Helemaal mee eens en ik kijk uit naar een W4W voetstappentocht in het voorjaar.

Was inderdaad een leuk weerzien al herkende ik je eerst niet.
Zag wel een bekendheid maar het is voor mij altijd al moeilijk geweest er direct de naam bij te hebben.
Komt ook nog bij dat ik gewend ben de wandelaars in zomertenue te zien.
Ook Tina zei op weg naar huis dat ze het heel leuk had gevonden weer Walkers te zien en te spreken.
Capelle is ook voor mij voor herhaling vatbaar.
Of dat ook al 2015 is weet ik niet.

Geeft toch niet dat je mij in eerste instantie niet herkende.... Dat is het enige kleine minpuntje van een forum: dat de profielfoto's wat klein zijn...

+1.... En hopelijk kan ik dan weer mee wandelen (ipv fietsen)...

De Capelse Tweedaagse vanuit een ander perspectief.

En dan bij je pijler bij de RWV!
Waar je als wandelaar toch de keuze hebt om al dan niet je wandeling te gaan maken: als pijler ‘moet’ je wel. Beter gezegd: de pijlers van de RWV zijn zeer gemotiveerd om een goed gepijld parcours op te leveren voor de wandelaars. Ze moeten van zichzelf.
De parkoersen waren in de voorbereiding gecontroleerd door Theo.
Op de zaterdagochtend van de Capelse Tweedaagse gingen Ludo, John, John, Frans en Roel al vroeg in het donker op pad. Ik zelf stond reserve en zou vanaf de metro pijlen. ’s Nacht om een uur of drie was het begonnen: kleffe natte sneeuw. Ook was de wind aangetrokken. Maar omdat het dooide was het voor een wandelaar wel te doen. Wel viel de beslissing om de 35 km eraf te halen. Daarvoor was 7,5 uur naar onze mening onder deze omstandigheden toch wat te krap.
Al snel bleek dat het voor de pijlers bijna niet te doen was. Om papieren pijlen op te hangen moet je je handschoenen uit. Twee meldden zich totaal verkleumd terug bij de start. Pijlen tegen bomen en lantaarnpalen verdwenen onder de kleefsneeuw en waaiden of gleden van lantaarnpalen af. Ik zelf voelde de sneeuw zo mijn mouwen binnenwaaien als ik een pijl ophing op het kleine stukje van de metro naar de start. De sneeuw waaide in je ogen waardoor het ook nog moeilijk was om alles goed te zien dus lees maar eens een routebeschrijving onder deze omstandigheden!
De ongeveer 130 wandelaars, waarvan ongeveer de helft de 25 wilde doen, werden door Gijs (de voorzitter van de RWV) met allerlei adviezen en waarschuwingen iets na negenen ‘losgelaten’. Ondertussen werd er nog steeds hard doorgewerkt op het parkoers om toch zo veel mogelijk pijlen op te hangen.
Toen alle pijlers uiteindelijk terug waren bij de finish en waren opgewarmd m.b.v. hete thee, chocolademelk of erwtensoep, bleef er toch wel een beetje frustratie voelbaar; dit is niet wat we willen bieden aan onze wandelaars. Dit is niet waar we voor staan. Allerlei ideeën en suggesties kwamen ter tafel. Wat dat gaat opleveren gaat u in de toekomst wellicht merken. Tijdens de Capelse Tweedaagse moesten we echter nog even op de oude voet verder. Besloten werd om de pijlen in de Krimpenerwaard te laten hangen en alleen de pijlen van de kortere afstanden op te halen. Een aantal van de pijlers ging dus nog ‘even’ een rondje doen.

