Walkers4Walkers.nl

Conny, Kanjer! Gefeliciteerd! En dat met wind tegen.
Hoe was het strand? Ik bedoel eb of vloed (hard of mul zand).

Geen woorden voor, dan maar zo:

Dank allen voor jullie support en medeleven !

Ik had net een mooi verslag van de dag maar die is weer foetsie, ga morgen voor de herkansing.

Dank je.

Strand was goed te belopen, gelukkig wel. Waren een paar stukken waar het wat mul was maar overwegend hard. Hoorde onderweg dat de organisatie hier vooraf goed naar gekeken had en daardoor ook heeft gekozen om van Bloemdaal naar Hoek van Holland te gaan en niet andersom.

Conny, je bent een topper

Even na 4en stap ik strandhuis San Blas in Bloemendaal binnen waar ik mij als eerste meld voor de 11strandentocht.
Met een lekkere kop cappuccino om te beginnen bekijk ik de andere deelnemers die zich ook gaan wagen aan deze tocht. Vol verbazing zie ik dat sommige in 3 kwart broeken of nog korter binnen komen lopen. Er is zelfs een man op teenslippersandalen en een vrouw met een grote paraplu (of je daar wat aan hebt met die te verwachten storm!).
Na een korte toespraak knalt om 5.00 uur het startschot, we zijn onderweg.

In een sliert van rode lichtjes, die we kregen in de vorm van een hart met het verzoek deze aan te doen, liepen we het strand op voor de eerste 3,5 km naar de stempelpost in Zandvoort. Langs de vloedlijn waar de schuimkoppen als dansende wolkjes het strand opvlogen en waar wandelaars soms snel hogerop moesten als er onverwachts het water toch wat verder het strand op kwam als verwacht om niet nu al natte voeten te krijgen. Het was een leuk gezicht.
In deze km's wist ik al dat het zwaar, heel zwaar zou worden en heb ik overwogen of het gewoon niet beter zou zijn om in Zandvoort te stoppen, deed me namelijk denken aan de Fjoertoer van Egmond 2 jaar geleden wat ook gekkenwerk was achteraf. Bij de stempelpost in Zandvoort kregen we een banaan en na nog een bezoekje aan het toilet, het uitdoen van een windstopper onder m'n jas (ik had het toen al bloedheet) door naar Noordwijk 16,5 km verderop. Voor een echte rust vond ik het hier te vroeg. Ik wilde droog in Noordwijk aankomen en dat zou tot ongeveer half 10 zijn.
Dit was een lang stuk en nergens waar je even kon gaan zitten, waar ik op een gegeven moment echt wel aan toe was, met alleen maar wind tegen. Een normaal gesprek voeren met anderen was al moeilijk.

Om 8.45 bij de stempelpost in Noordwijk die bij de reddingsbrigade was. Hier kregen we een flesje appelsap, lekker maar er was geen gelegenheid om te zitten. We waren hier eigenlijk te vroeg, de strandtenten gingen pas om 9.00 uur open. Dus na een korte staande pauze maar weer 5 km door naar Katwijk, kijken of ik tot daar droog kon overkomen.
Helaas...... Mijn poncho had ik al binnen handbereik maar om hem met deze wind aan te krijgen was een heel gedoe. Uiteindelijk zat ik met m'n hoofd door een armsgat maar ik vond het wel best. Even om 10 uur bereikte ik Katwijk en na het stempelen bij de post bij de reddingsbrigade de eerste strandtent ingegaan voor mijn eerste echte rust na 25 km.
Hier zaten al andere lotgenoten en er kwamen er steeds meer binnen druppelen. Ook hier mensen die nog moesten starten aan hun tocht. Het was gezellig en we hadden tijd genoeg dus genoten van 2 cappuccino's. Volgens buienradar zou het rond 10.45 uur droger worden maar eigenlijk moest je ook voor 19.00 uur in Hoek van Holland zijn omdat het daar dan juist weer heel slecht zou worden. Tegen 11 uur weer op pad gegaan voor de volgende 5 km naar Wassenaar.

Op dit stuk de nodige regenbuien gehad. Heb nog 1 keer mijn poncho aan en uit gedaan maar werd gek van het geklapper. Om een gegeven moment heb ik de poncho gewoon voor m'n borst gedaan en onder de banden van m'n rugzak vastgezet, een prima oplossing. De achterkant werd toch niet nat en de tegenwind zorgde dat die als het ware tegen m'n lichaam werd aangedrukt. Wat een rust! Ook was ik blij met m'n zandbril.

