Vanmorgen stond Tina al op tijd voor de deur.
Naar aanleiding van de sneeuwval van gisteren, die de afgelopen nacht wel behoorlijk opgevroren zou zijn, gisteravond al de YAKTRAKS bij de schoenen gelegd.
Het begon al wat onhandig omdat ik bij het inladen van de spullen ineens maar 1 YAKTRAK in mijn handen had.
Binnen gekeken, in de rugtas gekeken, lag het kreng op straat voor de deur. Ja, in het donker kan je weinig zien.
De weg was schoon en niets geen gladdigheid maar dat haalden we in de loop van de dag wel in
De parkeerplaats wat een grote bobbelige ijsbaan maar we konden de auto dicht bij de deur parkeren.
Bij het opzadelen van de rugtas voel ik ineens nattigheid. Mondstuk van camelback was eraf en kreeg een plons water langs de achterkant van mijn broek. Niet gepiest en toch nat
Mondstuk nergens te vinden dus slang dubbel geklapt en achter een elastiek gedaan.
In het toilet de meeste nattigheid met papieren handdoekjes gedroogd. Gelukkig had ik een handdoek bij me waarop ik kon zitten.
Tijdens de wandeling mijn regenbroek aan gehad dus gelukkig was het niet zo koud aan het achterwerk.
Uiteindelijk de camelback zelfs helemaal leeg gemaakt omdat de slang los schoot en het een waterballet werd.
Gelukkig de rest van de dag geen ongeluk(jes) meer gehad.
Met Tina, Jos en Paul voor de veiligheid op de 10 km. vertrokken. Het zonnetje kwam op en zou de rest van de wandeling ons vergezellen.
Het was uitkijken geblazen op de gladde ondergrond maar de YAKTRAKS konden zich nu bewijzen en zijn geslaagd. Wat een genot om mee te lopen.
Soms was het even zoeken om goede ondergrond te vinden maar omdat er nu prima gepijlt was kon de routebeschrijving al snel in de jaszak.
Nu merkten Tina en ik hoeveel tijd dat gisteren heeft gekost om via de routebeschrijving te lopen.
TOPPIE van de pijlers.
Vlak voor de rust in het pannenkoeken restaurant zaten er een paar zwanen op de weg. Een automobilist durfde er niet langs. Zelfs niet na claxonneren. Was wel een grappig gezicht hoe Tina ze weglokte met brood.
Bij het restaurant aangekomen stonden er wandelaars buiten. Wij dachten om te roken maar het bleek dat personeel met pech stond en nu onderweg waren.
Top tent daar want het eerste rondje kregen we van de zaak omdat we hadden moeten wachten. Dat was overigens helemaal geen straf zo lekker in het zonnetje.
Darcy, die de 5 km. liep, schoof ook bij ons aan voor een cappucino. Gezellige boel zo.
Na weer op pad te zijn rukte Jos nog even een flesje drank open. Daar kon Rumi (Erik) ook nog even van profiteren want die kwam ook net voorbij lopen.
Hoogstwaarschijnlijk was de combi van chocolademelk met slagroom en vlak daarna Jos zijn medicijn niet zo goed want later kreeg ik behoorlijk last van maagzuur. Weer een leermomentje..
Toen ik het eigenlijk wel een beetje zat was omdat heup en enkels begonnen te protesteren was de sporthal al in zicht alleen moesten we daar nog even een blokje voor om lopen.
Met stal in zicht was de finish snel bereikt en konden we even lekker napraten met een gezellig groepje.
Na afscheid te hebben genomen van Darcy, Ardie, Sabine, Jos, Paul en Erik gingen we weer op huis aan. Na een goede rit weer veilig thuis.
Hier zijn al 3 plaatjes:
http://www.mijnalbum.nl/Album=CKOJHGGJO ja, het mondstuk lag thuis op straat. Door dat gerommel vanwege de YAKTRAKS was hij daar al los geschoten. Nog een wonder dat de achterbank niet zeiknat was geworden.
Dinsdag de laatste kms. lopen in Surhuizum.