En toen ging het vriezen!
We wisten het van te voren. De zondag zou beter worden, alleen de temperatuur?! En jawel, hoor, ’s nachts vroor alle losse, natte sneeuwpap vast tot harde, onregelmatige ijskorsten. Dat we geen 35 zouden gaan doen was vrij snel duidelijk. Toch werd er nog een poging gedaan om wel de 25 km te pijlen. Maar vlakbij de splitsing met de 15km, trof John een ijsvloer aan waar ze in Thialf nog een puntje aan kunnen zuigen! Leuk voor Sven Kramer, maar niet voor een pijler op een fiets of een wandelaar. Er werd snel omgeschakeld; ook de 25 km ging er af. Het leverde voor de pijlers de veiligere situatie op dat we in duo’s op pad konden gaan. Ronnie en Frans op de korte afstanden en John en ik, die allebei al een buiteling hadden gemaakt (hij een heel harde ik een zachte) samen op de 15 km. Ondanks de lagere temperatuur was het pijlen ophangen veel beter te doen, maar de ondergrond! Het schrappen van de 25 km bleek een verstandig besluit.
Op één plek was een pijl van de vorige dag over het hoofd gezien, maar dat leverde niet al te veel problemen op bij de wandelaars. Ook stond in het begin de 25km nog aangegeven, omdat daar al gepijld was voordat de beslissing viel om die er ook af te halen. Oplettende wandelaars die ook vaak vrijwilligen bij de RWV (Sico en Tom) hebben die pijl voor ons verwijderd.
De opkomende zon zette de sneeuw in een prachtige oranje gloed, toen John en ik de plaats van de verzorgingspost naderden. Ook daar hadden ze nog wel een paar uitdagingen. We vonden wel allemaal dat het een mooie dag was om even (15 km max.) naar buiten te gaan. Ruim 200 wandelaars vonden dat ook. Dat bracht bij de pijlers wel een tevreden gevoel teweeg; al onze inspanningen waren niet voor niets.

Ik wens iedereen een gezond, goedlopend 2015 met vooral veel mooi wandelweer!

Door Danyell verzamelde plaatjes http://www.mijnalbum.nl/Album=W7OBDTVY

De Capelse Tweedaagse vanuit een ander perspectief.

En dan bij je pijler bij de RWV!
Waar je als wandelaar toch de keuze hebt om al dan niet je wandeling te gaan maken: als pijler ‘moet’ je wel. Beter gezegd: de pijlers van de RWV zijn zeer gemotiveerd om een goed gepijld parcours op te leveren voor de wandelaars. Ze moeten van zichzelf.
De parkoersen waren in de voorbereiding gecontroleerd door Theo.
Op de zaterdagochtend van de Capelse Tweedaagse gingen Ludo, John, John, Frans en Roel al vroeg in het donker op pad. Ik zelf stond reserve en zou vanaf de metro pijlen. ’s Nacht om een uur of drie was het begonnen: kleffe natte sneeuw. Ook was de wind aangetrokken. Maar omdat het dooide was het voor een wandelaar wel te doen. Wel viel de beslissing om de 35 km eraf te halen. Daarvoor was 7,5 uur naar onze mening onder deze omstandigheden toch wat te krap.
Al snel bleek dat het voor de pijlers bijna niet te doen was. Om papieren pijlen op te hangen moet je je handschoenen uit. Twee meldden zich totaal verkleumd terug bij de start. Pijlen tegen bomen en lantaarnpalen verdwenen onder de kleefsneeuw en waaiden of gleden van lantaarnpalen af. Ik zelf voelde de sneeuw zo mijn mouwen binnenwaaien als ik een pijl ophing op het kleine stukje van de metro naar de start. De sneeuw waaide in je ogen waardoor het ook nog moeilijk was om alles goed te zien dus lees maar eens een routebeschrijving onder deze omstandigheden!
De ongeveer 130 wandelaars, waarvan ongeveer de helft de 25 wilde doen, werden door Gijs (de voorzitter van de RWV) met allerlei adviezen en waarschuwingen iets na negenen ‘losgelaten’. Ondertussen werd er nog steeds hard doorgewerkt op het parkoers om toch zo veel mogelijk pijlen op te hangen.
Toen alle pijlers uiteindelijk terug waren bij de finish en waren opgewarmd m.b.v. hete thee, chocolademelk of erwtensoep, bleef er toch wel een beetje frustratie voelbaar; dit is niet wat we willen bieden aan onze wandelaars. Dit is niet waar we voor staan. Allerlei ideeën en suggesties kwamen ter tafel. Wat dat gaat opleveren gaat u in de toekomst wellicht merken. Tijdens de Capelse Tweedaagse moesten we echter nog even op de oude voet verder. Besloten werd om de pijlen in de Krimpenerwaard te laten hangen en alleen de pijlen van de kortere afstanden op te halen. Een aantal van de pijlers ging dus nog ‘even’ een rondje doen.