De stempelpost in Wassenaar was bij Beachclub Bait waar het druk was, met name rondom de kachel. Een vrouw wenkte mij dat er nog wel een plaatsje vrij was bij haar aan de tafel. Doordat mijn mouwen wel nat waren was ik blij met het plekje vlak bij de kachel. Sommige hadden hun kledingstukken op de kachel gelegd maar dat ging niet helemaal goed, een gat in de jas van de vrouw die mij wenkte. Iemand die ook dicht bij de kachel stond leek zelf wel in brand te staan, gezien de rook die van haar afkwam. Hier een lekkere pomodori soep genuttigd en na ruim een uur pauze weer op pad voor het volgende strand, van 7 km, naar Scheveningen.

Op een gegeven moment had ik de pier met daarop het reuzenrad in het vizier maar die leek maar niet dichterbij te komen, pffff. Gelet op de tijd en het idee van 7 km in mijn hoofd begon mijn tempo wel een slakkegang te lijken. Achteraf bleek dit een stuk van 10 km geweest te zijn, de ene keer viel het tegen en de andere keer zou het mee vallen blijkt verderop. Er waren hier veel kitesurfers wat voor de nodige afleiding zorgde, een prachtige gratis show erbij.
Aangekomen bij de stempelpost in Scheveningen gaat er bij het scannen wat mis, door een verkeerde handeling ben ik opeens uit de route. Besluit dit bij de volgende post wel na te vragen. Na de warme chocolademelk te hebben afgeslagen en een bezoekje aan het toilet wilde ik eigenlijk nog even gaan rusten maar er vertrok net een groepje naar de volgende post, Zuiderstrand 3 km verderop. Je moest hier Klunen door de haven en het leek me verstandiger om met anderen mee te lopen dan zelf te gaan zoeken. De route was wel aangegeven met pijlen maar toch, die rust zou ik bij Zuiderstrand wel inhalen. Wat een verademing om even van het strand af te zijn, het leek hier zelfs als of er helemaal geen wind stond, bizar.

Bij Zuiderstrand op 40 km bedenken wat ik zou gaan doen. Doorlopen naar Hoek of terug naar Scheveningen. Op die plaatsen waren namelijk pendelbussen terug naar Bloemendaal, op de tussenliggende stempelposten moest je zelf wat verzinnen. Er was dus geen koppeling meer met mijn naam en barcode, maar een nieuw polsbandje en ik was weer geregistreerd. Hier had ik ook een app van Truus wat een welkome afleiding was. Nog 20 km voor de boeg en met 3 stempelposten onderweg was te overzien, dus weer met vol goede moed op naar Kijkduin, 5 km verderop.
Aangekomen in Kijkduin had ik honger en wilde daar wat gaan eten, toeval of niet maar hier werd door de organisatie een broodje worst aangeboden, heerlijk. Inmiddels was het 16.45 uur en had wel in de gaten dat ik de 19.00 uur niet zou gaan halen. Wilde toch maar niet te lang blijven zitten want het weer zou er niet beter op gaan worden. Dus om 17.00 uur maar weer door naar Ter Heijde.

Op dit stuk zou je de Zandmotor passeren en werd geadviseerd om zo dicht mogelijk langs de duinen te lopen of te kiezen om te Klunen door de duinen over de alternatieve route (het Zandmotorpad). Gekozen voor het laatste, even van het strand af en wat meer tempolopen. Het was hier weer een drukte van belang op het water met kitesurfers, geweldig om te zien. Bedacht me wel, hun zijn zo blij met de harde wind terwijl die van mij zo onderhand wel gestolen kon worden. Eerder als verwacht, hier vielen de km's weer mee, aangekomen in Ter Heijde waar de stempelpost in een pipowagen was. Even kort gerust en met een Snelle Jelle in mijn maag door naar 's-Gravenzande, 3 km verder.

