naar Brugge geweest waar we genoten hebben van deze middeleeuwse stad en de dag er op naar
het fort van Breendonk een voormalig concentratie kamp. Erg indrukwekkend. 's Avonds even buiten Bornem alle deelnemers voorbij zien komen en uitgezwaaid waarna we tot laat nog bij het kampvuur hebben gezeten.
De zaterdag was het de bedoeling om Lippelo en Branst aan te doen om morele ondersteuning te verlenen aan de wandelaars. We waren echter wat laat op gang die dag dus besloten we naar Puurs te gaan op 80km. Na een poosje een hoop strompelaars voorbij te hebben zien komen kreeg ik spontaan pijn in mijn voeten. Ik had zelfs een soort van fantoom pijn van een blaar op mijn hielen.
Wel was het erg leuk om daar de W4W-ers voorbij te zien komen en ze daar een stoel aan te bieden en wat te eten en drinken en een meegenomen chippie voor het zout aan te kunnen reiken. Daarna zijn we terug gegaan naar de Doto-camping waar ik een paar uur in mijn handen geklapt heb voor allen die voorbij kwamen. Ik moet zeggen dat ik erg mee kon voelen met de wandelaars die zo'n beetje aan het eind van hun latijn waren. Best een beetje emotioneel. Enfin, misschien is een rol in de verzorging ook wel iets voor mij maar toch........ Misschien dat ik in 2013 toch weer van de partij ben. Rest mij verder nog mijn petje af te nemen voor allen die aan deze tocht begonnen zijn, uitgelopen of niet. 100km blijft een hele klus. (zeker als je de avonden ervoor bij de scouts al een paar "bakkies" achterover geklokt heb.)