En toen ging het vriezen!
We wisten het van te voren. De zondag zou beter worden, alleen de temperatuur?! En jawel, hoor, ’s nachts vroor alle losse, natte sneeuwpap vast tot harde, onregelmatige ijskorsten. Dat we geen 35 zouden gaan doen was vrij snel duidelijk. Toch werd er nog een poging gedaan om wel de 25 km te pijlen. Maar vlakbij de splitsing met de 15km, trof John een ijsvloer aan waar ze in Thialf nog een puntje aan kunnen zuigen! Leuk voor Sven Kramer, maar niet voor een pijler op een fiets of een wandelaar. Er werd snel omgeschakeld; ook de 25 km ging er af. Het leverde voor de pijlers de veiligere situatie op dat we in duo’s op pad konden gaan. Ronnie en Frans op de korte afstanden en John en ik, die allebei al een buiteling hadden gemaakt (hij een heel harde ik een zachte) samen op de 15 km. Ondanks de lagere temperatuur was het pijlen ophangen veel beter te doen, maar de ondergrond! Het schrappen van de 25 km bleek een verstandig besluit.
Op één plek was een pijl van de vorige dag over het hoofd gezien, maar dat leverde niet al te veel problemen op bij de wandelaars. Ook stond in het begin de 25km nog aangegeven, omdat daar al gepijld was voordat de beslissing viel om die er ook af te halen. Oplettende wandelaars die ook vaak vrijwilligen bij de RWV (Sico en Tom) hebben die pijl voor ons verwijderd.
De opkomende zon zette de sneeuw in een prachtige oranje gloed, toen John en ik de plaats van de verzorgingspost naderden. Ook daar hadden ze nog wel een paar uitdagingen. We vonden wel allemaal dat het een mooie dag was om even (15 km max.) naar buiten te gaan. Ruim 200 wandelaars vonden dat ook. Dat bracht bij de pijlers wel een tevreden gevoel teweeg; al onze inspanningen waren niet voor niets.

Ik wens iedereen een gezond, goedlopend 2015 met vooral veel mooi wandelweer!

Door Danyell verzamelde plaatjes http://www.mijnalbum.nl/Album=W7OBDTVY

De Capelse Tweedaagse vanuit een ander perspectief.