Dit stuk viel dan weer tegen. In de verte zag ik al van alles en vroeg me af of dat Hoek van Holland zou zijn. Gevraagd aan een voorbijganger die mij vertelde dat het ongeveer 1 à 1,5 uur naar Hoek zou zijn, het eind was in zicht met nog 1 stempost tussendoor. Die leek maar niet te komen en begon al te twijfelen of ik die niet gemist had. Ik wilde gewoon ff zitten maar doordat je nu eenmaal niet in deze omstandigheden even gaat zitten op het strand, gewoon maar even stil gestaan met de rug in de wind. Zag op een gegeven moment een soort van container staan waar ik wel even uit de wind kon gaan zitten. Op de achterkant zat een plank dus dat was precies genoeg om even te rusten.
Niet lang daarna zag ik de vlaggen wapperen van de stempelpost 's-Gravenzande, gelukkig, 19.15 uur
Dit was ook een pipowagen, binnen was er plaats dus ben heerlijk gaan zitten met een drankje en een banaan. Hier gevraagd hoeveel mensen er nog onderweg waren en dat bleken er nog 250 te zijn, best veel vond ik zelf. Terwijl ik daar binnen zat kwam de regen met bakken tegelijk uit de lucht gevallen en was ik blij dat ik binnen zat, zelfs mijn voeten waren op dat moment nog, met de nadruk op ¨nog¨ droog. Besloot om niet eerder verder te gaan dan dat het droog was, er werd verteld dat het vanaf hier nog 3,5 km zou zijn.

Om 19.35 uur op pad voor de laatste etappe. Inmiddels had iedereen zijn lampjes weer aangedaan en eindigde de tocht zoals die vanmorgen begon, 1 sliert (wel wat uitgedund) van rode lichtjes. Op dit laatste stuk overvallen door een fikse hagelbui waardoor ik uiteindelijk soppend in schoenen om 20.00 uur over de finish kwam in Hoek van Holland !

Een geweldige ervaring met als grootste tegenstander de wind.

Voor degene die ook de uitdaging willen aangaan, volgend jaar wordt de 11strandentocht weer georganiseerd en wel op 6 oktober 2018.

De totale opbrengst van dit jaar 78.002 euro !

Degenen die mij gesponsord hebben, nogmaals dank hiervoor.

Wauw, super gedaan Conny. Wat een ervaring! Echt bijzonder knap met deze weersomstandigheden.

Wat een verhaal.
Omdat je niet top fit was dubbel zo zwaar.

Super gedaan, Conny en bedankt voor je mooie verslag.
Onder deze omstandigheden (regen, tegenwind en je fysieke gesteldheid) 60 km bikkelen over heel, heel veel strand vind ik echt klasse!

Je bent een mooie ervaring rijker!!

ToppyConny! Wat knap van jou. Mij niet gezien op zo,n lang stuk strand en ook de hartstichting heb ik moeite mee. Twee redenen waarom ik deze tocht niet zal lopen. Maar jij deed het wel en hoe! Wat een zware tocht moet dat geweest zijn. Erg knap.

Het was zeker een hele mooie ervaring ! Volgend jaar wil ik eigenlijk weer meedoen maar de datum komt me slecht uit. Ben nu nog steeds niet fit, aan de ene kant heeft de zeelucht me goed gedaan en aan de andere kant ook weer niet hoofdzakelijk door de regen die er viel.
Mijn schoenen staan nog steeds te drogen!

@ Angelique Tegenwoordig worden er aan zoveel wandelingen goede doelen gekoppeld, en om deze op voorhand al uit te sluiten, omdat je er misschien niet geheel achter staat vind ik wat te ver gaan, maar ieder zijn mening.

Nou, als het meer combi duinen en strand was had ik er nog overnagedacht, dat is voor mij de hoofdreden. En ja, het doel is daarmee bijzaak maar net als het kankerfonds heb ik er geen goed gevoel bij. Alleen inschrijfgeld, ok maar ook mog donaties vind ik jammer omdat ik weet waar een groot gedeelte van het geld heen gaat en daar wil ik idd niet aan meewerken. Maar idd ieder zijn ding en blijf het reuzecknap vinden wat je hebt gedaan!

Ik mag aannemen dat het grootste deel van de opbrengst naar de Hartstichting zal gaan.
En mede dankzij alle bijdragen aan de Hartstichting kunnen (meer) onderzoeken plaatsvinden op het gebied van hart- en vaatziekten.
Onze oudste zoon verricht wetenschappelijk onderzoek op dit gebied en is (mede) afhankelijk van onderzoeksbijdragen van de Hartstichting.

Het is niet verplicht hoor om een actiepagina op te zetten en donaties te werven.

KWF besteed van elke Euro 85% aan onderzoek e.d.