Onze reis naar Surhuizum begon op maandagmiddag.
Overnachting in Hurdegaryp om op dinsdag niet zo achterlijk vroeg op pad te hoeven.
Na lekker eten en een redelijk nachtrust krijgt Eric in de ontbijtzaal een telefoontje van Peter. Hij blijkt op de parkeerplaats te staan en dacht het handig te vinden om mij op te pikken.
We laten hem onverichterzake vertrekken met de mededeling: tot zo!
Gearriveerd bij het startbureau zijn de 30 km. wandelaars al op pad.
Na het begroetingsritueel en het halen van koffie en thee even inschrijven wat snel verloopt. Een laatste toilet bezoek en opzadelen maar.
Altijd nieuwsgierig hoe de rusten zijn verdeeld zie ik tot mijn vreugde dat er wel 4 rust en stempelposten zijn.
We doen er in de loop van de dag 3 aan.
Samen met Liana, Elly en Peter op pad.
Het is absoluut niet koud dus de sjaal kan snel af. Wat een verschil met afgelopen weekend.
Liana krijgt telefoon van Louise. Die is met mams (ook Elly) bij het startbureau en wilde weten of we al weg waren. Er wordt besloten om op de 1ste rustpost op ze te wachten.
Onze privé fotograaf wacht ons al op bij de ijsbaan. Hein is daar dan al geweest.
De ijsbaan ligt er gladjes bij maar schijn bedriegt want er ligt maar een vliesdun laagje ijs op het water maar door windstilte lijkt het wel een spiegel.
Al redelijk snel zijn Louise en Elly gearriveerd en worden hartelijk begroet. Binnen no time staat er koffie/thee en krentenbrood voor ze klaar.
Nee, nee we willen jullie niet opjagen, ga lekker zitten, neem de tijd, we hebben de hele dag.
Na goed rusten gaat Peter weer met zijn "meisjes" op pad en is in zijn element met zijn Harem.
Het Friese landschap glijd onder onze voeten voorbij. Bijna geen tijd om rond te kijken want er is veel bij te kletsen.
Ook is er al wat voorpret voor de wandelmarathon in Egmond over ruim 3 weken.
Op de 2de rust in de sporthal is binnen een poep en een zucht een tafel met stoelen geregeld. Een accordeonist zorgt voor gezellige deuntjes.
Koffie, thee en koek worden dankbaar aanvaard.
Niemand zit ons achter de broek en het is goed toeven hier.
Toch gaan we maar weer eens verder want met rusten komen we er niet.
De helft zit erop dus de kop is eraf.
Tussen de 2de en 3de rust is er nog iets van een boerderijrust maar omdat die heel erg snel bereikt is besluiten we hier door te lopen. Er was vermeld om daar wel even te stempelen maar zelfs dat was niet nodig dus het is letterlijk en figuurlijk er in en er uit.
Het weer blijft onverminderd goed en er word genoten van de omgeving, de prachtig huizen en elkaars gezelschap.
Dit alles onder goedkeurend oog van Peter. Hij is maar wat zuinig op zijn meisjes.
Vlak voor de 3de rust is het even schrikken als bij een zebrapad een auto flink in de remmen moet. Een achterop komende auto weet het nog net te beremmen.
De automobilist ziet zeker onze reactie want hij kijkt onze kant op waarop ik met 2 vingers richting mijn ogen wijs.
Omdat wij nog een klein stukje rechtdoor moeten richting Ot en Sien mis ik zijn reactie hierop door het raam te willen openen maar omdat wij verder niet meer op hem letten blijft een verdere reactie uit. Had zeker even willen weten waarom ik naar mijn ogen wees. Halve zool om zo te rijden in de bebouwde kom. Later hoor ik van Hein dat het daar heel "normaal" is om als een bezetene te rijden. Rare lui die Friezen!
We worden bij Ot en Sien getrakteerd op oliebollen en chocolademelk.
Peter neem ik onder handen. Als ik zie dat zijn mond rondom met poedersuiker is bedekt kan ik het niet laten om het er af te likken.
Natuurlijk word er even een rondje door het museum gedaan en wat inkopen in het winkeltje.
We treffen Hein en voordat we weer op pad gaan moet hij toch echt samen met ons op de foto.
Het is weer even opstarten voor mij. Nog wat last van de kuit vanwege het lopen in natte sneeuw en opgevroren sneeuw. Ben ook niets meer gewend.
Elly en Liana zetten er een stevige spurt in en zien we niet eerder terug dan bij de finish.
Eric legt het afmelden van ons ieder vast op de gevoelige plaat. Stempels in de wandelboekjes en een medaille.
De erwtensoep en worst laten we ons goed smaken.
Nog even een drankje en het onvermijdelijke afscheid is daar. Voor de meesten van ons is er weer een snel weerzien.
Allen bedankt voor een zeer geslaagde wandeldag in Friesland.
Onze platen zie je hier:
http://www.mijnalbum.nl/Album=AGQIORXA