En dan bij je pijler bij de RWV!
Waar je als wandelaar toch de keuze hebt om al dan niet je wandeling te gaan maken: als pijler ‘moet’ je wel. Beter gezegd: de pijlers van de RWV zijn zeer gemotiveerd om een goed gepijld parcours op te leveren voor de wandelaars. Ze moeten van zichzelf.
De parkoersen waren in de voorbereiding gecontroleerd door Theo.
Op de zaterdagochtend van de Capelse Tweedaagse gingen Ludo, John, John, Frans en Roel al vroeg in het donker op pad. Ik zelf stond reserve en zou vanaf de metro pijlen. ’s Nacht om een uur of drie was het begonnen: kleffe natte sneeuw. Ook was de wind aangetrokken. Maar omdat het dooide was het voor een wandelaar wel te doen. Wel viel de beslissing om de 35 km eraf te halen. Daarvoor was 7,5 uur naar onze mening onder deze omstandigheden toch wat te krap.
Al snel bleek dat het voor de pijlers bijna niet te doen was. Om papieren pijlen op te hangen moet je je handschoenen uit. Twee meldden zich totaal verkleumd terug bij de start. Pijlen tegen bomen en lantaarnpalen verdwenen onder de kleefsneeuw en waaiden of gleden van lantaarnpalen af. Ik zelf voelde de sneeuw zo mijn mouwen binnenwaaien als ik een pijl ophing op het kleine stukje van de metro naar de start. De sneeuw waaide in je ogen waardoor het ook nog moeilijk was om alles goed te zien dus lees maar eens een routebeschrijving onder deze omstandigheden!
De ongeveer 130 wandelaars, waarvan ongeveer de helft de 25 wilde doen, werden door Gijs (de voorzitter van de RWV) met allerlei adviezen en waarschuwingen iets na negenen ‘losgelaten’. Ondertussen werd er nog steeds hard doorgewerkt op het parkoers om toch zo veel mogelijk pijlen op te hangen.
Toen alle pijlers uiteindelijk terug waren bij de finish en waren opgewarmd m.b.v. hete thee, chocolademelk of erwtensoep, bleef er toch wel een beetje frustratie voelbaar; dit is niet wat we willen bieden aan onze wandelaars. Dit is niet waar we voor staan. Allerlei ideeën en suggesties kwamen ter tafel. Wat dat gaat opleveren gaat u in de toekomst wellicht merken. Tijdens de Capelse Tweedaagse moesten we echter nog even op de oude voet verder. Besloten werd om de pijlen in de Krimpenerwaard te laten hangen en alleen de pijlen van de kortere afstanden op te halen. Een aantal van de pijlers ging dus nog ‘even’ een rondje doen.

En toen ging het vriezen!
We wisten het van te voren. De zondag zou beter worden, alleen de temperatuur?! En jawel, hoor, ’s nachts vroor alle losse, natte sneeuwpap vast tot harde, onregelmatige ijskorsten. Dat we geen 35 zouden gaan doen was vrij snel duidelijk. Toch werd er nog een poging gedaan om wel de 25 km te pijlen. Maar vlakbij de splitsing met de 15km, trof John een ijsvloer aan waar ze in Thialf nog een puntje aan kunnen zuigen! Leuk voor Sven Kramer, maar niet voor een pijler op een fiets of een wandelaar. Er werd snel omgeschakeld; ook de 25 km ging er af. Het leverde voor de pijlers de veiligere situatie op dat we in duo’s op pad konden gaan. Ronnie en Frans op de korte afstanden en John en ik, die allebei al een buiteling hadden gemaakt (hij een heel harde ik een zachte) samen op de 15 km. Ondanks de lagere temperatuur was het pijlen ophangen veel beter te doen, maar de ondergrond! Het schrappen van de 25 km bleek een verstandig besluit.
Op één plek was een pijl van de vorige dag over het hoofd gezien, maar dat leverde niet al te veel problemen op bij de wandelaars. Ook stond in het begin de 25km nog aangegeven, omdat daar al gepijld was voordat de beslissing viel om die er ook af te halen. Oplettende wandelaars die ook vaak vrijwilligen bij de RWV (Sico en Tom) hebben die pijl voor ons verwijderd.
De opkomende zon zette de sneeuw in een prachtige oranje gloed, toen John en ik de plaats van de verzorgingspost naderden. Ook daar hadden ze nog wel een paar uitdagingen. We vonden wel allemaal dat het een mooie dag was om even (15 km max.) naar buiten te gaan. Ruim 200 wandelaars vonden dat ook. Dat bracht bij de pijlers wel een tevreden gevoel teweeg; al onze inspanningen waren niet voor niets.

Ik wens iedereen een gezond, goedlopend 2015 met vooral veel mooi wandelweer!

Door Danyell verzamelde plaatjes http://www.mijnalbum.nl/Album=W7OBDTVY

Dat is geen minpuntje, dat heb je zelf in de hand! Kijk maar naar mijn foto......

en dan loop ik je nog voorbij (of niet )

Hahaha... dat was wel erg gezellig dat je er op deze manier bij kon zijn.

Goed werk van jullie Gejoco, dat jullie het toch hebben laten doorgaan. Dat de afstand een keer wat korter is, is helemaal niet erg.